Καλύπτοντας τις Εξελίξεις στην Ουκρανία: 14. Οι Μάρκες στο Τραπέζι (συνέντευξη 14/6/2023)

Σημείωση Ξαστεριάς: Στα μέσα του 2023 έγινε πολύ θόρυβος από τα Δυτικά ΜΜΕ για την απόφαση της Ρωσίας να τοποθετήσει παρτίδα τακτικών πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία, όπου το παρουσίαζαν σαν πυρηνική απειλή του Πούτιν ενάντια στην Ευρώπη. Ο Scott Ritter, ως ειδικός επί του ελέγχου των εξοπλισμών, ξεκαθαρίζει πλήρως το τοπίο εξηγώντας πώς παίρνονται οι αποφάσεις για τη χρήση πυρηνικών, με τι όρους λειτουργεί το «παζάρι» στις συνομιλίες για τον πυρηνικό αφοπλισμό και τι σήμαινε η ενέργεια αυτή των Ρώσων, που επήλθε ως αντίβαρο απέναντι στα εκατό τακτικά πυρηνικά όπλα B-61 που είχαν ήδη αναπτυχθεί στην Ευρώπη από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Βλέπε την κατατοπιστική εισαγωγή μας για τη σειρά των αναρτήσεων “Καλύπτοντας τις Εξελίξεις στην Ουκρανία” του Σκοτ Ρίττερ και της Άνιας Κ πατώντας εδώ:
Καλύπτοντας τις Εξελίξεις στην Ουκρανία: Οι Συνεντεύξεις του Σκοτ Ρίττερ Μέσα από τα Μάτια της Άνιας Κ. Εισαγωγή
Βλέπε τις άλλες δημοσιεύσεις επί του θέματος στο τέλος αυτής της ανάρτησης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ
Οι Μάρκες στο Τραπέζι

Η συνέντευξη του Scott Ritter στην Ania K στις 14 Ιουνίου 2023

Σε μετάφραση της Φλώρας Παπαδέδε

Πόλεμος στην Ουκρανία: Ο Πούτιν επιβεβαιώνει ότι τα πρώτα πυρηνικά όπλα μεταφέρθηκαν στη Λευκορωσία.

Η Ρωσία έχει ήδη τοποθετήσει μια πρώτη παρτίδα τακτικών πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία, λέει ο Βλαντίμιρ Πούτιν.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας δήλωσε σε ένα φόρουμ ότι θα χρησιμοποιηθούν μόνο εάν απειληθεί η επικράτεια ή το κράτος της Ρωσίας.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ λέει ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι το Κρεμλίνο σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα για να επιτεθεί στην Ουκρανία.

«Δεν βλέπουμε καμία ένδειξη ότι η Ρωσία ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει πυρηνικό όπλο», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, μετά τα σχόλια του κ. Πούτιν.

Η Λευκορωσία είναι ένας βασικός σύμμαχος της Ρωσίας και χρησίμευσε ως σημείο εκκίνησης για την πλήρη εισβολή του κ. Πούτιν στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του περασμένου έτους.

Ο κ. Πούτιν είπε ότι η μεταφορά των τακτικών πυρηνικών κεφαλών θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.

Απαντώντας σε ερωτήσεις μετά από μια ομιλία στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης, ο πρόεδρος της Ρωσίας είπε ότι η κίνηση στόχευε στην «ανάσχεση» και αποτελεί υπενθύμιση σε όποιον «σκέφτεται να μας επιφέρει μια στρατηγική ήττα».

Όταν ρωτήθηκε από τον συντονιστή του φόρουμ σχετικά με τη δυνατότητα χρήσης αυτών των όπλων, απάντησε: «Γιατί να απειλήσουμε ολόκληρο τον κόσμο; Έχω ήδη πει ότι η χρήση ακραίων μέτρων είναι δυνατή σε περίπτωση που υφίσταται κίνδυνος για το ρωσικό κράτος».

BBC, 17 Ιουνίου 2023

Άνια Κ.: Κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας μεταξύ του Προέδρου Πούτιν και του Προέδρου Λουκασένκο, ο Πούτιν επιβεβαίωσε ότι στις αρχές Ιουλίου, πιστεύω στις 6 ή στις 7, θα εγκατασταθούν τακτικά πυρηνικά όπλα στη Λευκορωσία. Θα εγκαταστήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες κάποιου είδους παρόμοια όπλα στην Ουκρανία;

Σκοτ Ρίττερ: Ας ξεκινήσουμε με αυτό, ώστε όλοι να ηρεμήσουν – οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα αναπτύξουν ποτέ πυρηνικά όπλα σε ουκρανικό έδαφος. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.

Πρώτον, για να γίνει αυτό, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να συνάψουν μονομερή συμφωνία με την Ουκρανία που θα παραβιάζει τη δέσμευσή της στην πυρηνική ομπρέλα του ΝΑΤΟ. Θα ήταν κάτι εξαιρετικά αποσταθεροποιητικό. Η Ουκρανία δεν έχει ούτε την υποδομή, ούτε την εκπαίδευση. Δεν υπάρχει τίποτα στην Ουκρανία που να της επιτρέπει να συνιστά υπεύθυνο αποδέκτη πυρηνικών όπλων.

Και πρέπει να αναρωτηθείτε: «Γιατί θα δίνατε [πυρηνικά όπλα] στην Ουκρανία», γιατί δεν αφορά σε αποτροπή – η Ουκρανία βρίσκεται ήδη σε πόλεμο. Οπότε, βασικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έλεγαν: «Θέλουμε να πεθάνουμε, θέλουμε να αυτοκτονήσουμε, θα κάνουμε αυτό». Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Έτσι, ας ηρεμήσουμε όλοι, κανένα αμερικανικό πυρηνικό όπλο, κανένα πυρηνικό όπλο του ΝΑΤΟ δεν θα αναπτυχθεί ποτέ στο ουκρανικό έδαφος – ποτέ – εγγυημένα. Μπορείτε κοιμάστε ήσυχοι.

Ας δούμε τι συμβαίνει με τη Λευκορωσία. Αντιληφθείτε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν εκατό τακτικά πυρηνικά όπλα B-61 που έχουν αναπτυχθεί σε πέντε διαφορετικές τοποθεσίες στην Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναπτύξει ήδη πυρηνικά όπλα στο ευρωπαϊκό έδαφος και τα όπλα διατίθενται σε μη πυρηνικά κράτη του ΝΑΤΟ. Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, στη Γερμανία. Σε καιρό πολέμου, η Γερμανία διαθέτει αεροσκάφη που έχουν εξοπλιστεί με τα κατάλληλα αεροηλεκτρονικά μέσα και λοιπή υποστήριξη, οι πιλότοι είναι εκπαιδευμένοι έτσι ώστε μια αμερικανική πυρηνική βόμβα να μπορεί να φορτωθεί σε ένα γερμανικό αεροσκάφος, το οποίο στη συνέχεια μπορεί να χρησιμοποιήσει τα πυρηνικά όπλα σύμφωνα με το δόγμα του ΝΑΤΟ.

Αυτό κάνει τη Γερμανία να νιώθει ότι είναι μέρος της πυρηνικής επιχείρησης του ΝΑΤΟ. Η Ιταλία είναι στην ίδια θέση, πιστεύω ότι η Ολλανδία είναι στην ίδια θέση, νομίζω ότι το Βέλγιο μπορεί να είναι, η Τουρκία επίσης.

Η Ρωσία έχει διαμαρτυρηθεί για αυτό από την αρχή. Λένε ότι αυτή είναι μια εγγενώς αποσταθεροποιητική κατάσταση και συνιστά κατάφωρη παραβίαση της Συνθήκης για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Αλλά το ΝΑΤΟ την αγνόησε.

Τώρα, έχουμε μια κατάσταση όπου το ΝΑΤΟ καυχήθηκε, η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής έχουν καυχηθεί επίσης για την ανάγκη αποσταθεροποίησης της Λευκορωσίας, σε σημείο απομάκρυνσης του Λουκασένκο από την εξουσία. Έχει γίνει κάποια συζήτηση γύρω από τα σύνορα, ίσως ακόμα -αν συμβεί αυτό- για είσοδο στρατιωτικής δύναμης.

Η Λευκορωσία έχει συνάψει στρατηγική συμμαχία με τη Ρωσία. Έχουν πλέον ενιαίο στρατό. Έχουν ένα είδος στενού και ενοποιημένου πολιτικού συστήματος και για να κάνουν τη Λευκορωσία ασφαλή, τώρα την εντάσσουν κάτω από τη ρωσική πυρηνική ομπρέλα. Η ρωσική κυβέρνηση, ο Βλαντίμιρ Πούτιν και ο ρωσικός στρατός, αποφάσισαν ότι θα αναπτύξουν έναν ορισμένο αριθμό ρωσικών τακτικών πυρηνικών όπλων στο έδαφος της Λευκορωσίας και αυτά τα όπλα έχουν προσαρμοστεί σε συστήματα εκτόξευσης της Λευκορωσίας, σε αεροσκάφη SU-25 και πυραύλους εδάφους-εδάφους Iskander M.

Ο Λευκορωσικός στρατός έχει λάβει αυτά τα όπλα (Su-25 και πυραύλους Iskander) και αυτά τα όπλα έχουν τροποποιηθεί κατάλληλα για να φέρουν πυρηνικά όπλα. Και τώρα τα πυρηνικά όπλα των Ρώσων είναι εκεί. Όπως με τα πυρηνικά όπλα του ΝΑΤΟ, για παράδειγμα, η Γερμανία δεν μπορεί απλά να σηκώσει το τηλέφωνο και να πει «Δώστε μου μια βόμβα B-61 σήμερα παιδιά, θα βομβαρδίσω τη Ρωσία».

Δεν λειτουργεί έτσι. Το ΝΑΤΟ πρέπει να συμφωνήσει ότι τα πυρηνικά όπλα θα αποδεσμευθούν και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να δώσουν άδεια για το όπλο στους Γερμανούς, να επιβλέπουν τη φόρτωσή του και μετά το γερμανικό αεροπλάνο θα πάει εκεί όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ του λένε να πάει.

Έτσι, οι Λευκορώσοι δεν μπορούν απλώς να ξυπνήσουν ένα πρωί και να πουν «Άει στο διάολο με την Πολωνία, φορτώστε πέντε πυρηνικά, ισοπεδώστε την Πολωνία». Δεν πρόκειται να συμβεί. Πρώτα απ’ όλα, τα πυρηνικά τα ελέγχει η Ρωσία, αυτά είναι ρωσικά πυρηνικά όπλα. Εάν η Λευκορωσία τα χρησιμοποιήσει ποτέ, αυτό θα είναι επειδή κάτι συνέβη, η Δύση απείλησε τη Λευκορωσία, επιτέθηκε στη Λευκορωσία, απείλησε την ίδια της την ύπαρξη, και μετά η Ρωσία θα αποφασίσει, μαζί με τη Λευκορωσία, ότι υπάρχει άδεια χρήσης πυρηνικών όπλων. Θα αποδεσμεύσουν τα όπλα και η Λευκορωσία θα ρίξει τα όπλα εκεί που οι Ρώσοι θα τους πουν να τα ρίξουν.

Λέγοντας όλα αυτά, η πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν ποτέ αυτά τα όπλα είναι μικρή έως μηδενική, αλλά αποτελεί μια εγγενώς αποσταθεροποιητική κατάσταση. Είναι μια επέκταση της πυρηνικής ικανότητας, όχι ένας περιορισμός, και νομίζω ότι όλοι πρέπει να είμαστε υπέρ της απόσυρσης των πυρηνικών δομών, των συστημάτων πυρηνικών όπλων κ.λπ.

Είναι μια επέκταση, αλλά είναι μια επέκταση που, ειλικρινά μιλώντας, είναι απολύτως απαραίτητη για να μπορέσουμε ποτέ να απαλλαγούμε από αυτά τα όπλα.

Γιατί; Επειδή υπάρχει ανισορροπία με την πυρηνική ικανότητα των ΗΠΑ, έχουμε εκατό βόμβες B-61 σε ευρωπαϊκό έδαφος που έχουν διατεθεί στο ΝΑΤΟ. Η Ρωσία δεν είχε κάτι αντίστοιχο. Έτσι, όταν αρχίζει το παζάρι στις συνομιλίες για τον πυρηνικό αφοπλισμό, δεν υπάρχει ρωσικό αντίβαρο. Όταν η Ρωσία ζητά από τις Ηνωμένες Πολιτείες να απαλλαγούν από αυτές [τις βόμβες B-61], οι Ηνωμένες Πολιτείες, φυσικά, λένε, «Λοιπόν, τι πλεονέκτημα θα έχουμε εμείς; Τι θα κερδίσουμε από αυτό;»

Και αν η Ρωσία δεν μπορεί να δώσει κάτι ανάλογο, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πουν, «Όχι, θα συνεχίσουμε να τα κρατάμε εκεί».

Τώρα η Ρωσία έχει την αναλογία, λένε έχουμε τα πυρηνικά μας όπλα στη Λευκορωσία, αν θέλετε να τα πάρουμε, τότε πρέπει να πάρετε και τα δικά σας.

Και τώρα έχουμε δημιουργήσει μια κατάσταση όπου μπορούμε στο μέλλον να μιλάμε για υπεύθυνο έλεγχο των εξοπλισμών. Είναι το ίδιο πράγμα που είχε συμβεί με τη Συνθήκη INF[1]. Οι Ρώσοι ανέπτυξαν τον πύραυλο SS-20 τη δεκαετία του 1970 και το ΝΑΤΟ δεν είχε κάτι αντίστοιχο. Η Ρωσία είχε αυτό το μονόπλευρο πλεονέκτημα που απειλούσε να αποσταθεροποιήσει την Ευρώπη. Έτσι, για να κάνουμε τους Ρώσους ή τους Σοβιετικούς να συμφωνήσουν να αποσύρουν τους SS-20, έπρεπε να αναπτύξουμε πυραύλους κρουζ εδάφους και πυραύλους Pershing II στην Ευρώπη—πράγμα βέβαια πολύ επικίνδυνο—αλλά τώρα που βάλαμε μάρκες στο τραπέζι, είχαμε μάρκες να αποσύρουμε, και τι έγινε; Υπογράψαμε τη Συνθήκη INF και αποσύρθηκαν από το τραπέζι όλες οι μάρκες.

Επομένως, αυτή δεν είναι απαραίτητα μια κακή κατάσταση. Είναι ατυχής, είναι μια κλιμάκωση, αλλά αφήνει ανοιχτό το παράθυρο για δίκαιο έλεγχο των όπλων, σε μια πορεία να αποσυρθούν όλα τα πυρηνικά όπλα αυτής της φύσης, οι εκατό βόμβες B-61 και τα ρωσικά τακτικά πυρηνικά όπλα που έχουν διατεθεί στη Λευκορωσία.

[1] Η Συνθήκη για τα πυρηνικά όπλα μέσου βεληνεκούς (INF Treaty) ήταν μια συνθήκη ελέγχου των όπλων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης (και του διαδόχου κράτους, της Ρωσικής Ομοσπονδίας). Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρίγκαν και ο Σοβιετικός Γενικός Γραμματέας Μιχαήλ Γκορμπατσόφ υπέγραψαν τη συνθήκη στις 8 Δεκεμβρίου 1987.
Η Συνθήκη INF απαγόρευσε όλους τους πυρηνικούς και συμβατικούς βαλλιστικούς πυραύλους εδάφους, τους πυραύλους κρουζ και τους εκτοξευτές πυραύλων των δύο εθνών με βεληνεκές 1.000–5.500 km («μεσαίου βεληνεκούς») και 500–1.000 χιλιόμετρα (“μικρού βεληνεκούς”). Η συνθήκη δεν ίσχυε για πυραύλους που εκτοξεύονται από αέρος ή τη θάλασσα. Μέχρι τον Μάιο του 1991, τα δύο έθνη είχαν εξαλείψει 2.692 πυραύλους και ακολούθησαν 10 χρόνια επιτόπιων επιθεωρήσεων επαλήθευσης.
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε στις 20 Οκτωβρίου 2018 ότι αποσύρει τις ΗΠΑ από τη συνθήκη. Η κυβέρνηση Τραμπ ισχυρίστηκε ότι ο λόγος για την απόσυρση ήταν η αντιμετώπιση της συγκέντρωσης κινεζικών όπλων στον Ειρηνικό, συμπεριλαμβανομένης της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, καθώς η Κίνα δεν είχε υπογράψει τη συνθήκη. Οι ΗΠΑ ανέστειλαν επισήμως τη συνθήκη την 1η Φεβρουαρίου 2019 και η Ρωσία το έπραξε την επόμενη μέρα ως απάντηση.

Σημ.: Το κεφάλαιο αυτό του βιβλίου προέρχεται από τα πρώτα λεπτά (από το 0:55 έως 7:56 του βίντεο) της συνέντευξης που δόθηκε στις 14/06/2023. Ολόκληρη την ωριαία συζήτηση μεταξύ της Άνιας Κ και του Σκοτ Ρίττερ μπορείτε να την παρακολουθήσετε, στα αγγλικά, στο βίντεο που ακολουθεί. Ελληνικούς υπότιτλους θα έχετε μόνο με την επιλογή της αυτόματης μετάφρασης που είναι ενσωματωμένη στο βίντεο.