Δείτε κάτω προηγούμενες αποκαλυπτικές αναλύσεις του Kit Klarenberg που δημοσιεύσαμε στην Ξαστεριά.

Σημείωση της Μεταφράστριας
Επισυνάπτω το πρόσφατο άρθρο του Kit Klarenberg για το ρόλο του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας στις δολοφονίες των πυρηνικών επιστημόνων και τους βομβαρδισμούς του Ιράν.
Όπως σε όλα τις αναλύσεις του Κιτ Κλάρενμπεργκ, έτσι κι εδώ βρίσκεται ένας καταρράκτης αποκαλύψεων, στοιχείων και πληροφοριών για το ρόλο των “ανεξάρτητων” διεθνών οργανισμών, των “αντικειμενικών” παρατηρητών, των “ουδέτερων” “ειρηνευτικών” δυνάμεων. Το ρεπορτάζ, συναρπαστικό όπως πάντα, είναι εξαιρετικά χρήσιμο για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Θα ξεκινήσει τη διαδρομή των ιμπεριαλιστικών πολέμων και καταστροφών από το Ιράν, θα διαβεί τη Γιουγκοσλαβία και την Ουκρανία και θα καταλήξει σε σοφή προτροπή για όποιο έθνος και κράτος θέλει να μείνει ή να καταστεί ανεξάρτητο.
Για όσους γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα, μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ακόμα περισσότερα στοιχεία (άρθρα, ρεπορτάζ, επίσημα έγγραφα, τα πρακτικά της δίκης του Μιλόσεβιτς κ.α.), καθώς και σε παλαιότερες αναλύσεις του στρατευμένου αντι-ιμπεριαλιστή ρεπόρτερ, πατώντας πάνω στους συνδέσμους που βρίσκονται μέσα στο κείμενο.

του Kit Klarenberg *
μετάφραση Φλώρα Παπαδέδε

Al Mayadeen.English, 22/06/2025

Διαρροή εγγράφων υποδηλώνει ότι ο ΔΟΑΕ[1] βοήθησε το Ισραήλ να στοχεύσει Ιρανούς πυρηνικούς επιστήμονες, εντείνοντας την δυσπιστία της Τεχεράνης προς τους διεθνείς οργανισμούς που συνδέονται με τη Δύση.

Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας μεταξύ της Τεχεράνης και της κυβέρνησης Ομπάμα, τον Ιούλιο 2015,  δόθηκε στον ΔΟΑΕ, για πολλά χρόνια, ευρεία πρόσβαση στα πυρηνικά συγκροτήματα του Ιράν, ώστε να διασφαλιστεί ότι η Ισλαμική Δημοκρατία δεν θα χρησιμοποιούσε τις εγκαταστάσεις για την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων (Εικονογράφηση από τον Mahdi Rteil για το Al Mayadeen English)

Στις 13 Ιουνίου, η σιωνιστική οντότητα πραγματοποίησε μια απρόκλητη, εγκληματική στρατιωτική επίθεση στο Ιράν. Ενώ ο αντίκτυπός της ήταν περιορισμένος και η αντεπίθεση της Τεχεράνης πολύ πιο καταστροφική, η στοχευμένη δολοφονία από το Ισραήλ ορισμένων Ιρανών πυρηνικών επιστημόνων δείχνει ότι το Τελ Αβίβ γνώριζε τις ταυτότητες και τις τοποθεσίες που βρίσκονταν. Συμπτωματικά, μια ημέρα πριν από την επίθεση της οντότητας, το Ιρανικό αγγλόφωνο κανάλι Press TV δημοσίευσε έγγραφα που δείχνουν ότι ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας είχε προηγουμένως παράσχει στις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες τα ονόματα αρκετών Ιρανών πυρηνικών επιστημόνων, οι οποίοι στη συνέχεια δολοφονήθηκαν.

Άλλα έγγραφα δείχνουν ότι ο επικεφαλής του ΔΟΑΕ, Ραφαέλ Γκρόσι, έχει στενή, μυστική σχέση με Ισραηλινούς αξιωματούχους και συχνά ενεργεί σύμφωνα με τις εντολές τους. Τα αρχεία αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης συλλογής που αποκτήθηκε από το Υπουργείο Πληροφοριών του Ιράν και περιέχουν πρωτοφανείς πληροφορίες σχετικά με τη μυστική, παράνομη πυρηνική ικανότητα του Τελ Αβίβ και τις σχέσεις του με την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, μεταξύ άλλων αποκαλυπτικών υλικών. Αυτό το τμήμα των αρχείων θα μπορούσε κάλλιστα να ρίξει περαιτέρω φως στην θρασύτατη, δολοφονική συμπαιγνία του ΔΟΑΕ με την οντότητα.

Ενισχύοντας περαιτέρω τις ερμηνείες ότι ο ΔΟΑΕ βοήθησε στην ισραηλινή επίθεση της 13ης Ιουνίου ενάντια στο Ιράν, μια ημέρα πριν, το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού δήλωσε ότι η Τεχεράνη «παραβίασε τις υποχρεώσεις της για τη μη διάδοση των πυρηνικών». Η βάση για αυτό το εύρημα, το οποίο παρείχε στο Τελ Αβίβ ένα προπαγανδιστικό πρόσχημα για την παράνομη επίθεσή του, ήταν μια έκθεση του ΔΟΑΕ που δημοσιεύθηκε δύο εβδομάδες νωρίτερα. Το έγγραφο δεν παρείχε νέες πληροφορίες – οι αμφίβολες κατηγορίες του αφορούσαν «δραστηριότητες που χρονολογούνται δεκαετίες πριν» σε τρεις τοποθεσίες όπου φέρεται ότι μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000, διακινούνταν «μη δηλωμένο πυρηνικό υλικό».

Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας μεταξύ της Τεχεράνης και της κυβέρνησης Ομπάμα, τον Ιούλιο 2015,  δόθηκε στον ΔΟΑΕ, για πολλά χρόνια, ευρεία πρόσβαση στα πυρηνικά συγκροτήματα του Ιράν, ώστε να διασφαλιστεί ότι η Ισλαμική Δημοκρατία δεν θα χρησιμοποιούσε τις εγκαταστάσεις για την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων. Οι επιθεωρητές του Οργανισμού συνέλεξαν τεράστιες ποσότητες πληροφοριών για τις εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων φωτογραφιών από κάμερες παρακολούθησης, δεδομένων από μετρήσεις και εγγράφων. Το ερώτημα εάν μοιράστηκαν αυτά τα στοιχεία με την σιωνιστική οντότητα και συνέβαλαν με οποιονδήποτε τρόπο στην επίθεση της 13ης Ιουνίου, είναι ανοιχτό και προφανές.

Παρά την προοπτική ξεσπάσματος ενός πολέμου μεταξύ του Ιράν, των Ισραηλινών και των Δυτικών αφεντικών του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ εξέφρασε αισιοδοξία ότι μπορεί και να μεσολαβήσει για την ειρήνη μεταξύ της Τεχεράνης και της σιωνιστικής οντότητας, αλλά και να οριστικοποιήσει μια νέα πυρηνική συμφωνία με την Ισλαμική Δημοκρατία. Και τα δύο επιδιωκόμενα φαίνονται εξαιρετικά απίθανα. Σίγουρα, υπάρχει ελάχιστη πιθανότητα να επιτραπεί σε επιθεωρητές του ΔΟΑΕ να πλησιάσουν ξανά τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, δεδομένης της στενής μυστικής σχέσης του Οργανισμού με αξιωματούχους στο Τελ Αβίβ και της συνενοχής στις επιθέσεις του, τόσο στις παλιές όσο και ενδεχομένως σε νέες.

Είναι επιτακτική ανάγκη τα κράτη σε όλο τον κόσμο -ιδίως εκείνα που βρίσκονται στο στόχαστρο της Αυτοκρατορίας και των ποικίλων πληρεξουσίων και μαριονετών της- να το σκεφτούν δύο φορές πριν επιτρέψουν την είσοδο σε εκπροσώπους όχι μόνο του ΔΟΑΕ, αλλά και ενός ολόκληρου στρατού ουδέτερων υποτίθεται, διεθνών, διακυβερνητικών οργανισμών. Ειδικά αν επιδιώκουν πρόσβαση σε ευαίσθητες πληροφορίες και εγκαταστάσεις. Είναι σχεδόν αναπόφευκτο ότι οποιαδήποτε πληροφορία συλλεχθεί σε τέτοιες επιχειρήσεις θα κοινοποιηθεί, σε βάρος των χωρών και των κυβερνήσεων που επιτρέψαν σε αυτές τις οντότητες την πρόσβαση στο έδαφός τους.

«Πολύ ακριβής»

Ιδρυμένος το 1975, ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη είναι μια διακυβερνητική οντότητα με κράτη μέλη από την Ασία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Σε όλο τον κόσμο, οι παρατηρητές του επιβλέπουν τις εκλογές και τη συμμόρφωση με τα ανθρώπινα δικαιώματα διαφόρων κυβερνήσεων και συχνά αποστέλλονται σε ενεργές εμπόλεμες ζώνες και σφαίρες αναταραχής για να παρακολουθούν τα γεγονότα επί τόπου. Η επίσημα δηλωμένη αποστολή του είναι η διαχείριση κρίσεων και η πρόληψη συγκρούσεων. Ωστόσο, οι δραστηριότητες του ΟΑΣΕ στη Γιουγκοσλαβία, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, καταδεικνύουν περίτρανα τη χρησιμότητά του για την υποκίνηση συγκρούσεων.

Κατά το δεύτερο μισό αυτής της δεκαετίας, οι Γιουγκοσλαβικές αρχές ενεπλάκησαν σε μια σκληρή αντεπίθεση εναντίον του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου. Ο UCK, μια εξτρεμιστική ομάδα που συνδέεται με την Αλ Κάιντα, οπλισμένη, χρηματοδοτούμενη και εκπαιδευμένη από τη CIA και την MI6, επιδίωκε να κατασκευάσει μια εθνικά καθαρή «Μεγάλη Αλβανία» – ένα αλυτρωτικό σχέδιο εμπνευσμένο από τους Ναζί, που θα ενώσει τα Τίρανα με εδάφη στην Ελλάδα, τη Μακεδονία, το Μαυροβούνιο και τη Σερβία – μέσω τρομοκρατικής βίας. Τον Σεπτέμβριο του 1998, οι εχθροπραξίες είχαν οδηγήσει σε ολοκληρωτικό πόλεμο. Ένα ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, εκείνο τον μήνα, απαίτησε από τις δύο πλευρές να εφαρμόσουν κατάπαυση του πυρός.

Οι Γιουγκοσλαβικές στρατιωτικές δυνάμεις αποσύρθηκαν δεόντως από την επαρχία. Αντίθετα, ο UCK εκμεταλλεύτηκε την απουσία του στρατού για να εντείνει τις αιματηρές επιθέσεις του, καταλαμβάνοντας περαιτέρω εδάφη και εκκαθαρίζοντας τους μη αλβανούς κατοίκους. Δημιουργήθηκε επίσης μια ειδική μονάδα του ΟΑΣΕ, η Αποστολή Επαλήθευσης για το Κοσσυφοπέδιο, για να διασφαλίσει τη συμμόρφωση του Βελιγραδίου με την κατάπαυση του πυρός. Στην Αποστολή δόθηκε πλήρης και ανεμπόδιστη μετακίνηση οπουδήποτε επιθυμούσαν τοπικά. Η παρουσία τους αποδείχθηκε καθοριστική όχι μόνο για τη δολοφονική σταυροφορία του UCK, αλλά και για τον επακόλουθο εγκληματικό βομβαρδισμό από το ΝΑΤΟ της Γιουγκοσλαβίας, από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο του 1999.

Όπως κατέγραψε η έκθεση της βρετανικής κοινοβουλευτικής επιτροπής του Μαΐου 2000, η ​​ Αποστολή Επαλήθευσης «ξεκίνησε ήπια» στις 25 Οκτωβρίου 1998, με μόνο 50 μέλη προσωπικού. Αυτός ο αριθμός όμως αυξήθηκε γρήγορα, με το Λονδίνο «[να ηγείται] των προσπαθειών για την αποστολή ελεγκτών επί τόπου το συντομότερο δυνατό», η πλειοψηφία των οποίων ήταν «στρατιωτικό προσωπικό». Σύντομα, η Αποστολή του ΟΑΣΕ αριθμούσε 1.500 άτομα – χωρίς να αναφέρεται στην έκθεση ότι πολλοί παρατηρητές της Αποστολής Επαλήθευσης ήταν βετεράνοι των μυστικών υπηρεσιών που προέρχονταν από τις τάξεις των κρατών μελών του ΝΑΤΟ, μεταξύ των οποίων και μια πλειάδα κατασκόπων της CIA.

Τον Μάρτιο του ίδιου έτους, οι Times αποκάλυψαν πώς η Αποστολή Επαλήθευσης «καταβροχθίστηκε» από τη CIA, η οποία επιδίωκε μια «ατζέντα» που θα καθιστούσε «τις αεροπορικές επιδρομές αναπόφευκτες». Πράκτορες της υπηρεσίας που ήταν ενσωματωμένοι στον ΟΑΣΕ «παραδέχτηκαν ότι βοήθησαν στην εκπαίδευση» του UCK και «υπονόμευαν τις κινήσεις για μια πολιτική λύση στη σύγκρουση» στο Κοσσυφοπέδιο. Αυτό περιελάμβανε την «παροχή αμερικανικών στρατιωτικών εγχειριδίων εκπαίδευσης και συμβουλών πεδίου για τις επιθέσεις ενάντια στον Γιουγκοσλαβικό στρατό και τη Σερβική αστυνομία» στην αυτονομιστική πολιτοφυλακή. Ένας πράκτορας της CIA αναφέρθηκε στην Αποστολή Επαλήθευσης ως «προσωπίδα της CIA». Ένας άλλος παραδέχτηκε:

«Έλεγα [στον UCK] ποιο λόφο να αποφύγει, σε ποιο δάσος να κρυφτεί, τέτοια πράγματα».

Περαιτέρω, οι Times αποκάλυψαν πώς, πριν ξεσπάσουν οι βομβαρδισμοί της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ, «πολλά» από τα «δορυφορικά τηλέφωνα και τα συστήματα παγκόσμιου εντοπισμού θέσης» της Αποστολής Επαλήθευσης παραδόθηκαν κρυφά στον UCK, διασφαλίζοντας ότι οι διοικητές των ανταρτών θα μπορούσαν να παραμένουν σε επαφή με το ΝΑΤΟ και την Ουάσιγκτον» καθ’ όλη τη διάρκεια της εκστρατείας. Αυτό επεκτάθηκε σε «αρκετούς ηγέτες του UCK» που είχαν τον αριθμό κινητού τηλεφώνου του Αμερικανού στρατηγού Γουέσλι Κλαρκ, ο οποίος επέβλεπε τον βομβαρδισμό. Επιπλέον, οι πληροφορίες που συγκέντρωσε ο ΟΑΣΕ κατά τη διάρκεια της αποστολής του στο Κοσσυφοπέδιο ήταν καθοριστικές για τον σχεδιασμό της καταστροφικής επιχείρησης.

Κατά τη διάρκεια της δίκης του Γιουγκοσλάβου ηγέτη Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία, πολυάριθμοι μάρτυρες υπεράσπισης και κατηγορίας – συμπεριλαμβανομένων βετεράνων του ΟΑΣΕ – κατέθεσαν για τον κακόβουλο ρόλο της Αποστολής Επαλήθευσης ώστε να στηθούν τα θεμέλια του βομβαρδισμού του Βελιγραδίου από το ΝΑΤΟ. Ένας συνταγματάρχης του Γιουγκοσλαβικού στρατού, που αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας λόγω της παράνομης χρήσης απεμπλουτισμένου ουρανίου από το ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, προσέφερε εκτενή εικόνα για το πώς τα μέλη της Αποστολής έκαναν συστηματικά και εντατικά έρευνες για τις Γιουγκοσλαβικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, κρατώντας λεπτομερείς σημειώσεις σε κάθε βήμα:

«Η Πολεμική Αεροπορία του ΝΑΤΟ είχε πολύ ακριβή… δεδομένα [στόχευσης] τα οποία είχαν συλλέξει το 1998 και το 1999, ακριβώς από μέλη της Αποστολής Επαλήθευσης… [Η Αποστολή Επαλήθευσης] επισκεπτόταν τους στρατώνες μου πολύ συχνά, πολύ τακτικά… Τους έβλεπα πολλές φορές να παίρνουν τις συντεταγμένες των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού και να σχεδιάζουν χάρτες του δικτύου επικοινωνιών. Ήταν καλά εκπαιδευμένοι… Υπήρχαν πολλοί συνταξιούχοι αξιωματικοί. Είχαν εξαιρετικούς χάρτες, δορυφορικούς χάρτες. Είχαν GPS… για αυτόματο προσδιορισμό συντεταγμένων στον εναέριο χώρο πάνω από την περιοχή».

«Άμεσα Αποδεικτικά Στοιχεία»

Είμαστε τώρα στον Μάρτιο του 2014 και οι παρατηρητές του ΟΑΣΕ αναπτύσσονται στην Ουκρανία, καθώς το νότιο και ανατολικό τμήμα της χώρας βυθίζεται σε εμφύλιο πόλεμο μετά το πραξικόπημα του Μαϊντάν που ενορχηστρώθηκε από τη Δύση. Η παρουσία και ο ρόλος τους στη σύγκρουση δεν αναφέρθηκε σχεδόν καθόλου από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών που παρέμειναν επί τόπου. Αποσύρθηκαν τον Μάρτιο του 2022, μετά το ξέσπασμα στη χώρα της ολοκληρωτικής σύγκρουσης δι’ αντιπροσώπου, ένα μήνα νωρίτερα.

Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι η μαζική ομερτά των μέσων ενημέρωσης σχετικά με τις δραστηριότητες του ΟΑΣΕ στο Ντονμπάς προέκυψε από τις παρατηρήσεις του, οι οποίες υπονόμευαν πλήρως την επίσημη θέση πάρα πολλών δυτικών κυβερνήσεων, στρατών και υπηρεσιών πληροφοριών, της ίδιας της Ουκρανίας και των δυτικών ειδησεογραφικών μέσων. Δηλαδή, ότι ο εμφύλιος πόλεμος στο Ντονμπάς δεν συνιστούσε ρωσική εισβολή, αλλά μια βάναυση καταστολή από το Κίεβο του ρωσόφωνου πληθυσμού της περιοχής. Τον Οκτώβριο του 2018, ο Αλεξάντερ Χαγκ (Alexander Hug), αναπληρωτής επικεφαλής της τοπικής αποστολής του ΟΑΣΕ, ρωτήθηκε από το περιοδικό Foreign Policy για την «επίσημη στάση» του οργανισμού του «σχετικά με την εμπλοκή της Ρωσίας».

Ο Χαγκ είπε ότι ο ΟΑΣΕ δεν είχε «καμία άμεση απόδειξη» για αυτό. Το άρθρο τροποποιήθηκε αργότερα, με τον Χαγκ να αναθεωρεί την απάντησή του – ισχυρίστηκε ότι οι παρατηρητές είχαν στην πραγματικότητα δει «πομπές» απροσδιόριστης φύσης «να μπαίνουν και να βγαίνουν στην Ουκρανία» τη νύχτα, «συγκεκριμένους τύπους όπλων», υποτιθέμενους Ρώσους αιχμάλωτους και άτομα που φορούσαν μπουφάν «με τα διακριτικά της Ρωσικής Ομοσπονδίας». Παρ’ όλα αυτά, τόνισε ότι αυτά μπορούσαν να αγοραστούν «οπουδήποτε» και ότι είχε επίσης δει στρατιωτικά ρούχα που έφεραν τα διακριτικά της «Γερμανίας, της Ισπανίας και άλλων» στο Ντονμπάς.

Δεν θα αποτελούσε έκπληξη αν αυτές οι εξαιρετικά περιορισμένες ενδείξεις παρασχέθηκαν στο Foreign Policy από τον Χαγκ ενώ βρισκόταν υπό πίεση, από άγνωστους παράγοντες. Ωστόσο, η αρχική του, η απροβάριστη απάντησή του γίνεται ακόμη πιο αξιοσημείωτη, δεδομένου ότι είναι πλέον προφανές ότι η αποστολή του ΟΑΣΕ στην Ουκρανία είχε παρεκκλίνει σε μεγάλο βαθμό από το δηλωμένο σκοπό της και είχαν διεισδύσει σε αυτή μυστικές υπηρεσίες. Οι παρατηρητές του όχι μόνο δεν κατέγραφαν τις σοβαρές παραβάσεις και τις παραβιάσεις της εκεχειρίας από το Κίεβο, αλλά και παρείχαν ευαίσθητες πληροφορίες στο ΝΑΤΟ και στις ουκρανικές δυνάμεις.

Τον Σεπτέμβριο του 2023, ένας Βρετανός παρατηρητής του ΟΑΣΕ καταδικάστηκε ερήμην από ρωσικό δικαστήριο για την παροχή στο ΝΑΤΟ λεπτομερών δορυφορικών χαρτών των στρατιωτικών εγκαταστάσεων που λειτουργούσε η αποσχισθείσα Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ. Αυτή η κατασκοπεία επέτρεψε στις ουκρανικές δυνάμεις να πραγματοποιήσουν επιθέσεις σε αυτές τις τοποθεσίες, με αποτέλεσμα θύματα σε προσωπικό και υλικές ζημιές. Ο πρώην πρέσβης της Ελλάδας στο Κίεβο ισχυρίστηκε ότι η εν λόγω ανταλλαγή πληροφοριών ήταν συνήθης. Έχει επίσης ισχυριστεί ότι ένας Ρώσος παρατηρητής του ΟΑΣΕ δολοφονήθηκε το 2017, σαφώς για να απομακρυνθεί από την αποστολή.

Το Ιράν, σοφά, δεν είναι μέλος του ΟΑΣΕ και δεν επιτρέπει στους «παρατηρητές» του την πρόσβαση στο έδαφός του. Παρ’ όλα αυτά, ο Οργανισμός έχει δείξει έντονο ενδιαφέρον για το ψευδώς αναφερόμενο ως πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της Τεχεράνης. Τον Ιούνιο του 2012, μια αντιπροσωπεία του ΟΑΣΕ δήλωσε: «δεν μπορούμε πλέον να αγνοούμε τις επιπτώσεις στη διεθνή ασφάλεια που παρουσιάζει ένα πυρηνικό Ιράν». Σημείωνε περαιτέρω ότι το Ιράν συνορεύει με μέλη του ΟΑΣΕ, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, την Τουρκία και το Τουρκμενιστάν, υπονοώντας ότι θα μπορούσαν με κάποιο τρόπο να βοηθήσουν στην εξουδετέρωση των υποτιθέμενων πυρηνικών φιλοδοξιών της Ισλαμικής Δημοκρατίας.

Δεδομένων των συγκλονιστικών αποκαλύψεων σχετικά με τη συμπαιγνία του ΔΟΑΕ με τους Ισραηλινούς και του αξιοθρήνητου ιστορικού άλλων «διακυβερνητικών» οργανισμών που συνδέονται με τον ΟΗΕ, όπως ο ΟΑΣΕ, είναι αδιανόητο ότι η Τεχεράνη θα επιτρέψει σε οποιαδήποτε διεθνή οντότητα να διαδραματίσει ρόλο μεσολαβητή στη σύγκρουσή της με το ισραηλινό καθεστώς. Όλες οι μη δυτικές χώρες θα ήταν συνετό να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Ιράν.

[1] ΙΑΕΑ – International Atomic Energy Agency: Ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) συνιστά έναν διακυβερνητικό οργανισμό που σύμφωνα με το καταστατικό του επιδιώκει να προωθήσει την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας και να εμποδίσει τη χρήση της για οποιονδήποτε στρατιωτικό σκοπό, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών όπλων. Ιδρύθηκε το 1957 ως αυτόνομος διεθνής οργανισμός. Αλλά αν και διέπεται από τη δική του ιδρυτική συνθήκη -το Καταστατικό του ΔΟΑΕ- ο Οργανισμός αναφέρεται τόσο στη Γενική Συνέλευση όσο και στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και έχει την έδρα του στα Γραφεία του ΟΗΕ στη Βιέννη της Αυστρίας.
Μετά την επικύρωση της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων, το 1968, όλες οι μη πυρηνικές δυνάμεις υποχρεούνται να διαπραγματευτούν μια συμφωνία εγγυήσεων ασφάλειας με τον ΔΟΑΕ, ο οποίος έχει την δικαιοδοσία να παρακολουθεί τα πυρηνικά προγράμματα και να επιθεωρεί τις πυρηνικές εγκαταστάσεις. (ΣτΜ)

* Ο Kit Klarenberg είναι Βρετανός δημοσιογράφος-ερευνητής που διερευνά τον ρόλο των μυστικών υπηρεσιών στη διαμόρφωση της πολιτικής και των αντιλήψεων. Αποκαλυπτικά ρεπορτάζ του για τον πόλεμο στην Ουκρανία, τη γενοκτονία στη Γάζα και πολλά άλλα δημοσιεύονται στον ανεξάρτητο ιστότοπο ειδήσεων The Grayzone (https://thegrayzone.com/) και στο Al-Mayadeen Media Network, ένα ανεξάρτητο αραβικό δορυφορικό ειδησεογραφικό κανάλι, που εδρεύει στην πρωτεύουσα του Λιβάνου, τη Βηρυτό (https://english.almayadeen.net/).

Πηγή: Al Mayadeen

Σημείωση Ξαστεριάς: Δείτε προηγούμενες αποκαλυπτικές αναλύσεις του Kit Klarenberg που δημοσιεύσαμε στην Ξαστεριά, σε μετάφραση πάντα της Φλώρας Παπαδέδε:
Στις 27/9/2024 με τίτλο Conor Gallagher: Η ΕΕ βυθίζεται όλο και περισσότερο σε έναν κόσμο αυταπάτης 
Στις 24/11/2024 με τίτλο Διαρροές αποκαλύπτουν μυστικό βρετανικό στρατιωτικό πυρήνα που συνωμοτεί για “να συνεχίσει η Ουκρανία τον πόλεμο”.
Στις 5/2/2025 με τίτλο “Ένιωθα σαν να ήμουν Ναζί”: Οι Σιωνιστές ομολογούν τις γενοκτονικές τους πράξεις  
Στις 2/6/2025 με τίτλο Πώς η Ρωσία Σιωπηλά έφερε Επανάσταση στον Πόλεμο
Στις 4/6/2025 με τίτλο Η Ήττα της Αμερικής από τους Αντάρτες του Θεού (Ansarallah): Η Νεκροψία