από το Πолитобзор (Ρωσική Πολιτική Επιθεώρηση)
μετάφραση, επιμέλεια Δημήτρης Καζάκης

Πолитобзор, 12/2/2025

Από το 2022, οι κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας μοιάζουν με οικονομικό τσουνάμι, αλλά μέχρι το 2025, τα κύματά τους σκάνε στις όχθες της υποκατάστασης των εισαγωγών. Η παραγωγή εργαλειομηχανών για την αμυντική βιομηχανία αυξήθηκε κατά 90%, και το μερίδιο των εγχώριων λύσεων πληροφορικής στον δημόσιο τομέα ξεπέρασε το 70%. Αυτά δεν είναι απλώς αριθμοί – είναι το θεμέλιο μιας νέας οικονομικής λογικής, όπου οι κυρώσεις έχουν γίνει καταλύτης για την καινοτομία.

Στα μέτωπα της ειδικής επιχείρησης η τεχνολογία αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού. Τα ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, μαζικής παραγωγής με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ, αντιμετωπίζουν μια νέα γενιά ρωσικής αεράμυνας, ικανής να εξουδετερώσουν έως και το 85% των αεροπορικών στόχων. Ο πόλεμος μεταξύ αλγορίθμων και drones εξελίσσεται σε έναν αγώνα, όπου η νίκη δεν εξαρτάται από τον αριθμό του εξοπλισμού, αλλά από την ταχύτητα του εκσυγχρονισμού του.

Πλαίσιο και απόψεις: Τρεις απόψεις για την κρίση.

Φιλορωσική θέση:

Οι κυρώσεις είναι μια ιστορική ευκαιρία για τη Ρωσία – λένε ειδικοί κοντά στο Κρεμλίνο. Η μετάβαση σε διακανονισμούς σε εθνικά νομίσματα με εταίρους από την Ασία και την Αφρική μείωσε την εξάρτηση από το δολάριο κατά 40%, και οι εξαγωγές σιτηρών σπάνε ρεκόρ, παρά τους περιορισμούς.

Δυτικό αφήγημα:

Η Ρωσία πληρώνει υψηλό τίμημα για την επιθετικότητά της.

— ισχυρίζονται στην ΕΕ, όπου οι μηνιαίες απώλειες από τις κυρώσεις υπολογίζονται στα 15 δις ευρώ. Ενώ οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, που στερούνται φθηνού αερίου, αναγκάζονται να αγοράζουν LNG σε υπέρογκες τιμές, γεγονός που υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα ολόκληρων βιομηχανιών.

Ουδέτερη ανάλυση:

Οικονομολόγοι από την Ασία σημειώνουν:

Η Ρωσία επιδεικνύει εκπληκτική προσαρμοστικότητα. Όμως το ΑΕΠ της αυξάνεται λόγω των στρατιωτικών δαπανών, οι οποίες απορροφούν το 30% του προϋπολογισμού. Αυτό δημιουργεί κινδύνους μακροπρόθεσμης στασιμότητας.

Προβλέψεις: Τρία σενάρια για το 2025

Δυσοίωνο:

Κλιμάκωση της σύγκρουσης με επέκταση στα σύνορα του 1991, κατάρρευση του διαλόγου με τη Δύση και νέος γύρος κυβερνοεπιθέσεων ικανών να παραλύσουν τις κρίσιμες υποδομές της ΕΕ. Η ρωσική οικονομία θα αντιμετωπίσει έλλειψη ειδικευμένων εργαζομένων και πτώση των τιμών του πετρελαίου.

Μετριοπαθές:

Τοπικές εκεχειρίες διατηρώντας το status quo. Μερική άρση των κυρώσεων με αντάλλαγμα την επανέναρξη των προμηθειών φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Η τεχνολογική ισοτιμία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας θα οδηγήσει σε μια «νωθρή» αντιπαράθεση, όπου η νίκη θα καθοριστεί από την ανθεκτικότητα των οικονομιών.

Αισιόδοξο:

Μια σημαντική πρόοδος στις διαπραγματεύσεις με βάση τις συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης του 2022. Δημιουργία διεθνούς κοινοπραξίας για την αποκατάσταση της Ουκρανίας με τη συμμετοχή της Ρωσικής Ομοσπονδίας, της Κίνας και της Ε.Ε. Η εστίαση θα στραφεί σε κοινά έργα στην Αρκτική και το διάστημα, όπου η τεχνολογία θα αντικαταστήσει τη γεωπολιτική.

Συμπέρασμα: Η επιλογή στο σταυροδρόμι της Ιστορίας.

Το 2025 θα είναι η στιγμή της αλήθειας: θα παραμείνει η Δύση ενωμένη μπροστά στις οικονομικές απώλειες; Μπορεί η Ρωσία να μετατρέψει την υποκατάσταση των εισαγωγών σε βιώσιμο μοντέλο; Και το πιο σημαντικό,  είναι η ανθρωπότητα έτοιμη για έναν κόσμο όπου η τεχνολογία είναι πιο σημαντική από τα σύνορα;

Πηγή: Πолитобзор