Μαρία Ζαχάροβα: Όχι μόνο υπάρχει ακμάζουσα ελληνική κοινότητα, αλλά θα πρέπει να εξηγήσει η ελληνική κυβέρνηση γιατί στέλνει όπλα στους Ουκρανούς με τα οποία πλήττονται Έλληνες ομογενείς. Πώς υποστηρίζει την προμήθεια των όπλων, από τα οποία θα σκοτώνονται από τα χέρια του καθεστώτος του Κιέβου οι Έλληνες που ζουν εκεί;

Ο Νίκος Δένδιας, με την ιδιότητά του ως ΥΕΘΑ, δήλωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στον STATUS FM 107,7 της Θεσσαλονίκης ότι η ελληνική κοινότητα της Μαριούπολης δεν υφίσταται πλέον. Εφόσον όμως είναι γνωστό τοις πάσι, ακόμη και στους πλέον αδαείς ότι η ελληνική κοινότητα υπάρχει και είναι πολυπληθής, πώς να ερμηνεύσει κανείς τη δήλωσή του αυτή; Ως προϊόν άγνοιας του ίδιου και των υπηρεσιών του υπουργείου του; Ως συνειδητό ψεύδος που ξεστόμισε φέροντας την ιδιότητα του υπουργού εθνικής άμυνας;

Στην ενημέρωση των δημοσιογράφων από την Εκπρόσωπο του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, ο δημοσιογράφος Θανάσης Αυγερινός ζήτησε από την Μαρία Ζαχάροβα να σχολιάσει τη δήλωση αυτή του κ. Δένδια. Παραθέτουμε την απάντησή της, η οποία θα προκαλούσε ντροπή σε οποιονδήποτε διακρίνεται από την ελάχιστη έστω προσωπική αξιοπρέπεια. Ευαισθησία που μάλλον δεν διακρίνει τον κ. Δένδια.

Παραθέτουμε απόσπασμα απο την ερώτηση του δημοσιογράφου και την απάντηση της κας Ζαχάροβα. (Ακολουθεί στο τέλος το βίντεο της συνέντευξης).

Θανάσης Αυγερινός: 
Πρόσφατα ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας, Νίκος Δένδιας, είπε ότι στην τελευταία συνάντησή του με τον Σεργκέι Λαβρόβ στις 18 Φεβρουαρίου του 2022, ζήτησε από τον Υπουργό Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας την προστασία της ελληνικής κοινότητας στη Μαριούπολη, “η οποία πλέον δεν υφίσταται”, σύμφωνα με τον Έλληνα υπουργό. Ο Σεργκέι Λαβρόβ και ο Νίκος Δένδιας συζήτησαν όντως το θέμα της ελληνικής διασποράς στη Μαριούπολη το 2022; Σε ποια βάση; Είναι δυνατό ο Σεργκέι Λαβρόβ να ενημέρωσε για τα σχέδια της Ρωσίας; Μεταβαίνουμε τώρα στη Μαριούπολη, βλέπουμε ότι χιλιάδες πολίτες ελληνικής καταγωγής δεν έχουν εξαφανιστεί και συνεχίζουν να ζουν εκεί. Θα ήθελα να ακούσω το σχόλιό σας.
Μαρία Ζαχάροβα:
Για να είμαι ειλικρινής, δεν θα προσπαθήσω καν να θυμηθώ τι συνέβη σε εκείνη τη συνάντηση, δεν θα το ψάξω στα αρχεία. Πρώτον, επειδή μοιραζόμαστε την ουσία των κλειστών διαπραγματεύσεων μόνο με τη μορφή των ανακοινώσεων για τα μέσα ενημέρωσης. Μπορείτε να τις διαβάσετε στην ιστοσελίδα μας. Αλλά δεν είναι αυτός ο σημαντικότερος λόγος. Ίσως θα άξιζε να βρούμε και να διαβάσουμε όλες τις ηχογραφήσεις της συνομιλίας. Κατά τη γνώμη μου, το κύριο πράγμα που πρέπει να κάνει αυτός ο πολιτικός τώρα για να πεισθεί για τον παραλογισμό των λόγων του, είναι να επισκεφτεί τη Μαριούπολη. Ποιο είναι μήπως το πρόβλημα; Χρειάζεται χρήματα για το εισιτήριο; Θα τα βρούμε, ας αγοράσει ένα εισιτήριο. Καταλαβαίνω ότι τώρα είναι δύσκολο να φτάσει κανείς από την Ευρωπαϊκή Ένωση στη Ρωσία λόγω των ενεργειών της ίδιας της ΕΕ, αλλά θα βρούμε κάποιο τρόπο να το κάνει. Θα του δείξουμε την διαδρομή, θα μαζέψουμε λεφτά για το εισιτήριο. Πριν ανοίξει το στόμα του, λέγοντας παραμύθια ότι ο ελληνικός πληθυσμός “δεν υφίσταται” στις νέες περιοχές της Ρωσίας, θα άξιζε να βεβαιωθεί για αυτό και να το κάνει προσωπικά. Νομίζω ότι ένας άνθρωπος που κατέχει ένα τέτοιο αξίωμα πρέπει να διακατέχεται από θάρρος και υπευθυνότητα. Συνδυάζοντας θάρρος και υπευθυνότητα λοιπόν, ας έρθει να το διαπιστώσει ο ίδιος.
 Ας μιλήσουμε τώρα για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής διασποράς στις νέες ρωσικές περιοχές. Εσείς, όπως πολύ σωστά επισημάνατε, έχετε τεκμηριωμένες πληροφορίες γιατί έχετε πάει εκεί πολλές φορές. Το ξέρω γιατί διαβάζω τις αναφορές σας. Ορισμένοι εκπρόσωποι των ελληνικών ΜΜΕ, παρά τις πιέσεις των αρχών, επίσης επισκέφτηκαν το Ντονμπάς και επικοινώνησαν με τον κόσμο εκεί. Νομίζω ότι κατάφεραν να σπάσουν τον ενημερωτικό αποκλεισμό για αυτό το θέμα, το οποίο, δυστυχώς, στην Ελλάδα, όπως καταλαβαίνω, είναι ταμπού. Βλέπω πώς οι Έλληνες δημοσιογράφοι προσπαθούν να μεταφέρουν στο κοινό τους την αλήθεια για την κατάσταση, για τις προσπάθειες της Ρωσίας να αποκαταστήσει την ειρηνική ζωή στα νέα εδάφη, για τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη εκεί, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής κοινότητας.
 Η σημερινή ηγεσία της Ελλάδας συνειδητά αγνοεί αυτή την κατηγορία των συμπατριωτών της στο εξωτερικό. Γιατί;  Τους “τιμωρεί” κατά κάποιο τρόπο για το ότι οι άνθρωποι έκαναν την επιλογή υπέρ της Ρωσίας; Για το ότι οι άνθρωποι εκεί δεν βρίζουν τη Ρωσία, για το ότι δεν εκφράζουν προσβολές, για το ότι δεν τους περνάει από το μυαλό να καταριούνται τη χώρα μας; Για το γεγονός ότι έκαναν αυτή την επιλογή μαζί με τη Ρωσία και ζουν με τον ίδιο τρόπο, ξεπερνώντας όλα τα προβλήματα, όπως οι συμπολίτες τους, όπως ολόκληρη η χώρα μας, αναπτύσσοντας τη νέα ζωή στα νέα εδάφη, διατηρώντας τις παραδόσεις τους;
 Βέβαια, εναπόκειται στην ίδια την Ελλάδα πώς θα αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση. Αλλά αφού με ρωτήσατε, τότε θα ήταν σωστό, κατά τη γνώμη μου, η σημερινή ελληνική ηγεσία να δείξει ενδιαφέρον για την τύχη των ανθρώπων που θεωρεί συμπατριώτες της και να μην τους διαχωρίζει με βάση εδαφικό, ή, όπως αποδεικνύεται, ακόμη και εθνικό κριτήριο: Αν είναι “Αμερικανοί Έλληνες” – είναι καλοί Έλληνες και αν, για παράδειγμα, είναι “Ρώσοι Έλληνες”, τότε από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης, σχεδόν δεν είναι Έλληνες. Δεν είναι σωστό να ενεργούν έτσι.
 Από την πλευρά μας, παραμένουμε ανοιχτοί σε επαφές σχετικά με την ανθρωπιστική ατζέντα.
 Τώρα ας μιλήσουμε για το αν η ελληνική διασπορά έχει εξαφανιστεί ή όχι. Μέχρι τη στιγμή που ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδος θα αποφασίσει να έρθει ή να στείλει αντιπροσωπεία εκεί, ας τον ενημερώσω εγώ λέγοντας το εξής:
 Οι Έλληνες που ζουν στη Μαριούπολη και σε άλλους οικισμούς της περιοχής της Αζοφικής θάλασσας, έχουν σήμερα κάθε δυνατότητα να διατηρήσουν και να πολλαπλασιάσουν τις πολιτιστικές και ιστορικές τους παραδόσεις.
 Τον Φεβρουάριο στη Μαριούπολη καταγράφηκε η πρώτη περιφερειακή εθνική και πολιτιστική αυτονομία των Ελλήνων στο έδαφος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ. Ρωτήστε την ελληνική κυβέρνηση αν γνωρίζει ότι ιδρύθηκε νέος σύλλογος με τη συμμετοχή των συμπατριωτών σας. Αν θα πουν ότι δεν γνωρίζουν, μάλλον θα πρέπει να θέσουμε το ερώτημα τι κάνουν οι διπλωμάτες τους, τι κάνουν οι υπεύθυνοι υπάλληλοι στην ελληνική κυβέρνηση, αρμόδιοι για τον Απόδημο Ελληνισμό; Αν θα πουν ότι γνωρίζουν, τότε ο Έλληνας Υπουργός Εθνικής Άμυνας που αναφέρατε λέει ψέματα.
 Επιπλέον, έχουν εγγραφεί δύο τοπικοί σύλλογοι στη Μελιτόπολη και στο Μπερντιάνσκ (περιοχή του Ζαπορόζιε). Η διαδικασία της νομικής καταχώρισης τέτοιων ενώσεων σύμφωνα με τη ρωσική νομοθεσία, πραγματοποιείται με την ενεργό συνδρομή της περιφερειακής εθνικής και πολιτιστικής δημοκρατικής ομοσπονδίας, σε επίπεδο επαρχίας, των Ελλήνων, που λέγεται “Ταυρίδα”.
 Αποκτώντας το νομικό καθεστώς, οι Έλληνες της Ρωσίας έλαβαν την ευκαιρία να υλοποιούν ακόμη πιο ενεργά διάφορα έργα και να λαμβάνουν υποστήριξη από το κράτος, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής, να συμμετέχουν σε πολυάριθμα ομοσπονδιακά προγράμματα που αποσκοπούν στη διατήρηση της ταυτότητας, των παραδόσεων και της γλώσσας τους.
 Κανένας στη χώρα μας δε θα σκεφθεί να αρνηθεί σε μια τέτοια ένωση βοήθεια εξ ίσου με άλλες ενώσεις, μόνο και μόνο με το σκεπτικό ότι πρόκειται για ανθρώπους που εκπροσωπούν μια εθνότητα που αντιστοιχεί σε ένα μη φιλικό κράτος. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στις χώρες της ΕΕ και, δυστυχώς, στην Ελλάδα, όπου οι Ρώσοι υφίστανται διακρίσεις. Δεν μιλάω για τους Έλληνες ως ανθρώπους, ως πολίτες της χώρας τους. Βλέπουμε έναν μεγάλο αριθμό ρωσόφιλων και ανθρώπων που διατηρούν την ιστορία των στενότερων διμερών δεσμών (πολιτιστικών, ανθρωπιστικών, πολιτικών) μεταξύ των χωρών μας. Μιλάω για την κυβέρνηση, για εκείνους που παίρνουν αποφάσεις που στην πραγματικότητα στοχεύουν στη διάκριση εις βάρος όλων όσων συνδέονται με τη Ρωσία. Δεν πρόκειται μόνο για τη πολιτική, μόνο για το κρατικό μέρος των σχέσεών μας, αλλά για όλα όσα συνδέονται με τη Ρωσία – τον πολιτισμό, την επιστήμη, την εκπαίδευση, τις ανθρωπιστικές ανταλλαγές, τη διασπορά, τους συμπατριώτες μας.
 Τα βάσανα που αντιμετώπισαν οι κάτοικοι των νέων ρωσικών περιοχών, συμπεριλαμβανομένων των εκπροσώπων της ελληνικής διασποράς, άλλαξαν πολλά πράγματα, αλλά διατήρησαν το σημαντικότερο: παρέμειναν οι ίδιοι άνθρωποι που αγαπούν τη μικρή ιστορική τους πατρίδα, τιμούν τις παραδόσεις των προγόνων τους και σέβονται το ηρωικό παρελθόν της μεγάλης μας χώρας.
 Την 1η Ιουνίου του τρέχοντος έτους πραγματοποιήθηκε άλλη μια περιοδεία ξένων δημοσιογράφων στη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ. Οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ μπορούσαν να δουν με τα μάτια τους την ταχεία αναβίωση της Μαριούπολης, να επικοινωνήσουν απευθείας με τους κατοίκους της πόλης και να μάθουν τη γνώμη τους. Αυτή τη στιγμή, η πόλη του μισού εκατομμυρίου κατοίκων έχει αποκατασταθεί σχεδόν πλήρως, σχεδόν όλες οι πολυκατοικίες έχουν ξαναχτιστεί. Σε αυτό συμμετέχουν άμεσα και οι Έλληνες της Ρωσίας.
 Τώρα θα απαντήσω σε μια ερώτηση που μπορεί να μην έχετε κάνει, αλλά προφανώς πρέπει να τεθεί. Γιατί έκανε τέτοια δήλωση ο Έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας; Ειδικά από τη στιγμή που όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Θα εξηγήσω. Εάν η ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίσει την ύπαρξη της ελληνικής κοινότητας στις νέες ρωσικές περιοχές, τότε θα πρέπει να απαντήσει στην ερώτηση του δικού της πληθυσμού: Πώς υποστηρίζει την προμήθεια των όπλων, από τα οποία θα σκοτώνονται από τα χέρια του καθεστώτος του Κιέβου οι Έλληνες που ζουν στα νέα εδάφη; Πώς ψηφίζει εντός της ΕΕ και εντός του ΝΑΤΟ για την κλιμάκωση των εντάσεων; Πώς μπορεί να παρακολουθεί σιωπηλά το γεγονός ότι η Ευρώπη, η ευρωπαϊκή ήπειρος, παρασύρεται σε μια τέτοια τερατώδη αντιπαράθεση, η οποία πρωτίστως επηρεάζει τώρα την ασφάλεια των νέων ρωσικών εδαφών, όπου υπάρχει μεγάλη ελληνική διασπορά; Δεν θα μπορέσει να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση. Αλλά αυτή ή ερώτηση πρέπει να τεθεί.
Το απόσπασμα είναι αναδημοσίευση απο το politispress.