του Hans Drager 

Η Nunzia Alessandra Schilirò είναι υπαστυνόμος της κρατικής αστυνομίας, πρώην επικεφαλής του τμήματος σεξουαλικής βίας της κινητής ομάδας της Ρώμης και νυν διευθύντρια στην Criminalpol. Η παρέμβασή της στις 25 Σεπτεμβρίου στη μεγάλη συγκέντρωση της Ρώμης, στην Piazza San Giovanni μπροστά σε χιλιάδες διαδηλωτές που την καταχειροκρότησαν, έβαλε φωτιά στις καρδιές. Τώρα αντιμετωπίζει πειθαρχικές συνέπειες γιατί έχει ξεκινήσει έρευνα για την πρωτοβουλία της αυτή και κινδυνεύει να τεθεί σε διαθεσιμότητα.

Η μεγάλη αυτή διαδήλωση πραγματοποιήθηκε από χιλιάδες ανθρώπους που συγκεντρώθηκαν, όπως κάθε Σάββατο, για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στο «πράσινο πιστοποιητικό» ή «πράσινο διαβατήριο» (green pass). 100 χιλιάδες κόσμος σύμφωνα με τους διοργανωτές, 3 χιλιάδες άτομα για την Questura, δηλ. το γραφείο του τμήματος δημόσιας ασφάλειας.

Για τη μεγάλη αυτή διαδήλωση στην Piazza San Giovanni, μεταφέρουμε το δημοσίευμα της εφημερίδας ComeDonChisciotte  Arm yourself with information (Δον Κιχότε Οπλιστείτε με πληροφορίες), στη σελίδα της οποίας θα δείτε και πολλές φωτογραφίες από τη συγκέντρωση:

«Χθες, 25 Σεπτεμβρίου 2021, υπήρξε ένα ακόμη Σάββατο διαδηλώσεων σε όλη την Ιταλία, αλλά αυτή τη φορά πολλοί άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στη Ρώμη για το εθνικό κάλεσμα του Μετώπου για τη Διαφωνία, σε συνεργασία με το Primum Non Nocere, τη No Paura Day και το 100Giornidaleoni, τα κόμματα Movimento 3V και Ancora Italia και την FISI (Ιταλική Ομοσπονδία Διεπαγγελματικών Συνδικάτων).

Μια διαδήλωση που μπορεί να θεωρηθεί πραγματική επιτυχία, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς την απαγόρευση της εισόδου των επιβατών που δεν έχουν υποβληθεί στις διαδικασίες για την απόκτηση του πράσινου πιστοποιητικού green pass, στα τραίνα υψηλής ταχύτητας και στα λεωφορεία προς την πρωτεύουσα. Σύμφωνα με το αμερόληπτο μάτι των συντακτών μας, στην πλατεία βρίσκονταν μεταξύ 25.000 και 35.000 άνθρωποι. Γυναίκες και άντρες, εργαζόμενοι και φοιτητές, γονείς και παιδιά, όλοι ενωμένοι για να μοιραστούν μια στιγμή συσπείρωσης που είναι απαραίτητη σε σκοτεινούς καιρούς όπως αυτοί, μια στιγμή που σίγουρα θα χρησιμεύσει για να αναζωογονήσει το πνεύμα όσων δεν θέλουν να σταματήσουν να αγωνίζονται.

Εκτός από τις διάφορες κατηγορίες που θα έπρεπε να αναφερθούν μία προς μία, θεωρούμε σημαντικό να τονίσουμε την παρουσία στην πλατεία αυτών που δεν είχαν αναφερθεί ακόμη στις διάφορες διαδηλώσεις, αλλά που είναι πολύ απαραίτητοι για να γίνει η μάχη κοινή και συνολική σε όλα τα επίπεδα: η πυροσβεστική και οι δυνάμεις της τάξης.»

Τα λόγια της Ιταλίδας υπαστυνόμου της Ρώμης που προκάλεσαν ‘‘έκρηξη’’ στην πλατεία

Η Dr. Nunzia Alessandra Schilirò, χωρίς στολή, ως ελεύθερη πολίτης εκτός του ωραρίου εργασίας της, ζήτησε από τους διοργανωτές και πήρε το λόγο κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης. Μίλησε με δικά της λόγια, με συγκίνηση και συναίσθημα. Η ομιλία της, η οποία δεν ήταν επίσημα προγραμματισμένη, προκάλεσε «έκρηξη» ενθουσιασμού στο πλήθος.
Στο τέλος του άρθρου έχουμε το βίντεο της ομιλίας της χωρίς υπότιτλους. Την μετάφραση της ομιλίας της την παραθέτουμε εδώ απομαγνητοφωνημένη:

«Βρίσκομαι σήμερα εδώ, ως ελεύθερη πολίτης, για να ασκήσω τα δικαιώματά μου βάσει του Συντάγματος. Δεν εκπροσωπώ κανένα κόμμα. Βρίσκομαι εδώ σήμερα επειδή αποφάσισα να συμμετάσχω σε αυτήν τη διαδήλωση, επειδή είναι μια ιστορική στιγμή που ζούμε. Σε όσους μου λένε ότι η διαδήλωση είναι άχρηστη, απαντώ ότι η διαδήλωση είναι λίγο σαν την καταγγελία ενός εγκλήματος. Μερικές φορές μπορείτε να επιλέξετε να το κάνετε ή όχι. Αλλά αν το κάνετε, έχετε την ευκαιρία να ξεφύγετε από την αδικία. Αν δεν το κάνετε, έχετε ήδη χάσει, γιατί έχετε ήδη παραιτηθεί. Και πάλι σε όσους μου λένε ότι η διαδήλωση είναι άχρηστη, θυμάμαι ότι η πρώτη πράξη που έκανε ο Γκάντι για να απελευθερώσει τη χώρα του ήταν να διαδηλώσει. Επειδή ο Γκάντι ήξερε ότι η πρώτη πράξη της πολιτικής ανυπακοής είναι η διαδήλωση και ο ίδιος ο Γκάντι μας λέει τι σημαίνει πολιτική ανυπακοή. Η πολιτική ανυπακοή είναι ιερό καθήκον όταν το κράτος γίνεται δεσποτικό ή διεφθαρμένο, και ο πολίτης που συμβιβάζεται με ένα τέτοιο κράτος γίνεται συνένοχος αυτής της διαφθοράς και του δεσποτισμού.

Χθες τηλεφώνησα σε μια φίλη μου και της είπα ότι θα ήμουν εδώ σήμερα. Εκείνη θορυβήθηκε πολύ και είπε: “Είσαι τρελή! Έχεις μια καλή δουλειά, μια ασφαλή καριέρα, αλλά αύριο μπορεί να μην την έχεις πια, κινδυνεύεις να χάσεις τα πάντα. Για ποιο λόγο; Το κακό έχει ήδη νικήσει. Τι πρέπει να κάνεις;” Και της είπα: “Όχι, το κακό δεν έχει νικήσει, γιατί το κακό δεν έχει νικήσει ποτέ στην ιστορία”. Ο Γκάντι πάντα μας το υπενθυμίζει αυτό, επειδή η αγάπη και η αλήθεια πάντα θριάμβευαν, ακόμη και όταν αυτό φαινόταν αδύνατο. Τότε η φίλη μου έφερε αντίρρηση: “Όχι, δεν είναι αλήθεια, το κακό έχει ήδη νικήσει, γιατί ο Ιησούς, ο Φαλκόνε, ο Μπορσελίνο και όλα τα θύματα της γενοκτονίας κατέληξαν όπως κατέληξαν, σ’ ένα πολύ άσχημο τέλος”. Ήθελα να της απαντήσω μιλώντας για το θάνατο, αλλά μετά σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να της δώσω κάποια μάλλον τυχαία στοιχεία, οπότε, επειδή είμαι μια πρακτική γυναίκα, απάντησα απλά: “Όχι, το κακό δεν έχει νικήσει, γιατί αν το κακό είχε νικήσει δεν θα ήμασταν εδώ σήμερα, γιατί θα είχαμε ήδη εξαφανιστεί”.

Βρίσκομαι λοιπόν εδώ σήμερα και για να μας υπενθυμίσω ότι υπάρχουν “οι αποκλίνοντες”, αυτοί που σκέφτονται διαφορετικά από την κυρίαρχη σκέψη και παρ’ όλα αυτά έχουν το ίδιο δικαίωμα με όλους τους άλλους να εκφράζουν τις σκέψεις τους. Είμαι εδώ σήμερα και έχετε δίκιο να φωνάζετε ελευθερία. Το Σύνταγμα προστατεύει όλες τις μειονότητες και πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι οι πρώτοι χριστιανοί, οι πρώτοι αντάρτες και όλοι όσοι αντιτάχθηκαν σε δικτατορικά καθεστώτα ήταν επίσης μειονότητα. Ήταν μειοψηφία, ναι, αλλά είχαν το θάρρος να κάνουν αυτό που είναι σωστό, όχι αυτό που είναι πιο βολικό. Και θα μπορούσα κι εγώ να είχα κάνει αυτό που είναι πιο βολικό, αυτό που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι και να μου είχε εκδοθεί πολύ εύκολα αυτή η κάρτα διάκρισης, αυτή η ετικέτα διάκρισης. Αντί αυτού, επέλεξα να πάω ενάντια στα συμφέροντά μου. Ενάντια μόνο φαινομενικά, αφού στην πραγματικότητα, ό,τι είναι κακό για λίγους σήμερα, θα είναι κακό για όλους αύριο, διότι είμαστε όλοι συνδεδεμένοι, είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε το πιστεύουμε είτε όχι.

Κι έτσι σήμερα βρίσκομαι εδώ για να διαφωνήσω με το green pass που είναι απολύτως ασύμβατο με το Σύνταγμά μας, διότι κανένα δικαίωμα δεν μπορεί να είναι υποδεέστερο από την κατοχή ενός πιστοποιητικού, ενός πιστοποιητικού που μεταξύ άλλων δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο με αυτήν τη βαρύτητα. Ένα πιστοποιητικό που δεν έχει καμία συνταγματική βάση, ένα πιστοποιητικό που δεν έχει καμία επιστημονική βάση και αυτό μας το λένε τα πραγματικά δεδομένα, δεδομένα από τα μέσα ενημέρωσης στο Ισραήλ, την Ισλανδία, την Αυστραλία, δεδομένα που μας λένε ότι οι εμβολιασμένοι αρρωσταίνουν, μολύνονται και μερικές φορές αρρωσταίνουν σοβαρά, όπως όλοι οι άλλοι. Και αυτό θα πρέπει να γίνει σαφές και στην Ιταλία, αφού το πρώτο εντυπωσιακό κρούσμα ήταν τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, όταν από τα 360 μέλη του πληρώματος του στρατιωτικού πλοίου Amerigo Vespucci, που ήταν όλα εμβολιασμένα, κάποιοι από αυτούς μολύνθηκαν και αρρώστησαν.

Βρίσκομαι λοιπόν εδώ σήμερα για να σας πω ότι ναι, είναι αλήθεια, υπάρχει ένας πολύ επικίνδυνος και ισχυρός ιός που ονομάζεται ΦΟΒΟΣ. Ο φόβος είναι αυτός που γεννά μίσος, κοινωνικές διαιρέσεις, ηλίθιες ταμπέλες. Είναι ο φόβος!

Και έτσι όλοι μαζί πρέπει να ξεπεράσουμε αυτόν τον φόβο, διότι ο φόβος είναι πάντα αυτός που διαλύει την ελευθερία. Και τι νόημα έχει μια ζωή χωρίς ελευθερία και επομένως χωρίς αξιοπρέπεια;

Βρίσκομαι εδώ σήμερα επίσης για να μας υπενθυμίσω κάτι θεμελιώδες, ότι πρέπει να επιστρέψουμε στη σοβαρή ενημέρωση, διότι απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση κάθε δικαιώματος και ελευθερίας είναι η ελεύθερη ενημέρωση, η οποία, αν υπήρχε στη χώρα μας από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, οι τηλεοπτικοί σταθμοί θα προβάλλανε αυτήν την διαδήλωση ζωντανά εδώ σήμερα.

Αλλά όχι, δεν υπάρχουν. Και ξέρετε γιατί δεν υπάρχουν τηλεοπτικοί σταθμοί ή κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης; Επειδή είναι πολύ απασχολημένοι με τη μετάδοση των κυβερνητικών διαφημίσεων, επειδή δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση έχει διαθέσει πολλά χρήματα σε όλους εκείνους τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς που είναι πρόθυμοι να μεταδώσουν τις διαφημίσεις που δημιουργεί η κυβέρνηση και μάλιστα στις ώρες που υποδεικνύει η κυβέρνηση. Έτσι, μόνο σε έναν ανάποδο κόσμο μπορεί αυτή η προπαγάνδα να ονομάζεται πληροφόρηση.

Βρίσκομαι εδώ σήμερα για να υπενθυμίσω σε όλες τις δυνάμεις του νόμου και της τάξης ότι ΕΜΕΙΣ έχουμε ορκιστεί στο Σύνταγμα. Και το Σύνταγμα εξακολουθεί να ισχύει και, μεταξύ άλλων, το Σύνταγμα είναι κατεξοχήν πηγή δικαίου, δηλαδή υπερισχύει όλων των άλλων νόμων του κράτους. Πώς λοιπόν περιορίζετε το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην ελευθερία, το δικαίωμα στη μετακίνηση, το δικαίωμα στην κοινωνική ζωή ενός πολίτη, πώς το κάνετε αυτό; Δεν είναι δυνατόν, διότι θα έπρεπε να αλλάξουμε το Σύνταγμα!

Και σε όσους μας λένε ότι εμείς οι αστυνομικοί καλούμαστε να εφαρμόσουμε τους νόμους, λέω ότι είναι απολύτως αλήθεια. Είναι κρίμα που το ιταλικό πράσινο πάσο είναι απολύτως παράνομο, διότι παραβιάζει το άρθρο 36 του διατάγματος 953 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καθιέρωση του πράσινου πάσου. Συνεπώς, το ιταλικό πράσινο πάσο είναι παράνομο, διότι οι ευρωπαϊκοί κανόνες είναι πηγές δικαίου που υπερέχουν των πηγών του ιταλικού δικαίου.

Ας ενωθούμε λοιπόν όλοι μαζί τώρα για να απαιτήσουμε την ανάκληση αυτού του green pass. Ίσως ο κύριος λόγος για τον οποίο βρίσκομαι εδώ, είναι για να σας ζητήσω όλους να ενωθείτε, γιατί μόνο αν ενώσουμε τις ενέργειές μας μπορούμε να φωτίσουμε το δρόμο προς έναν καλύτερο κόσμο, και ακόμη και εκείνοι που έχουν μείνει πίσω θα μπορέσουν να δουν αυτό το φως και να ενωθούν μαζί μας.

Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση στους ηγέτες μας, αν με ακούσουν. Θα ήθελα να μάθω τι θα συμβεί στις 15 Οκτωβρίου, όταν αυτοί θα είναι απασχολημένοι με τα εγκαίνια των “Πυλών της Κόλασης”. Αναφέρομαι στην περίφημη έκθεση που θα πραγματοποιηθεί στους στάβλους Quirinale.

Τι θα συμβεί αν πολλά εκατομμύρια Ιταλοί αποφασίσουν να μείνουν στην πατρίδα τους και να πουν όχι στο green pass; Τι θα κάνετε; Τι θα κάνει η Ιταλία;

Είμαι πολύ ενθουσιασμένη.

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε και θέλω να σας αφήσω με μια ερώτηση:

Τι φοβούνται οι τίμιοι άνθρωποι;

Τίποτα, τίποτα, τίποτα.

Ας το θυμόμαστε πάντα αυτό.»