Οι σκληρές συγκρούσεις άοπλων Παλαιστινίων και πάνοπλων κατοχικών δυνάμεων στο τέμενος Αλ Άκσα “στέρεψαν” τις προσευχές μετατρέποντας το σε πεδίο μάχης.

Η καλύτερη μέθοδος για να εξασφαλίσεις περισσότερες πιθανότητες να παραμείνεις στην εξουσία από εκεί που φαινόσουν “χαμένος από χέρι” είναι να δημιουργήσεις χάος.

Με την δοκιμασμένη μέθοδο του “διαίρει και βασίλευε” ο Ισραηλινός υπηρεσιακός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο νέος σύμμαχος μοναρχιών του Κόλπου και άλλων αραβικών χωρών στο πλαίσιο των λεγόμενων “Συμφωνιών του Αβραάμ”, δείχνει αδίσταχτα έτοιμος για όλα. Ξεχνώντας ενδεχομένως πως όποιος σπέρνει κεραυνούς, θερίζει θύελλες…

Με αυτή τη “λογική” και λίγες μέρες αφότου ο Ισραηλινός πρόεδρος Ρέουβεν Ρίβλιν έδωσε εντολή στον Γιαίρ Λαπίντ, αρχηγό του κεντρώου κόμματος “Υπάρχει Μέλλον” για σχηματισμό κυβέρνησης, ο Νετανιάχου δείχνει να έχει δώσει το ελεύθερο στις κατοχικές δυνάμεις και στους Εβραίους εποίκους να παραβιάσουν κάθε “κόκκινη γραμμή” στην Ιερουσαλήμ.

Θεωρεί ενδεχομένως ότι έτσι θα κάνει τους περισσότερους να ξεχάσουν τις δικαστικές του περιπέτειες για διαφθορά και την αποτυχία του να συγκροτήσει κυβέρνηση “ενότητας” με τα πιο ακροδεξιά στοιχεία των Ορθόδοξων Εβραίων που δεν ανέχονταν ούτε την σκέψη μίας πιθανής έμμεσης στήριξης μίας νέας κυβέρνησης από το ισραηλινό αραβικό κόμμα Ρά’αμ του Μανσούρ Αμπάς.

“Εδώ είναι μία μάχη ανάμεσα στην ανοχή και την μη ανεκτικότητα. Ανάμεσα στην άνομη βία και την τάξη. Στοιχεία που θέλουν να απαλλοτριώσουν τα δικαιώματά μας, μας αναγκάζουν κατά διαστήματα να ορθώσουμε ανάστημα όπως κάνουν τώρα οι αστυνομικοί αξιωματικοί του Ισραήλ.

Στηρίζω τους αξιωματικούς σε αυτόν τον δίκαιο αγώνα. Δεν είναι νέος ο αγώνας…δίνεται εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Κάθε φορά, μία πλευρά κυριαρχεί και εμποδίζει την λατρεία της άλλης θρησκείας.

Μόνον η ισραηλινή κυριαρχία κατέστησε εφικτή την ελεύθερη θρησκευτική λατρεία για όλους”.

Αυτά τα είπε σήμερα, 10 Μαΐου ο Νετανιάχου διαστρεβλώνοντας με μανιχαϊστική μεθοδολογία και μακιαβελική μαεστρία την πραγματικότητα. Οι δηλώσεις αυτές είναι λίαν αποκαλυπτικές απώτερων στόχων…

Η “πραγματική” πραγματικότητα και όχι αυτή του Νετανιάχου

Ποια είναι η πραγματικότητα σήμερα στο κέντρο της παλιάς πόλης της Ιερουσαλήμ; Τι γίνεται σήμερα εντός και πέριξ του μεγαλοπρεπούς τεμένους αλ Άκσα λίγες μέρες πριν την ολοκλήρωση του Ραμαζανιού;

Κάτι που ελάχιστα απέχει από κανονικό…πόλεμο!

Τις τελευταίες βδομάδες της νηστείας του Ραμαζανιού, είχαν ξεκινήσει σποραδικές συγκρούσεις πέριξ του τεμένους Αλ Άκσα αρχικά ανάμεσα σε Εβραίους έποικους και Παλαιστίνιους και άλλους Άραβες προσκυνητές με διάφορες αφορμές.

Στη συνέχεια οι ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις έριξαν απροκάλυπτα λάδι στη φωτιά των συγκρούσεων καταπατώντας, με την άδεια εννοείται της κυβέρνησης Νετανιάχου, όλες τις “κόκκινες γραμμές”.

Μετά τα οδοφράγματα στην Πύλη της Δαμασκού (του τεμένους Αλ Άκσα), οι κατοχικές δυνάμεις κλιμάκωσαν τις προσπάθειες για μαζική έξωση άνω των 200 οικογενειών Παλαιστινίων στο προάστιο Σέιχ Τζάραχ της Ιερουσαλήμ με το πρόσχημα πως υπήρχαν παλιότεροι τίτλοι ιδιοκτησίας σε Εβραίους πριν τον πόλεμο του 1967.

Το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ αρχικά επρόκειτο να ανακοινώσει την τελεσίδικη απόφασή του την Πέμπτη.

Μετά την ανέβαλε για σήμερα, Δευτέρα, αλλά στη συνέχεια προτίμησε την επ’ αόριστον αναβολή διστάζοντας, σε αυτή την συγκυρία κορύφωσης της έντασης και των συγκρούσεων, να ανακοινώσει μία απόφαση που είναι σίγουρο πως θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις. Είτε υπέρ των εποίκων. Είτε (αν και πάρα πολύ δύσκολο….) υπέρ των Παλαιστινίων.

Επιθέσεις, εξώσεις, απειλές και μετά ξανά επιθέσεις

Οι βίαιες επιθέσεις Εβραίων εποίκων σε βάρος Αράβων της Ιερουσαλήμ, οι συγκρούσεις των δύο πλευρών, και η παράλληλη, καθαρή προσπάθεια κλοπής των σπιτιών των Παλαιστινίων στο Σείχ Τζάραχ (με την πλήρη στήριξη της κυβέρνησης Νετανιάχου) φούντωσε (όπως αναμενόταν) την εύλογη αγανάκτηση των Παλαιστινίων που πιέζονται και βάλλονται πανταχόθεν.

Η προσπάθεια εποίκων και Νετανιάχου για αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα της Ιερουσαλήμ με στόχο την προώθηση μακροπρόθεσμων σχεδιασμών για νομιμοποίηση και διεθνή αναγνώριση τής σαν “πρωτεύουσα του Ισραήλ” είναι κάτι παραπάνω από έκδηλη.

Όμως το δράμα δεν σταμάτησε εκεί.

Από το τέλος της περασμένης βδομάδας με χρονικό σημείο καμπής το βράδυ της Παρασκευής (μέρα αλ Κουντς, της “αραβικής Ιερουσαλήμ”) οι ισραηλινές δυνάμεις κλιμάκωσαν την βία.

Αρχικά επιτέθηκαν σε πλήθος πολλών εκατοντάδων προσκυνητών, εντός και εκτός του τεμένους, προκαλώντας δεκάδες τραυματίες.

Το Σάββατο εμπόδισαν την εντυπωσιακή πορεία δεκάδων πούλμαν και χιλιάδων ΙΧ αυτοκινήτων ενός τεράστιου όγκου Παλαιστινίων προσκηνυτών από την υπόλοιπη Δυτική Όχθη προς την Ανατολική Ιερουσαλήμ για να εξαπολύσουν, εναντίον των Αράβων κατοίκων της Ιερουσαλήμ, πογκρόμ ακόμη πιο βάρβαρης βίας.

“Φάουντα” στην πράξη

Ωστόσο, το χάος (“φάουντα” στα αραβικά) δεν είχε ακόμη έρθει…

Το Σαββατοκύριακο το τέμενος Αλ Άκσα μετατράπηκε κανονικά σε πεδίο μάχης.

Η ισραηλινή αστυνομία (που είναι εξοπλισμένη για κανονικό πόλεμο και όχι για “επιβολή τάξης”) άρχισε να χτυπάει με μεγαλύτερη συχνότητα “στο ψαχνό” διαδηλωτές κάθε ηλικίας και ιδιαίτερα φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφους βάζοντας στόχο το κεφάλι και τα μάτια.

Εκατοντάδες εγκλωβίστηκαν αιμοφυρτοι στο εσωτερικό του τεμένους. Ελάχιστοι μεταφέρθηκαν στα νοσοκομεία καθώς οι κατοχικές αρχές έχουν αποκλείσει την περιοχή εμποδίζοντας ακόμη και την άφιξη ασθενοφόρων,νοσηλευτών και γιατρών.

Οι εγκλωβισμένοι στην πλατεία τεμενών που είχαν δεχθεί σφαίρες καουτσούκ και χειροβομβίδες κρότου- λάμψης στο κεφάλι και σε άλλα ζωτικά σημεία του σώματος και είχαν πάθει δύσπνοια από τα αμέτρητα δακρυγόνα, συγκέντρωσαν πέτρες, μπουκάλια νερού, ξύλα και ο,τιδήποτε άλλο μπορούσαν να πετάξουν στους πάνοπλους Ισραηλινούς αστυνομικούς.

Παρόλα αυτά, οι κατοχικές δυνάμεις έχουν το θράσος να κατηγορούν για…”τρομοκρατική επίθεση” τους Παλαιστίνιους που αμύνονται με πέτρες απέναντι σε σύγχρονα όπλα.

Η σημερινή εισβολή και η επίθεση εποίκου

Σήμερα, οι ισραηλινές δυνάμεις εισέβαλαν λίγο μετά τα χαράματα εκ νέου στο μικρότερο τέμενος Αλ Άκσα Κίμπλι, ρίχοντας αδιακρίτως χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και δακρυγόνα. Προκάλεσαν νέο χάος και εκατοντάδες τραυματίες.

Προηγουμένως κατέσχεσαν όλα τα κλειδιά του συμπλέγματος των τεμενών στο συγκρότημα Αλ Άκσα παραβιάζοντας τη συμφωνία Ισραήλ-Ιορδανίας,που όριζε την τελευταία “κηδεμόνα” του τεμένους και των ιστορικών μουσουλμανικών λατρευτικών χώρων.

Σήμερα νωρίς το πρωί ένας Εβραίος έποικος έπεσε τάχα “κατά λάθος” πάνω σε Παλαιστίνιους κοντά στην πύλη Αλ Άσμπατ του τεμένους Αλ Άκσα τραυματίζοντάς τους.

Ο ίδιος προφασίστηκε πως “έχασε τον έλεγχο” αλλά το βίντεο μαρτυρά μία διαφορετική εικόνα: Πέφτει στους Παλαιστίνιους με ορμή. Με την αποφασιστικότητα αδίστακτου δολοφόνου που δρα υπό πλήρη προστασία.

Εντούτοις, τα πράγματα μπορούν να γίνουν ακόμη χειρότερα.

Οι κατοχικές αρχές έχουν περιορίσει σήμερα τις περισσότερες εκδηλώσεις φανατικών Εβραίων εποίκων για την “Μέρα της Σημαίας”, κατά την οποία γιορτάζουν την κατοχή της Ανατολικής Ιερουσαλήμ με τον πόλεμο του 1967.

Ασαφές παραμένει εάν θα πραγματοποιηθεί,αργότερα, η προγραμματισμένη παρέλαση των εποίκων μολονότι είναι ξεκάθαρο πως μία τέτοια κίνηση θα ρίξει και άλλο λάδι σε μία “φωτιά” που καίει εδώ και και πολύ καιρό με “καύσιμο” την κλιμάκωση της βάρβαρης κατοχής σε βάρος των Παλαιστινίων.

Τελικά η αστυνομία έδωσε άδεια, λίγο πριν τις 16.00 μμ, για την πραγματοποίησή της πορείας των εποίκων που θα ξεκινούσε από δύο διαφορετικές αφετηρίες, σε σχετική απόσταση από τις μουσουλμανικές συνοικίες της πόλης, κατόπιν νεότερης εντολής.

Eπιπλέον, ο υπουργός Άμυνας Μπένι Γκαντς και ο αρχηγός του ισραηλινού στρατού Αβίβ Κοχάβι είχαν απανωτές συσκέψεις όλο το Σαββατοκύριακο σχεδιάζοντας πιθανά επόμενα μέτρα κλιμάκωσης των συγκρούσεων εφόσον αυτές τεθούν εκτός ελέγχου στην Ιερουσαλήμ ή ανάψουν “και άλλες φωτιές” στη Λωρίδα της Γάζας ή και τη Δυτική Όχθη…

Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται πως αυτό το νέο ρεσιτάλ βίας των κατοχικών αρχών σε βάρος των Παλαιστινίων “ξύπνησε” καθυστερημένα τις αντιδράσεις ΗΠΑ, ΕΕ και αραβικών χωρών που, πάνω ή και κάτω από το τραπέζι, συναλλάσσονται με το Ισραήλ, σε μία περίοδο ρευστών εξελίξεων, “εύθραυστων” συμμαχιών και σκληρών περιφερειακών παζαριών.

Ωστόσο, παρά το δήθεν “αυστηρό” ύφος οι αντιδράσεις των περισσοτέρων εξ αυτών είναι στην πραγματικότητα υποκριτικές.

Όταν εξισώνεις τον θύτη με το θύμα ζητώντας “από όλους” ψυχραιμία και “αυτοσυγκράτηση”, εκτός από “γραφικός”, γίνεσαι και επικίνδυνος.

Είναι θέμα χρόνου να στραφεί κάποια στιγμή και εναντίον σου το “χρήσιμο τέρας”…

Πηγή: Κοσμοδρόμιο