του Σπύρου Στάλια
Οικονομολόγου PhD
Ο Προέδρος Μπάϊντεν εξήγγειλε προ ημερών, τεράστιες επιδοτήσεις ύψους $370 δισ. αλλά και φορολογικές ελαφρύνσεις, που θα παρέχονται από την 1η Ιανουαρίου του 2023, σε Αμερικανούς βιομήχανους, για να επιταχύνουν την ενεργειακή μετάβαση, αλλά και σε όσους Ευρωπαίους επιχειρηματίες εγκαταλείψουν τη Γηραιά Ήπειρο, και όχι μόνον, και επενδύσουν στην Αμερική.
Στην εξαγγελία αυτή, ο Πρόεδρος Μακρόν, που επισκέφτηκε την Αμερική εκείνες τις μέρες, διαμαρτυρήθηκε στον Προέδρο Μπάϊντεν, ότι η Αμερική με τα μέτρα αυτά, αλλάζει τους όρους του διεθνούς εμπορίου, αλλά και τους όρους πραγματοποίησης διεθνών επενδύσεων.
Ατάραχος ο Πρόεδρος Μπάϊντεν τον προέτρεψε ‘να το κάνετε και εσείς στην Ευρωζώνη’!
Δεν γνωρίζω τι κατάλαβε από αυτή την προτροπή ο Μακρόν, μακράν ο πλέον αφοσιωμένος νεοφιλελεύθερος της Ευρώπης, αλλά ως τέτοιος δεν μπορεί να μην τον ρώτησε ΄μα που θα βρείτε αυτό τον σκασμό δολαρίων;’
Εδώ ειλικρινά δεν γνωρίζω τι του είπε ο Μπάϊντεν, αλλά θα σας πω εγώ που θα βρει όλα αυτά τα χρήματα.
Που θα βρει τόσα χρήματα η Αμερική? Φυσικά δεν θα τα συλλέξει από τους Αμερικάνους μέσω των φόρων αλλά και ούτε θα τα δανειστεί από τις αγορές/τράπεζες.
Απλά όλα αυτά τα δολάρια θα τα εκδώσει, θα τα τυπώσει, θα τα πληκτρολογήσει σε ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή!! Μετά θα τα διανείμει όπως η Βουλή, η Γερουσία και η Κυβέρνηση αποφασίσουν.
Συνεπώς οι Αμερικανοί θα χρηματοδοτήσουν το πρόγραμμα αυτό ύψους $370 με έκδοση χρήματος και κατά συνέπεια θα είναι Εθνική Αποταμίευση για τον Αμερικανικό Λαό.
Στο μεταξύ το Παρίσι και το Βερολίνο συμφωνούν, ούτως ή άλλως, να προωθήσουν μέτρα βελτίωσης της ανταγωνιστικότητάς τους, καθώς και της ευρωζώνης.
Αλλά ένα τεράστιο σχέδιο για ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, στο ίδιο επίπεδο με αυτό του Λευκού Οίκου, κρίνεται ως υπερβολικά ακριβό.
Αλήθεια γιατί δεν μπορεί να κάνει η ευρωζώνη αυτές τις επενδύσεις που θα κάνουν οι Αμερικάνοι και κρίνει ότι η χρηματοδότηση ενός τέτοιου προγράμματος θα έχει τεράστιο κόστος.
Γιατί η χρηματοδότηση ενός τέτοιου προγράμματος θα απαιτούσε την προσφυγή σε κοινό ευρωπαϊκό δανεισμό.
Αλλά μόλις οι Γερμανοί ακούνε κοινό δανεισμό, τους πιάνει σύγκρυο…
Με άλλα λόγια η Ευρωζώνη θα πρέπει να προσφύγει στους Τραπεζίτες/Κεφαλαιούχους για να δανειστεί αυτά τα κεφάλαια. Οίκοθεν νοείται ότι ένας τέτοιος δανεισμός για μια τεράστια δαπάνη, για τους λαούς της ευρωζώνης συνιστά ένα Επαχθές Μακροχρόνιο Χρέος, σε αντίθεση με την Αμερική που μια τέτοια δαπάνη συνιστά Εθνική Αποταμίευση.
Είναι απλό, η έκδοση του ευρώ, απαιτεί εκ κατασκευής, ένα τεράστιο μέρος του ΑΕΠ της Ευρωζώνης να αποδίδεται με μορφή τόκων στις Τράπεζες και στους κατόχους κεφαλαίων. Πως; Μα μέσω της φορολογίας των πολιτών. Δηλαδή η πραγματική οικονομία χρηματοδοτεί τον χρηματοοικονομικό τομέα για την έκδοση ενός νομίσματος που δεν κοστίζει τίποτα για να παραχθεί.
Τι είδους πνευματική ραθυμία, μέχρι βλακείας, έχει χτυπήσει τους Ευρωπαίους Πολίτες και έχουν αποδεχθεί αυτό το νόμισμα που φτιάχτηκε να κάνει πλούσιους τους κηφήνες, μόνο ο Θεός μπορεί να το εξηγήσει ή μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι!
Και τώρα η αποθέωση της ανοησίας στην αλυσίδα της αιτιότητας. Ισχυρίζονται οι ευρωλάγνοι ότι μας την έστησε πάλι η Αμερική γιατί μισεί την Ευρώπη και άλλα τέτοια ανόητα.
Δεν τους περνάει από το μυαλό, ότι εμείς την στήσαμε στο εαυτό μας, από την μεγάλη ανοησία που μας διακατέχει και πιστεύουμε την άθλια καθεστηκυία τάξη της Ευρωζώνης και τους Πολιτικούς της.
Αφήστε ένα σχόλιο