του Μιχάλη Νικήτα

Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά είναι μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την ανθρώπινη ψυχή.

Το 1961, ο εικοσιεπτάχρονος Stanley Milgram, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία. Αυτό που μας διδάσκει το Πείραμα Μιλγκραμ ότι μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να αρνηθούμε να υπακούσουμε στις «μικρές» και καθημερινές εντολές βίας -με τις οποίες οι περισσότεροι ασυνείδητα συμμορφωνόμαστε- μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να προβούμε σε μια γενικευμένη και μέχρι τέλους πολιτική, κοινωνική, καταναλωτική ανυπακοή, μόνο όταν μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ως αυτεξούσιοι άνθρωποι και όχι ως ανεύθυνοι, μόνο τότε θα μπορέσουμε να γκρεμίσουμε κάθε δύναμη που θέλει υπάνθρωπους, υπάκουους και υπόδουλους (βλ. εδώ).

Με αφορμή το πείραμα Μίλγκραμ θα σας περιγράψω, ως η εισαγωγή στο κυρίως θέμα, ένα αφήγημα ενός δασκάλου που μου έκανε φοβερή εντύπωση.

Στη μέση ενός μαθήματος σ ένα αμφιθέατρο γνωστού Πανεπιστημίου, ένας φοιτητής ξαφνικά σηκώνεται απ την θέση του διακόπτοντας τον καθηγητή που δίδασκε Κοινωνιολογία με θέμα την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ  και τον ρωτάει: «Κύριε, ξέρετε πώς πιάνονται τα αγριογούρουνα;».
Ο καθηγητής σκέφτηκε ότι αυτό είναι ένα αστείο και περίμενε την συνέχεια λέγοντας « Όχι. Για πες μου»…
«Πρώτα ανακαλύψτε πού συχνάζουν στο δάσος και εκεί αφήστε στο έδαφος λίγο καλαμπόκι. Τα αγριογούρουνα θα έρχονται κάθε μέρα για να φάνε το “τζάμπα” καλαμπόκι, και όταν συνηθίσουν να έρχονται καθημερινά, φτιάξτε περίφραξη από την μία πλευρά, γύρω από το σημείο που έχουν συνηθίσει να τρώνε…..
Όταν συνηθίσουν με την περίφραξη από τη μία πλευρά και γυρνάνε ξανά για να φάνε καλαμπόκι, εσείς φτιάχνετε περίφραξη από την άλλη πλευρά… Ξανά συνηθίζουν και ξαναέρχονται να τραφούν ενώ εσείς φτιάχνετε την περίφραξη γύρω γύρω, λίγο λίγο, μέχρι να ολοκληρώσετε και τις τέσσερις πλευρές. Στο τέλος τοποθετήστε και μία πόρτα στην τελευταία πλευρά. Τα αγριογούρουνα έχουν συνηθίσει πια με το “τζάμπα” καλαμπόκι και έρχονται κάθε μέρα και μπαίνουν μόνα τους μέσα και τρώνε. Έτσι τελικά θα κλείσετε την πόρτα και θα πιάσετε όλο το κοπάδι!
Τόσο απλά, βήμα – βήμα, μέχρι τα αγριογούρουνα να χάσουν την ελευθερία τους. Όταν το καταλαβαίνουν βέβαια, ξεκινάνε να τρέχουν, αλλά είναι πλέον στη “φυλακή”. Μετά από λίγο αρχίζουν να τρώνε και πάλι το εύκολο και “τζάμπα” καλαμπόκι… Τόσο πολύ συνηθίζουν πού ξεχνάνε πώς είναι να κυνηγάνε για τον εαυτό τους και έτσι δέχονται την “σκλαβιά”… Δείχνουν και ευγνωμοσύνη στους φυλακές τους, και πηγαίνουν χωρίς αντίσταση στο σφαγείο. Δεν ανησυχούν που το χέρι που τους ταΐζει είναι το ίδιο που τους σκοτώνει»…

Τι είπε ο φοιτητής; Αυτό που συμβαίνει σήμερα στις χώρες της  Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όλες οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών, κρυμμένες κάτω από το “πέπλο” της δημοκρατίας, για αρκετό καιρό πετάνε το “τζάμπα” καλαμπόκι στο λαό για να καταφέρουν την συστηματική υποταγή του. Το “τζάμπα” καλαμπόκι είναι τα “κοινωνικά προγράμματα” που προσφέρουν στο λαό το εύκολο καλαμπόκι. Δίνουν χρήματα σε κάποιους, τα οποία βγάζουν από την τσέπη των άλλων εργαζομένων. Επιδόματα, κοινωνική αλληλεγγύη, ψωμί, κάρτες ΜΜΜ, οικονομική βοήθεια σε πολυμελείς οικογένειες κτλ κτλ.

Αυτή η κρατική βοήθεια αποτελεί το μεγάλο “φονιά” της Δημοκρατίας. Έτσι “κλέβουν” την δυνατότητα μας να σκεφτόμαστε, να έχουμε κριτήρια, να είμαστε δραστήριοι, να αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη ζωή.

Όπως καταλαβαίνετε, τίποτα δεν μας δίνεται “τζάμπα”.

Όλα έχουν το κόστος τους!

Αυτό που βλέπουμε αλλά ακόμη δεν έχουμε κατανοήσει την δέουσα επικινδυνότητα, είναι ότι όλα γίνονται συγχρονισμένα με την μαζική μετανάστευση. Ένα φαινόμενο του οποίου τα αίτια εξακολουθούν να κρύβονται έξυπνα από το σύστημα και η πολυπολιτισμική προπαγάνδα προσπαθεί ψευδώς να το παρουσιάσει ως αναπόφευκτο.

Είναι ένα σατανικό σχέδιο που λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι, ένας από τους βασικούς εμπνευστές της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ήταν ο άνθρωπος που σχεδίασε την προγραμματισμένη γενοκτονία των λαών της Ευρώπης. Πρόκειται για ένα σκοτεινό πρόσωπο, του οποίου οι μάζες αγνοούν την ύπαρξη, αλλά οι ισχυροί τον  θεωρούν ως τον ιδρυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το όνομά του είναι  Richard Coudenhove Kalergi.

Ο πατέρας του ήταν ο Αυστριακός διπλωμάτης Heinrich von Coudenhove-Kalergi (με κάποιες ρίζες από την βυζαντινή οικογένεια των Καλλέργηδων) και η μητέρα του η Γιαπωνέζα Mitsu Aoyama. Ο Kalergi λοιπόν, έχοντας στενές επαφές με όλη την ευρωπαϊκή αριστοκρατία και τους Ευρωπαίους πολιτικούς, εξ αιτίας των διασυνδέσεων του αριστοκράτη -διπλωμάτη πατέρα του, κινούμενος  στα παρασκήνια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κατάφερε να προσελκύσει στα  σχέδιά του, τους πιο σημαντικούς αρχηγούς κρατών, κάνοντάς τους  υποστηρικτές και  συνεργάτες του στο «έργο της ευρωπαϊκής ενοποίησης».

Το 1922 ίδρυσε το κίνημα «Πανευρώπη» στη Βιέννη, που στόχευε στη δημιουργία μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης, βασισμένης σε μια ομοσπονδία των εθνών υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα αποτελούσε το πρώτο βήμα για την δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης. Μεταξύ των πρώτων οπαδών του, συγκαταλέγονται οι Τσέχοι πολιτικοί Tomáš Masaryk και Edvard Beneš καθώς και ο τραπεζίτης Max Warburg, ο οποίος διέθεσε τα πρώτα 60.000 μάρκα. Ο Αυστριακός καγκελάριος Ignaz Seipel και ο επόμενος πρόεδρος της Αυστρίας, Karl Renner, ανέλαβαν στην συνέχεια υπεύθυνοι για την καθοδήγηση του κινήματος της «Πανευρώπης». Αργότερα θα προσφέρουν την βοήθειά τους  Γάλλοι πολιτικοί, όπως ο Léon Bloum, ο Aristide Briand, ο Ιταλός πολικός  Alcide De Gasperi κά..

Με την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη, το σχέδιο τίθεται υπό νάρκωση και η «Πανευρωπαϊκή» κίνηση αναγκάζεται να διαλυθεί, αλλά μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Kalergi, χάρη σε μια ξέφρενη και ακούραστη δραστηριότητα καθώς και την υποστήριξη του Winston Churchill και σημαντικών εφημερίδων όπως οι New York Times, καταφέρνει το σχέδιο του να γίνει αποδεκτό από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην συνέχεια η CIA αναλαμβάνει την αποπεράτωση του σχεδίου της ενωμένης Ευρώπης.

Στα βιβλία του «Πανευρώπη» «Praktischer Idealismus», ο Kalergi δηλώνει ότι οι κάτοικοι των μελλοντικών “Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης” δεν θα είναι οι παλαιοί λαοί της Γηραιάς  Ηπείρου, αλλά ένα είδος υπανθρώπων που θα προέρχονται από επιμιξία. Δηλώνει ξεκάθαρα ότι θα πρέπει οι λαοί της Ευρώπης να διασταυρωθούν με ασιατικές και έγχρωμες φυλές, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα πολυεθνικό κοπάδι χωρίς ταυτότητα και άρα εύκολα ελεγχόμενο από την άρχουσα τάξη.

Ο Kalergi διακηρύσσει την κατάργηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των λαών και, στη συνέχεια, την εξάλειψη των εθνών μέσω των εθνοτικών αυτονομιστικών κινημάτων ή την μαζική μετανάστευση. Προκειμένου η Ευρώπη να είναι ελεγχόμενη από την ελίτ, θέλει να μετατρέψει τους ομοιογενείς λαούς σε μια μικτή φυλή μαύρων, λευκών και Ασιατών.

Ποια όμως είναι αυτή η ελίτ; Ο Kalergi είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικός επ’ αυτού: «O άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μικτής φυλετικής καταγωγής. Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα, θα εξαφανισθούν σταδιακά λόγω της εξάλειψης του χώρου, του χρόνου και της προκατάληψης. Η ευρωασιατική – νεγροϊδής φυλή του μέλλοντος, όμοια στην εμφάνιση της με τους αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών και την διαφορετικότητα των ατόμων» (βλ. Γκρίζα Φυλή: Η Επιδίωξη της Ν.Τ.Π. και Ατζέντα 2030, Τα Πρωτόκολλα της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Στις 16 Νοεμβρίου 2012, απονεμήθηκε στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Herman Van Rompuy το ευρωπαϊκό βραβείο Coudenhove-Kalergi 2012, σε ειδικό συνέδριο στη Βιέννη, για τον εορτασμό των 90 χρόνων του πανευρωπαϊκού κινήματος. Το βραβείο απονέμεται ανά διετία σε ηγετικές προσωπικότητες, για την εξαίρετη συμβολή τους στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Στον λόγο αποδοχής του, ο κ. Van Rompuy περιέγραψε την ενοποίηση της Ευρώπης ως έργο ειρήνης. Από το 2000, μεταξύ των νικητών του βραβείου συγκαταλέγονται η Καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Angela Merkel (2010) και ο Πρόεδρος της Λετονίας Vaira Vike-Freiberga (2006).

Ο Μιχάλης Νικήτας είναι μέλος του ΕΣΣ του ΕΠΑΜ.