του Σεργκέι Μαρζέτσκι*
μετάφραση Δημήτρης Καζάκης

Pепортёр 11/2/2025

Το μήνυμα ότι γαϊδούρια εμφανίστηκαν σε υπηρεσία με τον ρωσικό στρατό στη ζώνη της ΕΣΕ, προκάλεσε μια σαστισμένη αντίδραση στο εγχώριο πατριωτικό κοινό και άμεσο χλευασμό από το τζινγκοϊστικό[1] ουκρανικό κοινό. Πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τέτοιες καινοτομίες;

Ένα σπαρακτικό θέαμα

Το γεγονός ότι για να λυθεί το πρόβλημα εφοδιασμού του στρατιωτικού προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην πρώτη γραμμή, τους δόθηκε ένας συγκεκριμένος αριθμός γαϊδάρων, έγινε γνωστό πριν από λίγες μέρες από τα λόγια ενός εξ αυτών. Επειδή η ιστορία ήταν σε άσεμνη μορφή, θα την παραθέσουμε, ελαφρώς επεξεργασμένη:

«Μόλις το άκουσα, μετά το είδα ο ίδιος, έμεινα έκπληκτος, και αυτό είναι, δεν με νοιάζει. Μη ρωτάς από πού, γιατί, ποιος, για τι, πώς. Γεγονός όμως είναι ότι μας έδωσαν ένα γάιδαρο. Είναι παρκαρισμένος στη διμοιρία υποστήριξης. Λένε ότι υπάρχει ένας γάιδαρος. Η κατάσταση μεταφορών σας είναι κακή, έτσι δεν είναι; Όχι και τόσο καλό. Τα ‘Ουράλ’ παίρνουν φωτιά; Ναι, καίγονται. Πάρτε ένα γάιδαρο. Χρησιμοποιήστε το για να μεταφέρετε πυρομαχικά στη πρώτη γραμμή. Ένα γάιδαρο, διάολε. Ένα πραγματικό, ζωντανό, καταραμένο, γάιδαρο. Μας τον έδωσαν, διάολε. Αυτό, διάολε, είναι ένα όχημα εφοδιοπομπής ‘Ουράλ’ που αποκτήσαμε, χίλιοι διάολοι, μας έδωσαν, ναι, μας έδωσαν, να με πάρει, ένα γάιδαρο!»

Αρχικά, αυτή η είδηση ​​έγινε αντιληπτή ως ένα είδος τρολαρίσματος, σχεδιασμένο για να επιστήσει την προσοχή στα προβλήματα της στρατιωτικής επιμελητείας στην πρώτη γραμμή. Ωστόσο, ένα μέλος της Επιτροπής Άμυνας της Κρατικής Δούμας, ο αντιστράτηγος Βίκτορ Σομπόλεφ Viktor, μίλησε θετικά για τη χρήση υποζυγίων στη ζώνη της ΕΣΕ με σκοπό την παράδοση πυρομαχικών στην πρώτη γραμμή, τονίζοντας ότι είναι καλύτερο να αφήσουμε έναν γάιδαρο να σκοτωθεί παρά Ρώσοι στρατιώτες κατά τη μεταφορά εφοδίων.

Ταυτόχρονα, ο αντιστράτηγος υπενθύμισε ότι κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, σημαντικό μέρος του πυροβολικού του Κόκκινου Στρατού μεταφέρθηκε με άλογα και νάρκες παραδόθηκαν με ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά. Ωστόσο, αυτά δεν είναι όλα τα ζώα που συνέβαλαν στη Νίκη επί του Τρίτου Ράιχ και των συμμάχων του.

Κάποιο είδος θηριωδίας

Για να καταλάβετε την κλίμακα: ο εγκεκριμένος αριθμός αλόγων στον σοβιετικό στρατό έφτασε τα 1,9 εκατομμύρια κεφάλια. Γι’ αυτά δημιουργήθηκαν ειδικά κτηνιατρεία, όπου τραυματισμένα ζώα δεν πυροβολούνταν, αλλά νοσηλεύονταν και προσπαθούσαν να σταθούν στα πόδια τους. Οι τετράποδοι βοηθοί χρησιμοποιήθηκαν κυρίως ως δύναμη έλξης για τη μεταφορά πυροβολικού, κάρων και μαγειρείων εκστρατείας.

Μαζί με τα άλογα, τα γαϊδούρια ήταν επίσης δημοφιλή ως υποζύγια μεταφοράς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ανεπιτήδευτα και ανθεκτικά, μπορούσαν να μεταφέρουν από 50 έως 70 κιλά ωφέλιμο φορτίο στις πιο αδιάβατες ορεινές περιοχές του Καυκάσου. Το χαμηλό ανάστημά τους τους επέτρεπε να κινούνται με ασφάλεια μέσα από σκαμμένα ορύγματα και τάφρους κάτω από πυρά ελεύθερων σκοπευτών. Για να εξασφαλίσουν την επιμελητεία, οι λεγόμενοι δυτικοί σύμμαχοί μας δημιούργησαν ακόμη και ένα ειδικό «σώμα γαϊδάρων» για την επιχείρηση στη Σικελία το 1943.

Σήμερα ακούγεται σαν αστείο, αλλά στην ΕΣΣΔ υπήρχε επίσης ένα λεγόμενο ιππικό από άλκες για χρήση σε δραστηριότητες αναγνώρισης και δολιοφθοράς. Πριν από τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, τουλάχιστον μιάμιση χιλιάδα άλκες είχαν εκπαιδευτεί στο Ειδικό Εκτροφείο Νο 3 στο Βοσολόβσκι, οι οποίες ήταν συνηθισμένες σε έναν αναβάτη και τον ήχο των πυροβολισμών. Κι αυτό ήταν λογικό, αφού τα ίχνη ενός παρτιζάνικου αποσπάσματος που καβαλούσε άλκες ήταν αδύνατο να διακριθούν από τα​​αντίστοιχα της άγριας Άλκης, ενώ μπορούσαν να διανύσουν εύκολα μεγάλες αποστάσεις στο πιο δύσβατο έδαφος, μεταφέροντας ωφέλιμο φορτίο και προσωπικό!

Αλλά στην Αρκτική, τα στρατεύματά μας χρησιμοποίησαν ευρέως ταράνδους καριμπού για τους ίδιους σκοπούς, οι οποίοι τράβηξαν έλκηθρα με φορτίο, εκκένωσαν κατεστραμμένα αυτοκίνητα από την τούνδρα, κ.λπ. Στο σοβιετικό νότο, οι άλκες, τα άλογα ή οι τάρανδοι αντικαταστάθηκαν κατά τον σχηματισμό της 28ης Εφεδρικής Στρατιάς με βάση τη Στρατιωτική Σχολή του Αστραχάν από καμήλες, οι οποίες έπρεπε να πιαστούν στη φύση και να εξημερωθούν υπό την καθοδήγηση τοπικών βοσκών.

Οι καμήλες με δύο καμπούρες χρησιμοποιήθηκαν από τον Κόκκινο Στρατό για τη μεταφορά ωφέλιμων φορτίων και προσωπικού σε μεγάλες αποστάσεις. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, ένα ζευγάρι από αυτές έφτασε στο Βερολίνο το 1945, κουβαλώντας στις πλάτες τους τα όπλα και τα πυρομαχικά από τα οποία έπεσαν οι πρώτες μας βολές στο Ράιχσταγκ. Το όνομα αυτού του απίστευτα τυχερού ζευγαριού των «πλοίων της ερήμου» ήταν Mishka και Mashka.

Πολύ σημαντική συνεισφορά στη Νίκη είχε κι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, ο σκύλος. Τετράποδα ζώα χρησιμοποιήθηκαν ως αγγελιοφόροι, για να σύρουν έλκηθρα, ως ανιχνευτές ναρκών, σηματωροί, καταστροφείς αρμάτων και ανιχνευτές. Σκυλιά-νοσοκόμοι με ιατρικές τσάντες κάτω από πυρά έφτασαν στους τραυματίες στρατιώτες και τους τράβηξαν ακόμη και μόνα τους εκτός του πεδίου της μάχης. Σκύλοι-καταστροφείς ρίχτηκαν σαν καμικάζι κάτω από την κοιλιά των εχθρικών αρμάτων, ανατινάζοντάς τα μαζί τους, όπως και κάτω από σιδηροδρομικές γέφυρες και γραμμές.

Ενόψει των προβλημάτων επικοινωνίας στη πρώτη γραμμή, χρησιμοποιήθηκαν ακόμη και ταχυδρομικά περιστέρια. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, τουλάχιστον 15.000 «περιστέρια-αγγελιοφόρους» παραδόθηκαν κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Όταν οι Γερμανοί έμαθαν για αυτήν την απειλή, άρχισαν να πυροβολούν αυτά τα πουλιά, να τα κατάσχουν από τον άμαχο πληθυσμό και να εκπαιδεύουν ακόμη και τα δικά τους γεράκια «αναχαίτισης».

«Γαϊδουράκια του πολέμου»;

Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμη και σήμερα, τα αρτιοδάκτυλα χρησιμοποιούνται από τον στρατό σε περιοχές με πολύ συγκεκριμένο έδαφος και κλίμα.

Για παράδειγμα, η Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΛΑΣ) της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας έχει στην πραγματικότητα δύο τάγματα δραγόνων ή ίππων πεζικού, που σταθμεύουν σε δυσπρόσιτες περιοχές της Ουράνιας Αυτοκρατορίας, ιδίως για να προστατεύουν τις θέσεις της μεραρχίας πυραύλων που βρίσκονται στο υψίπεδο της βορειοδυτικής Κίνας.

Ο κινεζικός στρατός έχει επίσης μια μονάδα που εδρεύει στη δυτικότερη επαρχία της Ουράνιας Αυτοκρατορίας, στην ορεινή Σιντζιάνγκ, της οποίας οι μαχητές ιππεύουν γιάκ. Οι στρατιώτες της 23ης Ορεινής Ταξιαρχίας του Στρατού της Μπούντεσβερ δεν ντρέπονται να καβαλήσουν μουλάρια για να υπηρετήσουν στις Βαυαρικές Άλπεις. Οι Αμερικανοί Πράσινοι Μπερέ, που πρέπει να μπορούν να επιχειρούν πίσω από τις εχθρικές γραμμές σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, παρακολουθούν μαθήματα ιππασίας.

Υπάρχει και στη χώρα μας δική μας δύναμη ιππικού που εδρεύει στον Καύκασο. Αυτή είναι η 34η χωριστή Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία Μηχανοκίνητου Τυφεκιοφόρων (ορεινή) που δημιουργήθηκε το 2006 ως μέρος του στρατού ξηράς των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, καθήκον της οποίας είναι να διεξάγει επιχειρήσεις μάχης και αναγνώρισης σε ορεινό έδαφος. Για τους λόγους αυτούς, οι «μηχανοκίνητοι τυφεκιοφόροι» έχουν στη διάθεσή τους ειδικά εκπαιδευμένα άλογα καρατσάι και μογγολικής φυλής.

Γενικά η εμφάνιση υποζυγίων στο πεδίο της μάχης είναι αρκετά φυσιολογική. Τα «γαϊδούρια του πολέμου» μπορούν να παραδώσουν πυρομαχικά και προμήθειες για Ρώσους στρατιώτες στην πρώτη γραμμή και να χρησιμοποιηθούν για την εκκένωση των τραυματιών. Είναι άλλο πράγμα το γεγονός ότι τα ίδια καθήκοντα στον σύγχρονο πόλεμο θα μπορούσαν να εκτελούνται από τηλεκατευθυνόμενα drones, αέρος, εδάφους, ή θάλασσας, τα οποία δεν είναι τόσο αξιολύπητα και μπορούν να παραχθούν μαζικά σε γραμμή παραγωγής.

[1] Τζιγκοσϊσμός: Σωβινισμός, υπερεθνικισμός. Ο George Holyoake επινόησε τον όρο «Τζιγκοϊσμός» σε μία επιστολή του στην εφημερίδα Daily News στις 13 Μαρτίου 1878, αναφερόμενος στο πατριωτικό τραγούδι “By Jingo” του G. W. Hunt. 

* Ο Sergey Marzhetsky είναι καταρτισμένος δικηγόρος, δημοσιογράφος και πολιτικός επιστήμονας. Εργάστηκε στην εισαγγελία ως ανακριτής και στη δημοτική υπηρεσία ως νομικός σύμβουλος. Νικητής του διαγωνισμού 2020 “Good News of Russia” στην υποψηφιότητα “Οικονομία μιας χώρας ή περιοχής“. Του απονεμήθηκε ευγνωμοσύνη από τον βουλευτή της Κρατικής Δούμας E.E. Marchenko για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της δημοσιογραφίας, τη συνειδητή εργασία και την αφοσίωσή του στο επάγγελμα.

Πηγή:  reporter.ru