Η επίσκεψη του κ. Στάϊνμάϊερ στην Ελλάδα και το NEIN στο ζήτημα των Πολεμικών Αποζημιώσεων και του Κατοχικού Δανείου

«Όσον αφορά στη νομική μας θέση επί του ζητήματος των επανορθώσεων, διαφέρει, κυρία Πρόεδρε, το γνωρίζετε. Εμείς, είμαστε της άποψης ότι νομικά αυτό το θέμα θεωρείται λήξαν, ωστόσο παραμένουμε δεσμευμένοι απέναντι στην ιστορική μας ευθύνη, όχι μόνο αναφορικά με τη Θεσσαλονίκη αλλά και αλλού».  Αυτή είναι η απάντηση του Προέδρου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Φράνκ Βάλτερ Στάϊνμάϊερ, στην απλή υπενθύμιση της Πρόεδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κ. Σακελλαροπούλου, σχετικά με το ζήτημα των Πολεμικών Αποζημιώσεων και του Κατοχικού Δανείου, το οποίο παραμένει, όπως η ίδια δήλωσε, εκκρεμές.

Ο κ. Στάϊνμάϊερ, περιοδεύων ανά την Ελλάδα, εξέφραζε βαθιά ενοχή για τις γερμανικές θηριωδίες στην Ελλάδα.  Μια χώρα που δεν ικανοποιήθηκε ποτέ με τη νόμιμη υλική αποζημίωση για τους νεκρούς της και επανόρθωση για τις καταστροφές που υπέστη από τους προγόνους – όχι μακρινούς – του κ. Στάϊνμάϊερ, που την έστειλαν ένα αιώνα πίσω.
Οι Γερμανοί τζαμπατζήδες θεωρούν ότι η «ηθική αποζημίωση» που «προσφέρουν», μας φτάνει και μας περισσεύει!
Οι κατά καιρούς εκδηλώσεις μνήμης και «θλίψης» ή «ενοχής» Γερμανών αξιωματούχων σε τόπους μαρτυρίων, Καλάβρυτα, Κάνδανο, θεωρούνται υπεραρκετά! Δεν αναγνωρίζουν το ιστορικό δικαίωμα των Ελλήνων να απαιτούν και για τη χώρα τους επανόρθωση και αποζημίωση για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην περίοδο της γερμανικής κατοχής.

Η άρνηση του Γερμανού Προέδρου, τόσο απέναντι στην ομόλογό του και ανώτατο, θεσμικά, εκπρόσωπο της Ελλάδας, όσο και στη μετέπειτα σχετική αναφορά του Πρωθυπουργού, δεν είναι προσωπική του θέση. Είναι η διαχρονική άρνηση της Γερμανίας για πολεμικές επανορθώσεις και αποπληρωμή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, το οποίο συνήψε η Ελλάδα το 1942 με τη βία των όπλων και με αιτιολογία τη συντήρηση των ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής! Ειδικότερα η απαίτηση του κατοχικού δανείου, είναι πολλαπλώς νομικά τεκμηριωμένη και δεν τίθεται ούτε θέμα παραγραφής, ούτε θέμα παραίτησης. Άλλωστε, είναι η Γερμανία που δασκαλεύει, τόσο την Ελλάδα όσο και τις άλλες  χώρες που λεηλατεί,  πως ούτε παραγραφή, ούτε παραίτηση από δανειακές απαιτήσεις επιτρέπεται!

Η επίμονη όμως άρνησή της να θίξει αυτό το ζήτημα, εδράζεται στο ότι οι ελληνικές αξιώσεις στηρίζονται στο Διεθνές Δίκαιο και παραμένουν έως σήμερα νομικά ενεργές και διεκδικήσιμες.

Η γερμανική δυσαρέσκεια αποτυπώθηκε και στα  γερμανικά ΜΜΕ, που έκαναν λόγο για αιφνιδιαστική και ξεκάθαρη ελληνική απαίτηση για αποζημιώσεις, ενώπιον του κ. Στάϊνμάϊερ.

 Είναι όμως έτσι;

Ο κ. Στάϊνμάϊερ επισκέπτεται επίσημα την Ελλάδα και μάλιστα σε χρόνο υψηλού συμβολισμού – μέρες επετείου της απελευθέρωσης από τη γερμανική κατοχή – γίνεται δεκτός με τιμές να επισκεφτεί, μεταξύ άλλων:

• Το υπό ανέγερση μουσείο του Ολοκαυτώματος  στη Θεσσαλονίκη, που οικοδομείται με δαπάνες του ελληνικού δημοσίου και συμβολική συμμετοχή του γερμανικού.
• Την μαρτυρική Κάνδανο στα Χανιά, να κάνει τι ακριβώς; Να σταθεί στη γερμανική επιγραφή “εδώ υπήρχε κάποτε η Κάνδανος”; Που ισοπεδώθηκε εκ θεμελίων και σφαγιάστηκαν οι κάτοικοι για αντίποινα, επειδή ως Έλληνες πολίτες- οπλίτες, ΕΤΟΛΜΗΣΑΝ να αντισταθούν στα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής; Γιατί δεν κηρύσσεται persona non grata, έστω από τους κατοίκους της Κανδάνου, οι οποίοι θα ανεχθούν την παρουσία του, ή, μήπως θα “ακούσουν” τη γερμανική αντίληψη ότι οι πολίτες δεν δικαιούνται να αντιστέκονται στον εισβολέα;
• Ιδιαίτερα μας πονηρεύει η επίσκεψή του στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ) προσφύγων στην Μαλακάσα. Γιατί άραγε; Τι δουλειά είχε να το επισκεφτεί; Σε μια ανάλογη επίσκεψη η κα Σακελλαροπούλου θα επιδίωκε να επισκεφτεί και να ενημερωθεί για τη λειτουργία ενός ΚΥΤ στη Γερμανία;

 Τέλος, ερωτηματικά εγείρονται για την ελληνική πολιτεία, που παρά τις δηλώσεις της σχετικά με τη διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου, νομικά ενεργών και καθόλα απαιτητών, γιατί ποτέ δεν προχώρησε, ούτε και τώρα προχωρά, σε πρακτικές νομικές ενέργειες;

Μήπως πρόκειται μόνον για δηλώσεις για εσωτερική κατανάλωση με προοπτική να καταστούν απλά εθιμοτυπικές;

Γιατί κανένας Υπουργός Δικαιοσύνης μέχρι σήμερα δεν υπογράφει για την εκτέλεση της αμετάκλητης δικαστικής απόφασης που επιδίκασε αποζημιώσεις για τα θύματα της σφαγής του Διστόμου από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής τον Ιούνιο του 1944; (με αρ.137/1997 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λειβαδιάς και 11/2000 του Αρείου Πάγου).

Οι Γερμανοί γνωρίζουν από παλιά το ποιόν της εγχώριας ελίτ και του πολιτικού προσωπικού και παίζουν παιγνίδια δύναμης εις βάρος του δίκιου και των ιστορικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού!
Εμείς όμως, οι πολίτες, δεν μπορούμε να ανεχθούμε την ανέξοδη «ενοχή» και την υποκριτική «θλίψη» τους.

Και ας αναλογιστούμε ότι η Γερμανία δεν εγκατέλειψε ποτέ την ιδέα της κατοχής. Πριν, ήταν η ναζιστική κατοχή από τη Γερμανία του Χίτλερ. Μετά, η οικονομική κατοχή από τη Γερμανία της Ε.Ε.
Και σήμερα η Γερμανία πάλι εξοπλίζεται. . .

Αθήνα, 1 Νοεμβρίου 2024
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ