(Photo Credit: The Cradle)

Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν γίνει μια παρωδία του εαυτού τους. Καθώς οι παγκόσμιοι ηγέτες συγκεντρώθηκαν στη Νέα Υόρκη αυτή την εβδομάδα, η Γάζα, ο Λίβανος και η Παλαιστίνη δεν ήταν πουθενά στην ημερήσια διάταξη. Όμως η επιβολή από τις ΗΠΑ ενός Συμφώνου, σχεδιασμένου για την προστασία της «τάξης που βασίζεται σε κανόνες», ήταν ακριβώς στην κορυφή.

Άρθρο του Πέπε Εσκομπάρ που δημοσιεύτηκε στις 26/09/2024 στο thecradle.co. Την αρχική δημοσίευση στην αγγλική  μπορείτε να τη δείτε εδώ.
Ο Πέπε Εσκομπάρ είναι αρθρογράφος στο The Cradle, αρχισυντάκτης στους Asia Times και ανεξάρτητος γεωπολιτικός αναλυτής που επικεντρώνεται στην Ευρασία. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 ζει και εργάζεται ως ξένος ανταποκριτής στο Λονδίνο, το Παρίσι, το Μιλάνο, το Λος Άντζελες, τη Σιγκαπούρη και την Μπανγκόκ. Είναι συγγραφέας αμέτρητων βιβλίων. Το τελευταίο του είναι το Raging Twenties.
Προηγούμενο άρθρο του Εσκομπάρ που δημοσιεύσαμε στην Ξαστεριά:
Αυτός δεν είναι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτός είναι ένας Πόλεμος Τρομοκρατίας

του Pepe Escobar
μετάφραση Φλώρα Παπαδέδε

Η ανικανότητα –και η απροθυμία– των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου Ασφαλείας τους να σταματήσουν μια γενοκτονία σε ζωντανή μετάδοση, τα έχει δυσφημήσει τόσο που δεν υπάρχει πιθανότητα διάσωσής τους. Οποιαδήποτε σοβαρή απόφαση που θα επέφερε σοβαρές συνέπειες στη θανατηφόρα ψυχοπαθολογία του Ισραήλ ήταν, είναι και θα είναι μπλοκαρισμένη από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Υπόμνηση για το υπερρεαλιστικό θέαμα της περασμένης Κυριακής και Δευτέρας στη Νέα Υόρκη, ακριβώς πριν από την 79η ετήσια Γενική Συνέλευση, όπου οι αρχηγοί κρατών συγκλήθηκαν για να εκφωνήσουν τις υψηλές ομιλίες τους στο βήμα της Γενικής Συνέλευσης.

Τα κράτη μέλη του ΟΗΕ υιοθέτησαν ένα Σύμφωνο για το Μέλλον, με 143 ψήφους υπέρ, μόνο 7 κατά και 15 αποχές. Φυσικά, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες: ποιος το σχεδίασε και το ενέκρινε πραγματικά; πώς έφτασε στην κορυφή της ατζέντας ενώ ο κόσμος καίγεται; και γιατί φαίνεται πως κάποιο (γιγάντιο) λάκκο έχει η φάβα;

Ο μηχανισμός δημοσίων σχέσεων των Ηνωμένων Εθνών ανακοίνωσε, με χαρά, ότι «το βασικό αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής του Μέλλοντος είναι μια ευκαιρία που δίνεται μόνο μια φορά σε μια γενιά για να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε μια νέα πορεία προς το κοινό μας μέλλον».

Ωραία γλώσσα, αλλά για να είμαστε ξεκάθαροι, δεν μοιάζει καθόλου με την κινεζική, συμπεριληπτική, φιλοσοφική έννοια για μια «κοινότητα της ανθρωπότητας που μοιράζεται ένα κοινό μέλλον». Μοιάζει περισσότερο με το κοινό μέλλον που οραματίζεται η ατλαντική πλουτοκρατία που κυβερνά τον αποκαλούμενο «κήπο», ο οποίος παράγει μόνο διαταγές για τη «ζούγκλα».

Πώς ψήφισαν η Κίνα, η Ρωσία και το Ιράν

Ο Πρώτος Αναπληρωτής Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ρωσίας στον ΟΗΕ, Ντμίτρι Πολυάνσκι, συνόψισε εύστοχα την πρωτοβουλία:

«Τα Ηνωμένα Έθνη παραβίασαν τις δικές τους αρχές για να υποθάλψουν μια ομάδα αντιπροσωπειών από τον “όμορφο κήπο”, που σφετερίστηκαν τις συνομιλίες από την αρχή. Και η πλειοψηφία από τη “ζούγκλα”, σαν κοπάδι, δεν μπόρεσε να βρει αρκετό θάρρος να διαμαρτυρηθεί και να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της. Φέρουν την ευθύνη για τις συνέπειες.»

Αρκετοί διπλωμάτες, μιλώντας με αρκετά συγχυσμένο τόνο, επιβεβαίωσαν ότι στην πραγματικότητα δεν υπήρξαν σοβαρές προηγούμενες διαπραγματεύσεις και ότι το Σύμφωνο εγκρίθηκε με συναίνεση και με μια μικρή ομάδα μόνο επτά εθνών – όλα από τη «ζούγκλα» – που προσπάθησαν να αντισταθούν, απορρίπτοντας το προετοιμασμένο κείμενο και αποτυγχάνοντας να προσθέσουν τροπολογίες την τελευταία στιγμή.

Ακόμη και ο ολοκαίνουργιος Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, Φιλήμον Γιανγκ [Καμερούν], προσπάθησε να κάνει κάτι. Οι αντιστεκόμενοι πρότειναν στον Γιανγκ να αναβάλει την ψηφοφορία έως ότου συμφωνηθούν όλες οι διατάξεις – ειδικά αυτές για τον αφοπλισμό και τον παρεμβατικό ρόλο των ΜΚΟ στο έργο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Αλλά ο «κήπος» άσκησε Πλήρη Πίεση για να περάσει το Σύμφωνο, και οι αντιστεκόμενοι αντιπρότειναν πολύ λίγα, πολύ αργά.

Μερικοί Αφρικανοί διπλωμάτες παραπονέθηκαν, ανεπίσημα, ότι οι χώρες τους ήταν αντίθετες με το Σύμφωνο, αλλά ψήφισαν «από αλληλεγγύη». Αυτός είναι το κωδικό όνομα για τον εκφοβισμό ή τη δωροδοκία τους από τον «κήπο».

Και τώρα έρχεται ο καθοριστικός παράγοντας. Τόσο η Ρωσία όσο και το Ιράν ψήφισαν «Όχι». Και η Κίνα απείχε.

Εν ολίγοις, τα τρία κομβικά κράτη-πολιτισμοί, που τυχαίνει να είναι οι βασικοί μοχλοί της ολοκλήρωσης της Ευρασίας και αναμφισβήτητα τα τρία πιο σημαντικά μέλη των BRICS, απέρριψαν το Σύμφωνο που κατασκεύασε ο «κήπος».

Ο βασικός, μη διατυπωμένος, λόγος είναι ότι αυτό το Σύμφωνο στρέφεται τελικά ενάντια στους BRICS και την άνοδο ενός δεύτερου παγκόσμιου πόλου.

Αυτό που πρόδωσε ξεκάθαρα τις προθέσεις τους είναι οι πολλές και άμεσες αναφορές του Συμφώνου στη «διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες», δηλ. το μάντρα του Ηγεμόνα.

Το Σύμφωνο σχεδιάστηκε επιδέξια για να απομονώσει τα κορυφαία κράτη-πολιτισμούς και να διασπάσει τους BRICS εκ των έσω: το κλασικό Διαίρει και Βασίλευε.

Όσο για το πραγματικό σύμφωνο για το μέλλον της Παγκόσμιας Πλειοψηφίας, σύντομα θα αρχίσει να συζητείται σοβαρά – όχι στον ΟΗΕ, αλλά στην ετήσια σύνοδο κορυφής των BRICS στο Καζάν τον επόμενο μήνα.

Γάζα… Ποια είναι αυτή;

Παρά το γεγονός ότι το κτίριο του ΟΗΕ φιλοξενεί τη μεγαλύτερη ομάδα παγκόσμιων ηγετών που έχουν βρεθεί μαζί επί ένα χρόνο, δεν γίνεται απολύτως τίποτα για τη γενοκτονία στη Γάζα και την επέκταση του πολέμου από το Ισραήλ στον Λίβανο. Αυτή η εκπληκτική αδράνεια στην πιο πιεστική ανθρωπιστική κρίση του πλανήτη, έχει αφήσει άναυδους ακόμη και τους σιτιζόμενους από τον «κήπο» στον Περσικό Κόλπο, οι οποίοι συνήθως ακολουθούν τις διαταγές των ΗΠΑ στα περισσότερα πράγματα.

Ο Βοηθός Γενικός Γραμματέας για Πολιτικές Υποθέσεις και Διαπραγματεύσεις του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (GCC), Δρ. Abdel Aziz Aluwaisheg, έγραψε μάλιστα ένα κύριο άρθρο που αναφέρεται στην αυταπάτη του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν «ο οποίος ισχυρίζεται ότι το διεθνές σύστημα λειτουργεί και ότι ειδικά οι ΗΠΑ το συγκρατούν ενωμένο» – ο μόνος αρχηγός κράτους φέτος που προέβη από το βήμα σε αυτόν τον ισχυρισμό.

Στη στήλη του με τίτλο «Η τελευταία εσφαλμένη ομιλία του Μπάιντεν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ», ο Aluwaisheg αποκαλύπτει:

«Σε συγκεντρώσεις υψηλού επιπέδου που πραγματοποιούνται στη Νέα Υόρκη αυτές τις μέρες, όπως η ‘Σύνοδος Κορυφής του Μέλλοντος’, οι συμμετέχοντες συμφωνούν ότι το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών είναι κατεστραμμένο και χρειάζεται μεταρρύθμιση ή ακόμα και αναμόρφωση». Και προσθέτει:

«Αν το δούμε από τη σκοπιά μιας υπερδύναμης που ασκεί βέτο, το σύστημα λειτουργεί. Μπορεί να σταματήσει οποιαδήποτε ενέργεια δεν της αρέσει και να συμβαδίζει με τις αποφάσεις που εγκρίνει. Τι καλύτερο υπάρχει; Αλλά ο κόσμος φαίνεται διαφορετικός από την οπτική γωνία των ανυπεράσπιστων προσφύγων στη Γάζα, στριμωγμένων στα ερείπια των σπιτιών τους, έχοντας χάσει πολλά μέλη της οικογένειάς τους και που μπορούν να σκοτωθούν ανά πάσα στιγμή από μια πολύ ανώτερη στρατιωτική δύναμη, ανεξέλεγκτη από τον ΟΗΕ και υποστηριζόμενη από τα περισσότερα ισχυρά μέλη του.»

Ο ΟΗΕ υποβιβάζεται σε ένα παράρτημα του Νταβός

Ολόκληρο το κτίριο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη έχει πλέον μετατραπεί σε ένα μονόλιθο που εξυμνεί την Εξαχρείωση και τον Κυνισμό, καθώς γίνεται πεντακάθαρο σε κάθε διπλωματικό σώμα ότι η γενοκτονία στη Γάζα και η επέκτασή της τώρα στον Λίβανο υποστηρίζονται πλήρως από το δυτικό εγκληματικό συνδικάτο, με επικεφαλής τον Αγγλοαμερικανικό Σιωνισμό.

Από αυτή την άποψη, οποιαδήποτε ψήφος στον ΟΗΕ θα πρέπει να θεωρείται άσχετη. Ολόκληρη η δομή του ΟΗΕ θα πρέπει να θεωρείται άσχετη.

Το Σύμφωνο πρέπει να διαβάζεται με ευθύνη του καθενός. Αποτελεί μια στερεότυπη σαλάτα λέξεων που αναμειγνύει απεριόριστες κοινοτοπίες και εικονικές σηματοδοτήσεις εννοιών που χαϊδεύουν τα αυτιά με ένα αναμάσημα παλιών πολιτικών από νεκρές πλέον συμφωνίες, όπως η εμπορική συμφωνία TPP[1] της εποχής Ομπάμα, καθώς και μια κατεύθυνση για την Παγκόσμια Ψηφιοποίηση που αρχικά συντάχθηκε, ως διατριβή, από τις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ναμίμπια.

Ωστόσο, οι πραγματικοί συντάκτες ήταν οι συνηθισμένοι ύποπτοι: οι Μεγάλες Επιχειρήσεις Τεχνολογίας και τα Μεγάλα Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα, που επιβάλουν την «διεθνή τάξη βασισμένη σε κανόνες».

Το μέλλον που προβλέπει για την ανθρωπότητα –σε αντίθεση με το κινεζικό κοινοτικό πνεύμα– είναι μια αποθέωση της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, που έρχεται κατευθείαν από τη συμμορία του Νταβός, προσωποποιημένη στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF).

Αυτοί είναι οι παράγοντες που επέβλεψαν τις προηγηθείσες, ανύπαρκτες «διαπραγματεύσεις», ανακαλώντας στη μνήμη τη μοιραία συμφωνία συνεργασίας μεταξύ του ΟΗΕ και του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) που υπεγράφη τον Ιούλιο του 2019, λίγους μήνες πριν από την εποχή του Covid.

Αυτή η συμφωνία, όπως παρατήρησε ο αναλυτής Peter Koenig, είναι «παράνομη», καθώς «ο ΟΗΕ δεν επιτρέπεται να συνάπτει συμφωνίες με ΜΚΟ, αλλά στην πράξη άσχετη σε έναν κόσμο που διοικείται από την τάξη βασισμένη σε κανόνες». Στην πραγματική ζωή, μετασχηματίζει τον ΟΗΕ απλά ως ένα παράρτημα του Νταβός.

Καλώς ήλθατε, λοιπόν, στο δυστοπικό σας μέλλον, το οποίο τώρα είναι γραμμένο ακόμα και στο χαρτί. Όχι χαρτί, συγγνώμη, αυτό είναι τόσο παλιομοδίτικο: σε ψηφιακό σενάριο.

Υπάρχει διέξοδος; Ναι. Η Παγκόσμια Αντίσταση, σταδιακά, σμιλεύεται σε μια συνεκτική, διηπειρωτική δύναμη, που μεγάλο μέρος της εμβέλειας και του βάθους της οφείλεται σε μια ολοένα και πιο διεκδικητική Κίνα. Οι BRICS είναι αποφασισμένοι να αναπτύξουν ισχυρούς διασυνδεδεμένους κόμβους, ικανούς να κατευθύνουν την Παγκόσμια Πλειοψηφία προς ένα δίκαιο, βιώσιμο και μη δυστοπικό μέλλον. Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στο Καζάν τον Οκτώβριο.

Σημειώσεις:

[1] Trans-Pacific Partnership (TPP): Η Συμφωνία εταιρικής σχέσης στον Ειρηνικό ήταν μια προτεινόμενη εμπορική συμφωνία μεταξύ 12 οικονομιών του Ειρηνικού: Αυστραλία, Μπρουνέι, Καναδάς, Χιλή, Ιαπωνία, Μαλαισία, Μεξικό, Νέα Ζηλανδία, Περού, Σιγκαπούρη, Βιετνάμ και Ηνωμένες Πολιτείες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η πρόταση υπογράφηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2016, αλλά δεν επικυρώθηκε ως αποτέλεσμα σημαντικής εσωτερικής πολιτικής αντίθεσης. Μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ απέσυρε επισήμως τις Ηνωμένες Πολιτείες από την TPP τον Ιανουάριο του 2017, διασφαλίζοντας ότι η TPP δεν θα μπορούσε να επικυρωθεί και ότι δεν θα τεθεί σε ισχύ. (ΣτΜ).