του Γιώργου Σιώζου

Αχός βαρύς ακούγεται πολλά Twitter πέφτουν και αυτό συμβαίνει σε μια χρονική περίοδο, που οι παραδοσιακές Πλύστρες έχουν αντικατασταθεί από τα πλυντήρια.

Οι σημερινές «Πλύστρες» κάθονται αναπαυτικά στο σαλονάκι από καπλαμά σε απόχρωση καρυδιάς, απολαμβάνοντας ένα Freddo cappuccino, ενώ ρουφούν κυριολεκτικά από την έγχρωμη T.V. το νέο serial της μεγάλης δραματουργού Έλενας Τσικρίτα.

Μίση, ερωτικά πάθη & απιστίες, σεξουαλικά βίτσια, πλοκή θρίλερ, αλλά με «κοινωνικές» προεκτάσεις, συνθέτουν το τηλεοπτικό αγλάισμα της Έλενας Τσικρίτα.

Εκείνο όμως που εντυπωσιάζει, είναι το κυρίαρχο στοιχείο της Γκλαμουριάς.

Το δράμα -και κυριολεκτώ- ή τα δράματα, εκτυλίσσονται σε πολυτελείς και εντυπωσιακές κατοικίες, διαθέτουν ακόμη και πισίνες, αν είναι Θερμαινόμενες οφείλει να μας ενημερώσει.

Οι Ήρωες των δραμάτων κυκλοφορούν με πανάκριβα αυτοκίνητα, είναι ντυμένοι με την τελευταία λέξη της μόδας, ενώ το χέρι τους κοσμεί Rolex, το απόλυτο σύμβολο της κοινωνικής καταξίωσης.

Οι «Πλύστρες» εισέρχονται νοερά σ’ αυτές τις πολυτελείς κατοικίες, κάνουν το μπάνιο τους στις πισίνες -θερμαινόμενες ή μη, μένει να διευκρινιστεί- ταυτίζονται με τους «ήρωες» και τις «ηρωίδες», αναπτύσσουν ιλιγγιώδεις ταχύτητες με τα πανάκριβα αυτοκίνητα, ώσπου στουκάρουν στον λογαριασμό της ΔΕΗ και στην γκρίνια του Μήτσου, που θέλει να δει τον αγώνα Μπαρτσελόνα – Ρεάλ.

Με αυτόν τον τρόπο καλύπτουν μια ώρα σημαντικής ψυχοδιανοητικής αποχαύνωσης.

Η τηλεοπτική σειρά αποτελεί ένα ισχυρό ψυχότροπο, που οδηγεί κατευθείαν σε πνευματική λοβοτομή.

Υπομονή λοιπόν για μια μέρα, για το άλλο επεισόδιο, που είναι σίγουρα εγκεφαλικό, χωρίς εμφανή εξωτερικά γνωρίσματα, αλλά επιφέρει έντονα πνευματικά, ιδεολογικά και αισθητικά πλήγματα, προβάλλοντας ταυτόχρονα κοινωνικά πρότυπα και συμπεριφορές.

Αίφνης, στο επόμενο επεισόδιο δύο φιλικά ζευγάρια, ο Ιάσων και η Ντέπυ, ο Μίλτος και η Έμιλυ, ανακαλύπτουν πως ο Ιάσων έχει ερωτευτεί τον Μίλτο και η Ντέπυ την Έμιλυ.

Δαιμόνιο πνεύμα αυτή η σεναριογράφος, Έλενα Τσικρίτα.

Αλλά ποια είναι επιτέλους η Έλενα Τσικρίτα;

Γόνος Αστικής και πολιτικής οικογενείας, κάτοικος βορείων προαστίων με πισίνα – θερμαινόμενη ή μη είπαμε, μένει να διευκρινιστεί.

Καταγωγή που της εξασφάλιζε μια πλούσια και ανέμελη ζωή και βεβαίως της άνοιγε όχι απλώς δρόμους, αλλά λεωφόρους επαγγελματικής σταδιοδρομίας.

Επέλεξε να ασχοληθεί με την δημοσιογραφία.

Έγινε δεκτή στο πλέον ισχυρό εκδοτικό συγκρότημα εκείνης της εποχής, του Λαμπριανάκη.

Ένα συγκρότημα που για χρόνια ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις.

Άρχισε να αρθρογραφεί στο περιοδικό ποικίλης ύλης του συγκροτήματος, με ιδιαίτερη «επιτυχία».

Όταν ρωτήθηκε που οφείλονταν η «επιτυχία της» αποκάλυψε -αφήνοντας άναυδους τους πάντες- στο παλιό παιδικό παιχνιδάκι την Μπερλίνα, που το έπαιζαν κορίτσια.

Θα θυμάστε, είπε, πως ένα κοριτσάκι που έλεγε σε ένα άλλο που έκανε την Μπερλίνα: Σήμερα πέρασα από το Γαϊδουροπάζαρο και άκουσα πολλά κακά και καλά νέα για σένα.

Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο κινούνταν και η αρθρογραφία της Έλενας.

Βεβαίως με μια «λεκτική καλλιέπεια» που αποτελούσε το απαραίτητο καρύκευμα της ασημαντότητας του θέματος.

Την αρθρογραφία της απασχολούσαν μερικές φορές και «κοινωνικά ζητήματα», με επιφανειακές προσεγγίσεις, που δεν κατέληγαν σε «ακραίες προεκτάσεις και συμπεράσματα».

Το περιοδικό άλλωστε διατηρούσε μια σοβαροφάνεια, αλλά κυρίως συνέβαλε στην πέψη των αναγνωστών, αποκλείοντας στομαχικές ή διανοητικές διαταραχές.

Έτσι ένα νέο δημοσιογραφικό «αστέρι» γεννήθηκε στο έντυπο εκδοτικό σύμπαν εκείνης της εποχής.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως αυτού του είδους τα περιοδικά και η δημοσιογραφία, εκτόπισαν από τα κουρεία και τα κομμωτήρια τα παλαιότερα όπως: Ρομάντσο, Θησαυρό, Ντομινό κ.ά.

Βλέπετε η εποχή απατούσε και ολίγη σοφιστικέ essence.

Όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ο Γουτεμβέργιος απήλθε.

Τα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης παίρνουν την πρωτοκαθεδρία.

Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για την «πολυμήχανη» και «Χαρισματική» Έλενα.

Γραφή στιλέτο, και όχι σαν κάτι άλλες που γράφουν για γόβες.

Και κυρίως, βέρα στο Αριστερό, μακριά απ’ το δεξί.

Πού σε πονεί και πού σε σφάζει!

Η Έλενα όλα τα μαχαιρώνει!

Είναι δυνατόν να της γλίτωνε ο γιός της Πλύστρας;

Έμφορτη από Μαρξιστική παιδεία επικαλείται τον Λένιν.

Προβληματίστηκε για λίγο μεταξύ Λένον και Λένιν, αλλά στο τέλος το βρήκε: Λένιν.

Όλα τα ανωτέρω εκτυλίσσονται σε ένα μακρινό προτεκτοράτο, ξεχασμένο από Θεό και Διάβολο.

Εδώ και χρόνια νοσεί από αλτσχαϊμερ, ξεχνώντας την Ιστορία του, ακόμη και το όνομά του.

Όχι δεν είναι Παπούα δεν είναι Ζουλού, γιατί αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα είχαμε τουλάχιστον μία σταθερά και θα μπορούσαμε να κάνουμε σε αυτό μια, στοιχειώδη έστω, υπαρξιακή αναφορά.

Ίσως και να μην υπάρχει.

Μπορεί και να είναι μια τηλεοπτική σειρά της «ευφάνταστης» Έλενας.

Ακόμη μπορεί να είναι και ένα Matrix.

Τους κατοίκους του όμως, τους διακρίνει μια σπάνια διαστροφική «αρετή».

Αναδεικνύουν σε υψηλά Πολιτειακά αξιώματα τεράστιες «Πνευματικές προσωπικότητες» όπως: Η κα Έλενα Τσικρίτα.