του Γιώργου Καλτσούνη,
Μουσικού

Κατ’ αρχάς επισημαίνεται η ανυπαρξία προνοιακής πολιτικής εκ μέρους της πολιτείας, η οποία διαχρονικά προωθεί την εμπορευματοποίηση του κρίσιμου τομέα, προστασίας των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.

Να γιατί σπεύδουν να καλύψουν το κενό ιδιώτες, φιλανθρωπικά ιδρύματα, εκκλησία, ΜΚΟ.

Πρόκειται περί του πραγματικού σκανδάλου, το οποίο καμουφλάρεται πίσω από την περιρρέουσα σκανδαλολογία, καθώς αναδεικνύει την αναλγησία του κοινωνικο – οικονομικού συστήματος που αποποιείται των ευθυνών, μεταθέτοντάς τις ως ευκαιρίες επιχειρηματικότητας και κοινωνικής καταξίωσης σε κάθε λογής ενδιαφερόμενους.

Κατά συνέπεια, οι όροι με τους οποίους λειτουργεί και ο συγκεκριμένος τομέας, διέπονται από την λογική της αγοράς.

Δηλαδή του ανταγωνισμού, της διαπλοκής συμφερόντων και της αναρχίας στην ανάπτυξη και στην λειτουργία των απαραίτητων δομών.

Ως γνωστόν όμως, ενός κακού μύρια έπονται…

Καθώς ο τρόπος διαχείρισης της υπόθεσης αναδεικνύει και κάτι άλλο το οποίο γνωρίζαμε βέβαια, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει προσλάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Πρόκειται για την ανθρωποφαγική και λαϊκίστικη δράση των τηλεοπτικών διαύλων, οι οποίοι αναλαμβάνοντας χάριν τηλεθέασης, ή άνωθεν εντολών για δημιουργία εντυπώσεων και αποπροσανατολισμού, ρόλο αστυνομικού, εισαγγελέα, δικαστή κι ενόρκων ταυτόχρονα, στήνουν «λαϊκά δικαστήρια» και διασύρουν ασύστολα τον εκάστοτε θύτη, ή αποδιοπομπαίο τράγο αναλόγως της περιπτώσεως, κουρελιάζοντας την κατάκτηση, όσον αφορά στο δικαιιακό σύστημα του πολιτισμένου δυτικού κόσμου, του περιβόητου τεκμήριου αθωότητας.

Κατ’ αυτό τον τρόπο, βρισκόμαστε ενώπιον της απροσχημάτιστης κατάργησης της αρχής διάκρισης των εξουσιών, κατά τρόπο που προσιδιάζει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, μέσω της υποκατάστασης της ποινικής διαδικασίας από τηλε – εισαγγελείς και την χρησιμοποίηση του έτσι κι αλλιώς ταξικού συστήματος απονομής δικαιοσύνης, ως άλλοθι για την νομιμοποίηση προειλημμένων αποφάσεων, με τις οποίες έχουν συμφιλιώσει την κοινή γνώμη, ασκώντας της καταιγιστική προπαγάνδα!

Το παράδειγμα του συνεχιζόμενου εξοστρακισμού των υγειονομικών μέσω του σοφίσματος ότι δεν πιστεύουν στην επιστήμη και αρνούνται τα δώρα της, είναι χαρακτηριστικό!

Στο σημείο αυτό όμως, χρειάζεται να προσέξουμε και κάτι ακόμα!

Την επιλεκτικότητα, όσον αφορά στην κάλυψη, ή στην διαπόμπευση προσώπων ή θεσμών, η οποία επίσης προσλαμβάνει κραυγαλέα χαρακτηριστικά.

Δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε την υπόθεση Λιγνάδη και την έμμεση στήριξή του μέσω δηλώσεων εκ μέρους της προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και την εν συνεχεία αποφυλάκισή του, παρά την καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου.

Τα παραπάνω φαινόμενα αποδεικνύουν ότι το κοινωνικο – οικονομικό σύστημα βρίσκεται σε προχωρημένη αποσύνθεση, έχοντας καταστεί ιδιαιτέρως επικίνδυνο, όχι μόνο για τα δικαιώματά μας στην εργασία, στην κοινωνική ασφάλιση, στην παιδεία, την υγεία και την πρόνοια, αλλά όσον αφορά στην ίδια μας την αυθυπαρξία.

Τόσο μέσω της διευθέτησης των ανταγωνισμών των οικονομικά ισχυρών με πολέμους που εξαπολύει ανά την υφήλιο και ακόμα περισσότερο, μέσα από την αποδόμηση της κριτικής σκέψης, με την ταυτόχρονη αφαίρεση κάθε προσχήματος και φύλλου συκής, ως προς στην εφαρμογή των αντιλαϊκών του πολιτικών, εξέλιξη που καθιστά εμάς τους ίδιους συχνά συνεργούς, στο συντελούμενο εναντίον μας έγκλημα!

Γιώργος Καλτσούνης,
Μουσικός