της Δρ Κέρης Π. Μαυρομμάτη
δικηγόρος, διδάκτωρ του τομέα διεθνών επιστημών της Νομικής Σχολής Αθηνών

Η Τουρκία δημιούργησε  για πρώτη φορά την 29-12-1995 την δια της βίας  έμπρακτη αμφισβήτηση της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας και την εδαφική διεκδίκηση των δύο ελληνικών Νησίδων Μεγάλο και Μικρό Λιμνιό- Λιμνιά ή Ίμια, που ανήκουν στην Επαρχία Καλύμνου του ελληνικού νησιωτικού συμπλέγματος της Δωδεκανήσου βλ. ΧΗΕ, Άρθρο 2 παρ.4 ,Κ.Οικονομίδης, <Οι Νησίδες Ίμια στο Αιγαίο Πέλαγος. Μία διαφορά που δημιουργήθηκε με τη βία ,Σάκκουλας 1999

Η Τουρκία μετά το διεθνές έγκλημα της εισβολής και κατοχής της Κύπρου με νατοϊκά όπλα επιδιώκει <τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας> με την ανατροπή του συμβατικού καθεστώτος του Αιγαίου. Γι αυτό το σκοπό κατασκευάζει μία σειρά από τεχνητά προβλήματα  και προκαλεί συχνά κρίσεις  με τη χρήση ή την απειλή χρήσης  στρατιωτικής ισχύος <απειλή ή χρήση βίας> με στόχο  να  πειθαναγκάσει  την Αθήνα σε μία εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση για το καθεστώς Αιγαίου. (βλ.Ν.Κουρής ΕΛΛΑΔΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ Ο ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΗΣ ΠΟΛΕΜΟΣ,εκδ.Α.Λιβάνη).

Παράλληλα όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις προσέρχονται σε διμερή διάλογο για <τις διαφορές με τη Τουρκία>, όπου συμπεριλαμβάνεται <η γκρίζα ζώνη των Νησίδων Ίμια>, ασκώντας την απαγορευμένη μυστική διπλωματία  στο πλαίσιο της εφαρμοζόμενης κυρίαρχης πολιτικής του κατευνασμού και του συμβιβασμού με την επέμβαση ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ..

Θεωρούμε ότι είναι χρήσιμο, πρώτα απ’ όλα, να αναφερθούμε στα κυριότερα  Γεωγραφικά, Διοικητικά και Ιστορικά Χαρακτηριστικά των Νησίδων Ίμια ή Λιμνιά .

Η συμβατικά θεμελιωμένη αναμφισβήτητη ελληνική εδαφική κυριαρχία των Νησίδων Ίμια-Λιμνιά θ’ αποτελέσει  αντικείμενο ενός  άλλου άρθρου.

Α. Γεωγραφικά Χαρακτηριστικά

 Οι δύο Νησίδες Μεγάλο και Μικρό Λιμνιό- Ίμια (ή Λιμνιά) είναι μία Συστάδα Νησίδων, τμήμα της Συστάδας Νησίδων της Καλολίμνου, παρακείμενες  της Νήσου Καλύμνου. Δηλαδή ανήκει σε <ένα κομπολόι μικρών νήσων>, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στη θεωρία και νομολογία του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, με αναμφισβήτητα δικαιώματα σε όλες τις προβλεπόμενες από το διεθνές δίκαιο θαλάσσιες ζώνες . βλ. Ε Ρούκουνας, Δημόσιο Διεθνές Δικαίου

Ευρίσκονται   2 περίπου ναυτικά μίλια  ανατολικά και  νότιο ανατολικά της Νησίδας Καλόλιμνος, έξι ναυτικά μίλια ανατολικά της Καλύμνου και τρεισήμισι μίλια δυτικά από την ακτή της Τουρκίας.

Η θέση τους προσδιορίζεται με το Γεωγραφικό Πλάτος 37 3 3 και με το Μήκος 27 9 3.

Αυτές οι γεωγραφικές συντεταγμένες  είναι χρήσιμες για να αντιληφθούμε τη παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από τις έρευνες  των τουρκικών πλοίων στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες.

Το Μεγάλο Λιμνί  έχει έκταση 25 στρέμματα και μήκος ακτών 613 μέτρα και το Μικρό Λιμνί 14 στρέμματα και μήκος ακτών 499 μέτρα. Είναι ακατοίκητες νησίδες δηλαδή τμήματα ξηράς με χώμα και αυτόφυτη βλάστηση  γι αυτό έλληνες βοσκοί έφερναν  τα ζώα τους για βοσκή από τη Κάλυμνο, διότι η τελευταία έχει έδαφος κυρίως ορεινό και πετρώδες. Συνεπώς, κατά την επιστήμη της Γεωγραφίας δεν είναι βραχονησίδες , διότι οι τελευταίες ορίζονται ως μικρά νησιά- μικρά τμήματα ξηράς άφυτα με ξηρά πέτρα.

Βλ. Νεωτ. Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ήλιος σ.815 και Α. Κορμαλής, σ. 217

Οί δε Καλύμνιοι ψάρευαν ή ψαρεύουν στις θαλάσσιες ζώνες τους, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την αλιεία, οι δε αλιευτικοί πόροι είναι οι κυριότεροι πόροι για την επιβίωση τους.

Αυτό το γεγονός αποτελεί ένα ακόμη επιχείρημα για την άσκηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στις θαλάσσιες ζώνες  των Ιμίων.

Η Νήσος Κάλυμνος , ένα νησί του ελληνικού Δωδεκανησιακού συγκροτήματος νήσων- Δωδεκανησιακού Αρχιπελάγους, περιβάλλεται από πολλές  συστάδες μικρών νήσων, δηλαδή νησίδες, νησίδια. Τα μικρά νησιά στην επιστήμη της Γεωγραφίας αποκαλούνται νησίδες ή άλλως νησίδια. Βλ. Νεωτ. Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ήλιος,σ.143

Ευρίσκεται νότια της Λέρου και χωρίζεται  από τη Λέρο με ένα στενό πορθμό-διώρυγα της Καλύμνου- Διαπόρι, έχει δε νοτιοανατολικά τη Νήσο Κώ, νότια το Κρητικό Πέλαγος, δυτικά το Ικάριο Πέλαγος και ανατολικά τις μικρασιατικές ακτές από τις οποίες απέχει 14 ναυτικά μίλια. Οι ακτές της Καλύμνου είναι απότομες και απόκρημνες  και σχηματίζουν πολλά ακρωτήρια, κόλπους και λιμάνια, που είναι σημαντικά για την εθνική άμυνα και για την έκταση καθώς και για την οριοθέτηση, δηλαδή για το κλείσιμο κόλπων, που αυξάνουν το εύρος των ελληνικών εσωτερικών υδάτων και για τη χάραξη ευθειών γραμμών βάσης με τις οποίες μετράμε την έκταση της ελληνικής χωρικής θάλασσας και των υπολοίπων θαλασσίων ζωνών .

Διοικητικά Χαρακτηριστικά

Διοικητικά το Μεγάλο Λιμνί  και το Μικρό Λιμνί ανήκουν από το 1947 στην Επαρχία Καλύμνου της Δωδεκανήσου, σύμφωνα με την Απόφαση του Στρατιωτικού Διοικητή Δωδεκανήσου, με αριθμό Πρωτ 21399<Περί των νησιδίων της Δωδεκανήσου>, Αρ.Φύλλου 48, Εφημερίδα της Στρατιωτικής Διοικήσεως Δωδεκανήσου από 16 Ιουλίου 1947. Αυτή η Απόφαση περιλαμβάνει ένα Πίνακα νήσων-νησίδων-νησιδίων της Δωδεκανήσου  της Επαρχίας Καλύμνου υπό στοιχεία Ι, ΙΙ, και ΙΙΙ.

Ειδικά αναφέρει υπό στοιχείο Ι ότι η Επαρχία Καλύμνου περιλαμβάνει τα νησιά Κάλυμνος ,Αστυπάλαια, Λειψούς, Λέρο και Πάτμο. Υπό στοιχ. ΙΙ, η Ν. Κάλυμνος περιβάλλεται από 1.την Καλόλιμνο, 2.την Νερά, 3.την Πλάτη, 4.την Τέλενδο, 5.την Ψέριμο. Υπό στοιχείο ΙΙΙ αναφέρει την Συστάδα Καλύμνου, τη Συστάδα Ψερίμου και τη Συστάδα Καλολίμνου.

Η  Συστάδα Καλολίμνου περιλαμβάνει τα μικρά νησιά ή νησίδες Πρασονήσι, Πίττα, Τσούκα και τις νησίδες ή νησίδια Λιμνιά- Μεγάλο και Μικρό Λιμνί,  με αριθμ.(14) (15). Βλ. Α. Κορμαλής, σ. 216-217, Μ. Σκανδαλίδη<Ο νησιωτικός Μικρόκοσμος του Δωδεκανησιακού Αρχιπελάγους> Εκδόσεις Αιχμή,σ.114

Έτσι και διοικητικά,  το Μεγάλο και Μικρό Λιμνί αποτελούν νησίδες ,ανήκουν στη Συστάδα νησίδων της Καλολίμνου του Δωδεκανησιακού Αρχιπελάγους όπου υπάρχει συγκέντρωση συστάδων 14 μεγάλων νήσων, μετρίων νήσων και μικρών νήσων άλλως νησίδων ή νησιδίων.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι τα Λιμνιά- Ίμια αυθαίρετα χωρίς επιστημονική βάση ,γεωγραφική και διοικητική, αποκαλούνται σήμερα <βραχονησίδες> για να εξυπηρετηθούν οι τουρκικές διεκδικήσεις και τα συμφέροντα <των Συμμάχων μας>.

Β. Ιστορικά Χαρακτηριστικά

Η παρουσία της ονομασίας και της ρίζας της ονομασίας Ίμια στο νησιωτικό χώρο από την αρχαιότητα αναφέρεται από τον Πλίνιο τον νεότερο (Φυσική Ιστορία V,133), όπου αναφέρει τη νησίδα Hymia,αργότερα Ύμος και σήμερα Νύμος.

Η σύγχρονη ονομασία Λιμνιά είναι μία αρχαία ελληνική ονομασία ,που απαντάται και σε άλλες νησίδες της Δωδεκανήσου, όπως η νησίδα Αλιμνιά, δωδεκανησιακή συστάδα νησίδων μεταξύ Χάλκης και Ρόδου, όπως επισημοποιήθηκαν οι ονομασίες των νησιδίων της Δωδεκανήσου με την παραπάνω με αριθμό Πρωτ. 21399/26-7-1947 Απόφαση.

Βλ. Νεωτ. Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό ΄Ηλιος,σ.317 και Α. Κορμαλής, σ. 215.

Κατά την αρχαιότητα τα υπό τη σύγχρονη ονομασία Λιμνιά ανήκαν στη συστάδα των Καλύδνων νήσων. Ο Όμηρος, ο πρώτος πραγματικός γεωγράφος, αναφέρει τη Κάλυμνο με την ονομασία Καλύνδαι, η οποία μετείχε στην εκστρατεία της Τροίας με τριάντα τριήρεις [Ιλιάδα Β 676-680] με την ηγεσία των Ηρακλειδών Φείδιππον και Άντιφον, υιών του Θεσσαλού.

Κατά τους περσικούς  χρόνους αυτά τα νησίδια, όπως και η Κάλυμνος ευρίσκονταν υπό τη κυριαρχία της βασίλισσας της Αλικαρνασσού Αρτεμισίας. Η Αλικαρνασσός δωρική πόλις, κυριότερη των έξι πόλεων <Εξάπολις> (Λίνδος, Ιαλυσός, Κάμειρος, Κώς, Κίδνος, Αλικαρνασσός) στη Μ. Ασία, κτίσθηκε από τους Τροιζήνιους και οι πρώτοι κάτοικοι της ήσαν Δωριείς και Ίωνες.

Η Κάλυμνος επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αποτελούσε μέρος του Θέματος της Δωδεκανήσου . Υπέστη επιδρομές από τους Τούρκους ιδιαίτερα κατά τον 10ο αιώνα , υπετάγη μετά το 1522 στο Σουλεϊμάν , αλλά έλαβε αυτονομία και αυτοδιοίκηση.

Κατά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, τον υπέρ της ανεξαρτησίας αγώνα των Ελλήνων του 1821 η Κάλυμνος υπήρξε από τα πρώτα νησιά, που έλαβαν μέρος στην Επανάσταση.  Στα ύδατα της Καλύμνου στις 29 Αυγούστου 1825 διεξήχθη  η μεγάλη ναυμαχία των Ελλήνων κατά τουρκοαιγυπτιακού στόλου και η  Καλόλιμνος και οι νησίδες, που τη περιβάλλουν υπήρξαν τόποι ελλιμενισμού του Ελληνικού στόλου.

Όμως παρέμεινε  εκτός των ελληνικών συνόρων μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας και επανήλθε στη Τουρκική κατοχή. Το 1835 έλαβε από τους Τούρκους τη προηγούμενη αυτονομία και αυτοδιοίκηση της. Η Κάλυμνος με αυτό το καθεστώς της αυτονομίας επέτυχε οικονομική πρόοδο και αύξηση πληθυσμού.

Κατά τον Ιταλοτουρκικό πόλεμο  η Κάλυμνος κατελήφθη από τους Ιταλούς το 1912 και παρέμεινε υπό την Ιταλική κατοχή όπως και οι υπόλοιπα νησιά του Δωδεκανησιακού Αρχιπελάγους μέχρι τέλους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αποδόθηκε στην Ελλάδα με τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου του 1947, που κυρώθηκε από την Ελλάδα με το ΝΔ 423  ΦΕΚ 22.10.1947.

Ενσωματώθηκε στην Ελλάδα μαζί με όλες τις νήσους και νησίδες της Δωδεκανήσου με το Ν.5418 ΦΕΚ Α 7/9-1-1948 περί προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου  στην Ελλάδα, που ψηφίστηκε ομόφωνα από τη Δ΄ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων.

Αυτός ο Νόμος αναφέρει ρητά στο άρθρο1 <Αι νήσοι Αστυπάλαια, Ρόδος, Κως, Χάλκη, Τήλος, Νίσυρος, Κάρπαθος, Κάσος, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Σύμη Καστελόριζο, ως και οι παρακείμενοι νησίδες είναι προσηρτημένοι εις το  Ελληνικό κράτος από της 28 Οκτωβρίου 1947>.

Στο δε άρθρο 2 αναφέρεται η γραμμή των συνόρων μεταξύ της Δωδεκανήσου και της Τουρκίας< διέρχεται δια των ακολούθων  ηριθμολογημένων σημείων. Η γεωγραφική θέσις των διαφόρων σημείων της γραμμής ταύτης προσδιορίζεται λεπτομερώς κατωτέρω και αναφέρεται στους Βρετανικούς Υδρογραφικούς Χάρτες (British Admiralty) No 236,872, 1546>.

Aπό όλα τα παραπάνω αναφερόμενα προκύπτει ότι η ελληνική κυβέρνηση και τα  όργανα της δεν έχουν κανένα νόμιμο, ηθικό, εθνικό δικαίωμα να συζητάνε ή να διαπραγματεύονται το νησιωτικό ελληνικό έδαφος των Μεγάλο και Μικρό Λιμνί, τα ελληνοτουρκικά σύνορα  και τα κυριαρχικά δικαιώματα του νησιωτικού λαού της Ελλάδας.