Η Φωτογραφία είναι του Κωνσταντίνου Ζήλου από την απεργία της 20ης Νοεμβρίου 2024.

Η σύγκρουση με τον Μητσοτάκη οφείλει να είναι πρωτίστως σύγκρουση με τη στρατηγική την οποία υλοποιεί και ο Μητσοτάκης. 

του Θέμη Τζήμα
Δικηγόρου, δρα δημοσ. δικαίου και πολιτικής επιστήμης ΑΠΘ

Κοσμοδρόμιο, 17/7/2025

Τσίπρας ή Σαμαράς; Ποιος θα φέρει τη λύση; Μια άνευρη κεντροαριστερά-πρώην αριστερά ή μια ενισχυμένη δεξιά του Σαμαρά με μπόλικη από πατριωτισμό, ο οποίος ασχέτως προθέσεων δεν μπορεί να δει πέρα από τα τείχη του Ατλαντισμού όπως ακριβώς και η προαναφερθείσα κεντροαριστερά;

Κανένα από τα δύο σχήματα. Και τα δύο σχήματα, ασχέτως του ενδιαφέροντος που προκαλεί η ίδια η ύπαρξη κινήσεων στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, πέραν του γνωστού παρελθόντος τους, κουβαλούν τα ίδια βαρίδια στα στρατηγικά προβλήματα της πατρίδας μας και του Ελληνισμού και περίπου τα ίδια βαρίδια στις δευτερεύουσες αντιθέσεις.

Δεν αμφισβητούν την πατρωνία των ΗΠΑ.

Δεν αμφισβητούν τις πολιτικές που έρχονται από την Ε.Ε. ως συνέχεια των πολιτικών των μνημονίων.

Δεν αμφισβητούν το κυρίαρχο καπιταλιστικό μοντέλο, στην ελληνική του εκδοχή.

Δεν αμφισβητούν την ολιγαρχία και τα συμφέροντά της.

Υπό αυτήν την έννοια αποτελούν εναλλακτικές του Μητσοτάκη, όχι στρατηγικούς αντιπάλους του. Και οι δύο πρωτοβουλίες στις οποίες αναφερθήκαμε αμέσως παραπάνω έχουν πίσω τους δυνάμεις της ολιγαρχίας, που με δυσκολία κρύβονται. Η σύγκρουση με τον Μητσοτάκη ωστόσο οφείλει να είναι πρωτίστως σύγκρουση με τη στρατηγική την οποία υλοποιεί και ο Μητσοτάκης, ενώ επιπλέον δεν μπορεί να έχει για διαιτητή την ολιγαρχία και τους εκπροσώπους της, ούτε ξένες πρεσβείες. Οι κινήσεις όμως οι οποίες λαμβάνουν χώρα είναι ενδεικτικές του πόσο χρειάζονται διαφορετικές πρωτοβουλίες, σαφώς αντισυστημικές. Δεν αναφερόμαστε σε κινήσεις στελεχών ή για τις συνήθεις συσπειρώσεις της αριστεράς.

Ελλείψει συνεκτικού και συνάμα ηγεμονικού κομματικού υποκειμένου, εκείνο το οποίο χρειαζόμαστε είναι έναν πυρήνα ανθρώπων ο οποίος πάνω σε μια αρχική διατύπωση σοσιαλιστικής, πατριωτικής στρατηγικής και μεταβατικού πολιτικού, κυβερνητικού προγράμματος θα οργανώσουν πορεία προς και με τα μαχητικά συνδικάτα, με το φοιτητικό κίνημα ή ένα μέρος του, με δυνάμεις επιμέρους κινημάτων όπως είναι αυτό για τα Τέμπη και άλλα, πνευματικούς ανθρώπους, αυτοδιοικητικούς και πρόσωπα από κομματικές δυνάμεις.

Ένα πρόγραμμα στρατηγικό και μεταβατικό που θα βάλει μπροστά τον ανεξαρτησιακό πατριωτισμό (άρα σε ρήξη με την πατρωνία των ΗΠΑ, με τον σιωνισμό) προς υπεράσπιση των δικαιωμάτων του Ελληνισμού και των λαών της περιοχής, μια οικονομική πολιτική ανάτασης των παραγωγικών δυνάμεων και εισόδου στη νέα βιομηχανική εποχή.

Την ώρα που οι συστημικές δυνάμεις μιλούν για πρωτοβουλίες με επίκεντρο παλιούς πρωθυπουργούς, πρέπει να βάλουμε στο κέντρο την ταξική συμμαχία που θέλουμε να φέρουμε στην εξουσία. Εκείνοι να μιλούν για επωνύμους, εμείς να φέρνουμε μπροστά τους ανωνύμους, αυτούς που «τρώνε σφαλιάρες» εδώ και 16 χρόνια ή και παραπάνω. Εκείνοι να βλέπουν μόνο την Τουρκία, εμείς να βλέπουμε τον νεό-οθωμανισμό ως αυτό που είναι, δηλαδή σύμμαχος των ΗΠΑ και του σιωνισμού. Εκείνοι να μην αγγίζουν τους ολιγάρχες, εμείς να πολεμάμε με το οικονομικό και πολιτικό καθεστώς. Εκείνοι να βολεύονται με την οικονομία του real estate, εμείς να προωθούμε τη βιομηχανική στρατηγική.

Το γεγονός ότι το σύστημα εξουσίας προωθεί εναλλακτικές προς τον Μητσοτάκη πρωτοβουλίες αποδεικνύει ότι νιώθει πως χρειάζονται και άλλες επιλογές, είτε ως πραγματικές κυβερνητικές προτάσεις, είτε επειδή χρειάζονται περισπάσεις. Η δική μας δουλειά, όσων είμαστε σοσιαλιστές και πατριώτες είναι να ανατρέψουμε αυτούς τους σχεδιασμούς. Ο τρόπος για αυτό είναι να έχουμε και να υλοποιήσουμε τον δικό μας σχεδιασμό.

Πηγή: Κοσμοδρόμιο