Η εποχή των τεράτων

Εικόνα: Η Γκουέρνικα της Γάζας… Έργο του Παλαιστίνιου Malak Mattar με τον τίτλο «No Words»

Η Παλαιστίνη είναι ένα εργαστήριο, ένα φρικτό εργαστήριο. 

του Θέμη Τζήμα
Δικηγόρου, δρα δημοσ. δικαίου και πολιτικής επιστήμης ΑΠΘ

Κοσμοδρόμιο, 25/8/2025

Δείτε αυτό το βίντεο. Δείτε το. Μια 12χρονη Παλαιστίνια κουβαλά νερό στην κατεστραμμένη Γάζα. Οι Ισραηλινοί τη βομβαρδίζουν, ναι τη βομβαρδίζουν και την σκοτώνουν. Γιατί; Γιατί έτσι. Γιατί ζούμε στην εποχή των τεράτων, στην εποχή κατά την οποία το πηχτό σκοτάδι, το «κακό», θέλει να πάρει τον έλεγχο του πλανήτη.

Μιλούμε με όρους μεταφυσικούς; Ίσως. Αλλά περί αυτού πρόκειται. Τα κομμένα χέρια στο Κονγκό από τους Βέλγους του Λεοπόλδου, τα στρατόπεδα εξόντωσης των Γερμανών στη Ναμίμπια, ο λιμός των Ναζί, το Ολοκαύτωμα, οι ναπάλμ στο Βιετνάμ, συναντώνται όλα στην Παλαιστίνη.

Όλες εκείνες οι κυβερνήσεις οι οποίες τώρα μιλούν για αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους είναι υποκριτικές. Είναι σαν να έλεγαν ότι θα αναγνώριζαν εβραϊκό κράτος στο γκέτο της Βαρσοβίας. Ποια Παλαιστίνη και ποιο κράτος, με τη Γάζα υπό γενοκτονία και τη Δυτική Όχθη κομμένη στα δύο ή αργότερα στα τρία, στα τέσσερα και πάει λέγοντας;

Ποιο κράτος όταν η πείνα καθίσταται εργαλείο μαζικής εξόντωσης;

Η διεθνής κοινότητα, πόσο το είχε «μετανιώσει» όταν είχε εγκαταλείψει τη Ρουάντα στη γενοκτονία; Ίσως να το μετανιώσει και για την Παλαιστίνη μετά από δεκαετίες όταν δε θα υπάρχουν πια Παλαιστίνιοι σε αυτήν τη γη.

Η διεθνής κοινότητα, τα ισχυρότερα κράτη ξέρουν πολύ καλά τι χρειάζεται να κάνουν για να σταματήσουν αυτήν τη γενοκτονία. Να επιβάλλουν κυρώσεις στο Ισραήλ, να σταματήσουν να του δίνουν όπλα, να ενισχύσουν τους αντιπάλους του, να διασφαλίσουν τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια με όλα τα μέσα, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης βίας, όπως προβλέπει ο Χάρτης του ΟΗΕ.

Αλλά προφανώς οι ΗΠΑ στέκουν ισχυρές ακόμα στον ρόλο του προστάτη της γενοκτονίας και οι Ευρωπαίοι (και όχι μόνο αυτοί) το ίδιο. Διεφθαρμένες κυβερνήσεις, αλλοτριωμένα κόμματα μας μαθαίνουν να μεταβολίζουμε την εποχή των τεράτων. Και όσο τη μεταβολίζουμε τόσο γινόμαστε τέρατα και εμείς.

Η Παλαιστίνη είναι ένα εργαστήριο, ένα φρικτό εργαστήριο.

Μπορούμε να δούμε τι γίνεται αλλά στρέφουμε το βλέμμα αλλού.

Μαθαίνουμε ακόμα περισσότερο να μισούμε το θύμα αφού δεν θέλουμε να τα βάλουμε με τον θύτη.

Εξασκούμαστε σε γελοίες δικαιολογίες. «Μα και η Χαμάς», «Αν κατέθεταν τα όπλα» και διάφορα σχετικά.

Οι Παλαιστίνιοι είναι μια εικόνα από ένα απάνθρωπο μέλλον. Το δικό μας μέλλον. Ένα μέλλον στο οποίο οι ελίτ θα απαρτίζονται από τέρατα και η ανθρωπινότητα δε θα έχει καμία αξία. Η αντίσταση θα συντρίβεται και η μη-αντίσταση θα συντρίβεται επίσης.

Στην Παλαιστίνη και αλλού θα γίνεται με βόμβες και σφαίρες, στις μητροπόλεις θα γίνεται με φτώχεια και νέες τεχνολογίες στα χέρια των ελίτ. Αργότερα ίσως με «λελογισμένες δικτατορίες» και στρατιωτικοποιημένες αστυνομίες.

Το μέτωπο εναντίον της γενοκτονίας πρέπει να διευρυνθεί. Πρόκειται για μια μάχη όχι μόνο για την Παλαιστίνη αλλά για την ανθρωπινότητα. Οι δράσεις ενάντια στα Ισραηλινά συμφέροντα πρέπει να κορυφωθούν παντού. Οι λαοί πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους αφού οι κυβερνήσεις τους είναι συνένοχες. Χρειάζεται μια λαϊκή αντί-ναζιστική, αντί-γενοκτονική δράση. Ο άξονας της αντίστασης πρέπει να ενισχυθεί. Τα σχέδια για μια εκκαθαρισμένη Μέση Ανατολή πρέπει να παρεμποδιστούν.

Μα εδώ δεν έχουμε να πληρώσουμε το νοίκι θα απαντήσει κανείς, να βγει ο μήνας. Εδώ είναι που λείπει το κόμμα. Το κόμμα εκείνο το οποίο θα εξηγήσει το πώς το ένα συνδέεται με το άλλο. Το πώς για παράδειγμα και όχι μόνο, η διείσδυση των ξένων κεφαλαίων, με έναν τρόπο άναρχο και ληστρικό, όπως κατεξοχήν συμβαίνει με τα Ισραηλινά κεφάλαια δημιουργεί και στην πατρίδα μας συνθήκες νεοαποικιακού τύπου ασφυξίας στο στεγαστικό και εν γένει οικονομικό επίπεδο. Μια κουλτούρα άναρχης επιβολής ισχύος εξωτερικεύεται εν γένει από τις ελίτ, από τον εκάστοτε ισχυρό προς οποιονδήποτε δείχνει λιγότερο ισχυρός ή αδύναμος, μέσα από διεφθαρμένα κατεστημένα.

Η Ελλάδα που συνεργεί στη γενοκτονία είναι μια Ελλάδα οικόπεδο των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Γερμανίας και αύριο της Τουρκίας. Θα είναι μια Ελλάδα με τους Έλληνες γκαρσόνια ή χωρίς Έλληνες, όχι λόγω μεταναστών και προσφύγων όπως διακηρύσσει η δεξιά αλλά λόγω ισχυρών πατρώνων, ιδιοκτητών ακινήτων, «επενδυτών» και εγκληματιών, μια Ελλάδα νεοαποικιακού τύπου, μια Ελλάδα που θα θυμίζει περισσότερο Κούβα του Μπατίστα.

Νομίζουν οι αφελείς ότι αυτοί θα γλιτώσουν από τα τέρατα αν τα εξευμενίσουν.

Ότι τα τέρατα δεν είναι τέτοια αν αποπειραθούμε να τα δούμε αλλιώς.

Ανοησίες. Η εποχή των τεράτων θα αλέσει τους πάντες. Αν μια προοπτική σωτηρίας υπάρχει (και υπάρχει) αυτή είναι η αντίσταση και μόνο.

Πηγή: kosmodromio.gr