Στην εικόνα: Πολίτες διαδηλώνουν ενάντια στη διαφθορά και στην επιστράτευση. Τα Δυτικά ΜΜΕ καλύπτουν τις πρώτες, αλλά όχι τις δεύτερες. (Σύνθεση από την Zeinab al–Hajj για το Al–Mayadeen English).

του Dmitri Kovalevich*
μετάφραση Φλώρα Παπαδέδε

Al Mayadeen English, 15 Αυγούστου 2025

Η απαγόρευση των συγκεντρώσεων κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού νόμου δεν ισχύει για τις συγκεντρώσεις που πραγματοποιούνται στο όνομα της διαμαρτυρίας κατά της διαφθοράς, ενώ ολόκληρος ο αστυνομικός μηχανισμός της Ουκρανίας εξαπολύεται ενάντια στις διαδηλώσεις κατά της στράτευσης.

Στις αρχές Αυγούστου, το πιο πολυσυζητημένο θέμα στην ουκρανική κοινωνία αφορά στις διαμαρτυρίες κατά του κυβερνώντος καθεστώτος στο Κίεβο, συμπεριλαμβανομένης της μελλοντικής του προοπτικής. Από τις 23 Ιουλίου, ξέσπασαν στην Ουκρανία δύο διαφορετικές μορφές δημόσιων διαδηλώσεων, με εντελώς αντίθετους στόχους. Η μονόπλευρη παρουσίασή τους από τα δυτικά μέσα αποκάλυψε στον ουκρανικό πληθυσμό την υποκρισία και τα διπλά μέτρα και σταθμά αυτών των μέσων ενημέρωσης.

Οι διαμαρτυρίες στο Κίεβο από φιλοδυτικές ΜΚΟ ξέσπασαν στις 22 Ιουλίου, αποκτώντας γρήγορα το παρατσούκλι «Χαρτονένιο Μαϊντάν». Αυτό αναφέρεται στα χαρτόνια που κρατούσαν οι διαδηλωτές (με αιτήματα παρόμοια με εκείνα των διαμαρτυριών του «Ευρωμαϊντάν», που ξεκίνησαν στην πλατεία Μαϊντάν στο κέντρο του Κιέβου στα τέλη του 2013 και οδήγησαν στο βίαιο, παραστρατιωτικό πραξικόπημα του Φεβρουαρίου 2014). Χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο Κίεβο το βράδυ της 23ης Ιουλίου και τις επόμενες ημέρες για να καταδικάσουν την απόφαση του καθεστώτος του μη εκλεγμένου «προέδρου» Βολοντόμιρ Ζελένσκι να αποδυναμώσει σοβαρά τις αρμοδιότητες και τις εξουσίες των δύο κορυφαίων υπηρεσιών καταπολέμησης της διαφθοράς του ουκρανικού κράτους.

Η απάτη των υπηρεσιών καταπολέμησης της διαφθοράς

Οι υπηρεσίες αυτές δημιουργήθηκαν κατόπιν επιμονής των Δυτικών πρεσβειών μετά το πραξικόπημα του 2014, αλλά στην πράξη ποτέ δεν καταπολέμησαν τη διαφθορά. Αντίθετα, χρησιμεύουν για να προειδοποιούν ή να επιπλήττουν ορισμένους κλέφτες αξιωματούχους του κυβερνώντος καθεστώτος και των επιχειρήσεων της χώρας. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ακόμη και αν ένας κυβερνητικός αξιωματούχος ή αστυνομικός συλληφθεί να δωροδοκείται, σπάνια καταδικάζεται για οτιδήποτε ή σε φυλάκιση. Αντ’ αυτού, οι υπηρεσίες «καταπολέμησης της διαφθοράς» συνήθως υποχρεώνουν τον κατηγορούμενο να «κάνει μια συμφωνία» με τους ερευνητές, μετά την οποία ο κατηγορούμενος συνήθως βρίσκει εργασία σε δυτικές πρεσβείες ή μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Στην πραγματικότητα, αυτές οι υπηρεσίες έχουν χρησιμεύσει ως εργαλεία για τον έλεγχο της Ουκρανίας και του κυβερνώντος καθεστώτος υπό την ηγεσία του Ζελένσκι από το εξωτερικό.

Ο Ζελένσκι και η νομοθετική του συνέλευση (οι εκλογικές θητείες και των δύο έληξαν τον Απρίλιο του 2024) ενέκριναν στις 22 Ιουλίου ένα νόμο που θα υπήγαγε πλέον το έργο των υπηρεσιών καταπολέμησης της διαφθοράς στο προεδρικό γραφείο του Ζελένσκι. Το νομοσχέδιο εγκρίθηκε μέσα σε δυο ώρες συνεδρίασης και μετά την ψηφοφορία, η βουλή έκλεισε για διακοπές.

«Η διαφθορά έχει πλήρως διαβρώσει το γραφείο του προέδρου της Ουκρανίας. Καθώς οι υπηρεσίες καταπολέμησης της διαφθοράς πλησιάζουν τους πιο κοντινούς κλέφτες του Ζελένσκι, οι ερευνητές της NABU συλλαμβάνονται και η ίδια η NABU διαλύεται», γράφει ο Ουκρανός μπλόγκερ, Ανατόλι Σαρίι, ο οποίος προηγουμένως διέφυγε από την Ουκρανία στην Ισπανία.

Τον Ιούλιο, το έργο των ελεγκτών κατά της διαφθοράς και των δύο κορυφαίων υπηρεσιών τους άρχισε να πλησιάζει άβολα το περιβάλλον και τους συγγενείς του Ζελένσκι. Σε απάντηση, πράκτορες της SBU (της ουκρανικής μυστικής αστυνομίας), οι οποίοι ελέγχονται εξ ολοκλήρου από τον Ζελένσκι και το καθεστώς του, άρχισαν να αναζητούν και να συλλαμβάνουν ερευνητές του Εθνικού Γραφείου Καταπολέμησης της Διαφθοράς (NABU), καθώς και εκείνους του Ειδικού Εισαγγελέα Καταπολέμησης της Διαφθοράς (SAPO). Οι αξιωματικοί της SBU κατηγόρησαν τους ερευνητές ότι «εργάζονται για τη Ρωσία».

Η ομάδα του Ζελένσκι ήλπιζε πως, καθώς οι υπηρεσίες κατά της διαφθοράς που στοχοποιήθηκαν είχαν δημιουργηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ, του Τζόζεφ Μπάιντεν, η κυβέρνηση με επικεφαλής τον Ντόναλντ Τραμπ θα ήταν απίθανο να τις υπερασπιστεί.

Η αντίδραση των Δυτικών μέσων ενημέρωσης και των πρεσβειών στη στροφή του καθεστώτος Ζελένσκι εναντίον των εν λόγω υπηρεσιών ήταν άμεση. Τα βρετανικά και αμερικανικά μέσα ενημέρωσης άρχισαν να κατηγορούν τον Ζελένσκι για αυταρχισμό. Οι εκπρόσωποι των δυτικών ΜΚΟ βγήκαν στους δρόμους του Κιέβου κρατώντας τις χαρτονένιες πινακίδες διαμαρτυρίας τους. Επισήμως, στην Ουκρανία κάθε είδους συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας απαγορεύονται βάσει του στρατιωτικού νόμου, αλλά αυτή ήταν μια περίπτωση διαμαρτυρίας αρκετών χιλιάδων ανθρώπων που τυχαίνει να εργάζονται για τις Δυτικές πρεσβείες ή για ΜΚΟ, οι μισθοί των οποίων καταβάλλονται άμεσα ή έμμεσα από τις πρεσβείες.

Ένα πρόσθετο λόγο για το «θάρρος» αυτών των διαδηλωτών που κατέβηκαν στους δρόμους αποτελεί  το γεγονός ότι όλοι οι εργαζόμενοι σε Δυτικές ΜΚΟ στην Ουκρανία εξαιρούνται από την υποχρέωση στράτευσης και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να τιμωρηθούν με την απειλή άμεσης επιστράτευσης. Όσοι εργάζονται άμεσα για μια Δυτική κυβέρνηση ή για μια χρηματοδοτούμενη από τη Δύση ΜΚΟ θεωρούνται «ελίτ» στην εμπόλεμη Ουκρανία, σε αντίθεση με τους εργαζόμενους σε ουκρανικές επιχειρήσεις που κρατούν -τρόπος του λέγειν- τη χώρα και τον πόλεμό της σε λειτουργία. Οι πρόσφατοι διαδηλωτές στο Κίεβο συνόδευσαν τις ενέργειές τους με εθνικιστικά συνθήματα που θυμίζουν το πραξικόπημα του Ευρωμαϊντάν του 2014, απαιτώντας την παραίτηση του Ζελένσκι και κατηγορώντας τον ότι προδίδει τα «ιδανικά της Ευρώπης».

Ο Ζελένσκι σύντομα αναγκάστηκε να καταργήσει τον νόμο, χάνοντας την αξιοπιστία του και έχοντας υποστεί δημόσια ταπείνωση. Οι βουλευτές ανακλήθηκαν βιαστικά από τις διακοπές τους στις 30 Ιουλίου. Μέσα σε μια μέρα, ενέκριναν πανηγυρικά ένα νέο νομοσχέδιο, όχι λιγότερο ομόφωνα, καταργώντας αυτό που είχαν ψηφίσει μόλις μια εβδομάδα νωρίτερα.

Αυτή η υπόθεση έδειξε στους Ουκρανούς ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό στη χώρα. Ο βουλευτής Αλεξάντερ Ντουμπίνσκι γράφει ότι από την 1η Αυγούστου (την επόμενη μέρα από την κατάργηση του προεδρικού διατάγματος και της νομοθεσίας για την αποδυνάμωση των υπηρεσιών κατά της διαφθοράς), «ο πρόεδρος θα ξεκινήσει μια νέα και ενδιαφέρουσα ζωή – μια φάση επεξηγηματικής διπλωματίας σε λειτουργία 24/7». Με άλλα λόγια, ο Ζελένσκι θα πρέπει να κάνει συνεχώς ελιγμούς καθώς θα συνεχίζει να λέει στους Δυτικούς χορηγούς ότι δεν υπάρχει διαφθορά στην Ουκρανία και να προσθέτει ότι η Ρωσία προσπαθεί να τον ενοχοποιήσει. Οι Ουκρανοί και οι Ρώσοι [και οι Έλληνες επίσης, Σ.τ.Μ.] έχουν μια έκφραση: «γλιστρά σαν χέλι». Πολλοί το χρησιμοποιούν τώρα για να περιγράψουν τη συμπεριφορά του Ζελένσκι.

Ο Μάρατ Μπασάροφ, καθηγητής στη Ρωσική Ανώτατη Σχολή Οικονομικών, πιστεύει ότι οι υπηρεσίες καταπολέμησης της διαφθοράς δημιουργήθηκαν από τις Δυτικές δυνάμεις στην Ουκρανία με σκοπό να συλλέξουν πληροφορίες σχετικά με το ποιος κλέβει στην Ουκρανία, σε τι βαθμό και στη συνέχεια να θέσουν τέτοια άτομα και ομάδες ατόμων, καθώς και το σύνολο της ουκρανικής ελίτ υπό επίβλεψη μέσω των κρατικών θεσμών τους. Γράφει ότι «οι υπηρεσίες καταπολέμησης της διαφθοράς δεν εργάζονται για τη δικαιοσύνη αλλά για τη CIA: όλα όσα συλλέγουν οι πράκτορες της NABU, συμπεριλαμβανομένων εγγράφων, τηλεφωνικών υποκλοπών και άλλων προϊόντων παρακολούθησης, πάνε στην πρεσβεία των ΗΠΑ και από εκεί στην Ουάσινγκτον. Η NABU έχει επίσης δημιουργήσει ένα ολόκληρο δίκτυο πληροφοριοδοτών για να κατασκοπεύουν και να προδίδουν. Η ποσότητα του ενοχοποιητικού υλικού που συλλέγεται είναι τεράστια».

Η Ουκρανία ως κράτος μισθοφόρων

Τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης επικαλούνται τις απειλές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για διακοπή της χρηματοδότησης ως τον κύριο λόγο για την υποχώρηση του Ζελένσκι. Επί του παρόντος, ολόκληρος ο προϋπολογισμός της Ουκρανίας -συμπεριλαμβανομένων των κυβερνητικών δαπανών και των κοινωνικών παροχών, της κατασκευής και συντήρησης υποδομών και της παροχής στρατιωτικών προμηθειών- εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τη συνεχιζόμενη «γενναιοδωρία» των Δυτικών δυνάμεων.

Στις αρχές Αυγούστου, ο επικεφαλής της οικονομικής επιτροπής της ουκρανικής βουλής, Ντανίλ Γκετμάντσεφ, δήλωσε πως στην Ουκρανία ό,τι δεν σχετίζεται με τον πόλεμο πληρώνεται από τη Δύση, αλλά το μεγαλύτερο μέρος αυτών των χρηματοδοτήσεων δίνεται με τη μορφή δανείων. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ουκρανία δεν χρησιμοποιεί τα δικά της έσοδα από τον προϋπολογισμό για μη στρατιωτικές ανάγκες. Όλα τα φορολογικά έσοδα κατευθύνονται αποκλειστικά στον στρατό της χώρας.

Σύμφωνα με το Bloomberg News στις 25 Ιουλίου, το καθεστώς υπό την ηγεσία του Ζελένσκι ετοιμάζεται να απαιτήσει από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναλάβουν τη χρηματοδότηση των μισθών του ουκρανικού στρατιωτικού προσωπικού. Εάν η ΕΕ συμφωνήσει, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας θα γίνουν και επίσημα αυτό που ήδη είναι: ένας μισθοφορικός στρατός. Μέχρι στιγμής, τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης σιωπούν για το θέμα. Η Εσθονή αντιπρόεδρος της ΕΕ, Κάγια Κάλας, εξέδωσε δήλωση στις 6 Αυγούστου στην οποία ανέφερε: «Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της παραμένουν δεσμευμένα να παρέχουν στην Ουκρανία και τον λαό της όλη την απαραίτητη πολιτική, χρηματοοικονομική, ανθρωπιστική, στρατιωτική και διπλωματική υποστήριξη, για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί και με όση ένταση χρειαστεί».

Ο Ουκρανός οικονομολόγος Αλεξέι Κουστς προειδοποιεί ότι η Ουκρανία πλησιάζει την πλήρη και μη αναστρέψιμη χρεοκοπία. Δήλωσε σε ένα podcast στις 30 Ιουλίου: «Σύντομα, οι πιστωτές μας μπορεί να αρχίσουν να κάνουν ουρά για να μοιράσουν στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία. Οι Αμερικανοί θα φωνάζουν ότι έχουν ένα επενδυτικό ταμείο και θα επιδεικνύουν έγγραφα προς τούτο, οι Βρετανοί θα επιδεικνύουν μια συμφωνία ενός αιώνα με την Ουκρανία (που τους δίνει προνομιακή θέση στις κυβερνητικές αποφάσεις) και η ΕΕ θα μιλάει για μια “σύνδεση” (ενσωμάτωση) της Ουκρανίας. Κάποιος υπεύθυνος θα φωνάζει “Μπείτε σε σειρά, παλιόσκυλα, μπείτε σε σειρά!”»

Από οικονομικής άποψης, ο Ζελένσκι μοιάζει με απατεώνα που κατάφερε να υποθηκεύσει το ίδιο ακίνητο σε πολλές τράπεζες ταυτόχρονα. Αλλά αυτό θα ήταν αδύνατο να επιτευχθεί εάν οι Δυτικοί αξιωματούχοι που χορηγούν τα δάνεια στο Κίεβο από τους κρατικούς δημόσιους προϋπολογισμούς τους δεν εμπλέκονταν κι οι ίδιοι.

Καταστολή των διαμαρτυριών κατά της στράτευσης

Παράλληλα με τις διαμαρτυρίες κατά οποιουδήποτε περιορισμού στον δυτικό οικονομικό έλεγχο της Ουκρανίας, αυξάνονται καθημερινά στη χώρα οι αυθόρμητες διαμαρτυρίες κατά της αναγκαστικής στράτευσης. Η μεγαλύτερη από τις πρόσφατες διαμαρτυρίες πραγματοποιήθηκε την 1η Αυγούστου στην πόλη Βιννίτσα στη νοτιοκεντρική Ουκρανία (περίπου 200 χλμ. νοτιοδυτικά του Κιέβου, με πληθυσμό 350.000 κατοίκους πριν από τον πόλεμο). Ένα πλήθος γυναικών και νέων εισέβαλε σε ένα στάδιο όπου κρατούνταν περισσότεροι από 100 άνδρες βίαια επιστρατευμένοι. Ο Ζελένσκι έριξε όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις της αστυνομίας και της SBU εναντίον των διαδηλωτών, κάνοντας χρήση και δακρυγόνων.

Τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης αγνοούν πεισματικά τις αναφορές για διαμαρτυρίες κατά της επιστράτευσης. Αντίθετα, δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στις συγκεντρώσεις λίγων εθνικιστών που εργάζονται σε χρηματοδοτούμενες από τη Δύση ΜΚΟ σε μια περιφερειακή πόλη, ενώ υπάρχει απόλυτη σιωπή όσον αφορά στις διαμαρτυρίες ενάντια στη στράτευση. Η απαγόρευση των συγκεντρώσεων κατά τη διάρκεια στρατιωτικού νόμου δεν ισχύει για τις συγκεντρώσεις που πραγματοποιούνται στο όνομα της διαμαρτυρίας για τη διαφθορά, ενώ ολόκληρος ο αστυνομικός μηχανισμός της Ουκρανίας έχει εξαπολύσει επίθεση κατά των διαμαρτυριών ενάντια στην επιστράτευση. Αυτά τα παραδείγματα χρησιμεύουν ως ζωντανή απόδειξη για τους απλούς Ουκρανούς πολίτες της υποκρισίας και των διπλών μέτρων και σταθμών των Δυτικών μέσων ενημέρωσης και των Ουκρανικών αρχών.

Μια εξαίρεση στη σιωπή των δυτικών μέσων ενημέρωσης σχετικά με την επιστράτευση είναι ένα πρόσφατο ρεπορτάζ των Financial Times (επί πληρωμή) με τίτλο «Σπρωγμένοι σε βαν, σκάζοντας τα λάστιχα, οι Ουκρανοί εμποδίζουν την επιστράτευση». Το ρεπορτάζ σημειώνει ότι στην ουκρανική κοινωνία αυξάνεται η αντίσταση στους στρατολόγους, αλλά παραδόξως καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτό τροφοδοτείται από την άρνηση του Ζελένσκι να ανταποκριθεί στις εκκλήσεις της Δύσης για την έναρξη της επιστράτευσης νέων κάτω των 25 ετών.

Η ουκρανική διαδικτυακή έκδοση Strana έγραψε στις 5 Αυγούστου ότι το μίσος απέναντι στους στρατολόγους και τους αστυνομικούς που τους βοηθούν αυξάνεται στην ουκρανική κοινωνία και θα οδηγήσει σε ακόμη περισσότερες συγκρούσεις μεταξύ πολιτών και στρατολόγων. Οι αντιπαραθέσεις θα ενταθούν ακόμη περισσότερο, πιστεύει η Strana, εάν επιβεβαιωθούν οι φήμες για επερχόμενη μείωση της ηλικίας επιστράτευσης από 25 σε 18 έτη, την οποία απαιτούν εδώ και καιρό οι δυτικές κυβερνήσεις.

Ένας αναρχικός αρθρογράφος από την Οδησσό, ο Βιατσεσλάβ Αζάροφ, βλέπει τη διαμαρτυρία στο στάδιο της Βιννίτσα ως την αρχή μιας νέας φάσης αντίστασης στην επιστράτευση. «Η εκπληκτική νυχτερινή εισβολή διαδηλωτών στο στάδιο της Λοκομοτίβ στη Βιννίτσα, όπου κρατούνταν βίαια επιστρατευμένοι νεοσύλλεκτοι, σηματοδοτεί μια νέα φάση των εντάσεων στα μετόπισθεν της Ουκρανίας. Οι Ουκρανοί έχουν κουραστεί από τον πόλεμο. Όχι μόνο οι συγγενείς και οι φίλοι των θυμάτων των στρατολόγων, αλλά και εκπρόσωποι ορισμένων δημόσιων οργανισμών προσπάθησαν να σώσουν τους κρατούμενους από το στάδιο, σε τέτοιο βαθμό που η αστυνομία αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει δακρυγόνα και γκλομπ για να τους διαλύσει».

Ο βουλευτής Αλεξάντερ Ντουμπίνσκι, που βρίσκεται υπό κράτηση τους τελευταίους 21 μήνες με ποινικές κατηγορίες για προδοσία, έγραψε έκκληση στον Ντόναλντ Τραμπ, επιδιώκοντας να επιστήσει την προσοχή του στην αυθαιρεσία των στρατολόγων και της αστυνομίας στη Βιννίτσα. «Η κατάσταση στην Ουκρανία κλιμακώνεται», γράφει. «Υπάρχουν σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ πολιτών, των TCC [στρατολόγων των Τοπικών Κέντρων Στρατολόγησης] και της αστυνομίας. Οι άνθρωποι εξεγείρονται ενάντια στη βίαιη επιστράτευση των γιων, των συζύγων και των αδελφών τους. Άνδρες αρπάζονται από τους δρόμους σαν τα ζώα, ξυλοκοπούνται, αναγκάζονται να υπογράψουν έντυπα συγκατάθεσης για να συμμετάσχουν στον πόλεμο και στη συνέχεια στέλνονται κατευθείαν στην πρώτη γραμμή».

Ο Ντουμπίνσκι τονίζει στην ανοιχτή επιστολή του προς τον Τραμπ ότι οι δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας παρακολουθούν στενά και δημοσιοποιούν τις διαμαρτυρίες στο Κίεβο, υπερασπιζόμενοι τις υπηρεσίες κατά της διαφθοράς που στοχοποιούνται, αλλά δεν αναφέρουν την είδηση ότι «έγκυες γυναίκες δέχονται δακρυγόνα επειδή απλώς ζητούν να μάθουν αν ο γιος, ο σύζυγός τους ή ο αδελφός τους είναι ζωντανοί». Πιστεύει ότι χωρίς αντίδραση από την κυβέρνηση των ΗΠΑ στην τρομοκρατία του Ζελένσκι, αυτός θα συνεχίσει να δυσφημεί και να καταστρέφει τον ουκρανικό λαό και το έθνος.

Σε μια άλλη ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τις διαμαρτυρίες κατά της επιστράτευσης, με ημερομηνία 4 Αυγούστου, ο Ντουμπίνσκι παραδέχεται ότι η Δύση επιθυμεί τη συνεχιζόμενη «λεωφορείωση[1]» (στράτευση με τη βία) των Ουκρανών, επομένως δεν πρέπει να αναμένεται βοήθεια και συμπάθεια από εκεί. «Δεδομένου ότι ο πόλεμος είναι η εγκεκριμένη πολιτική της ΕΕ και των ΗΠΑ απέναντι στην Ουκρανία, είναι αδύνατο να περιμένουμε να διαμαρτυρηθούν για τις ενέργειες των στρατολόγων και της αστυνομίας που επιβάλλουν την πολιτική της επιστράτευσης δια της βίας. Αλλά αν οι ουκρανικές αρχές αποφασίσουν να αντιδράσουν και να διαμαρτυρηθούν για τον έλεγχο των ενεργειών τους από το εξωτερικό, τότε οι διαμαρτυρίες επιτρέπονται. Καταλάβετέ το, δουλοπάροικοι», γράφει ο φυλακισμένος Ουκρανός βουλευτής.

Η ουκρανική παράνομη οργάνωση «Εργατικό Μέτωπο Ουκρανίας» (WFU) διερωτάται γιατί η αυθόρμητη διαμαρτυρία στη Βιννίτσα δεν υποστηρίχθηκε από χιλιάδες ακόμη κατοίκους της πόλης. «Τι γίνεται με την υπόλοιπη πόλη; Δεν θα μπορούσαν περισσότεροι ενδιαφερόμενοι άνθρωποι να διαμαρτυρηθούν στη Βιννίτσα; Ναι, θα μπορούσαν. Άλλωστε, οι διαδηλωτές ξεκίνησαν μια διαδικτυακή μετάδοση και οι πληροφορίες της μετάδοσης εξαπλώθηκαν αμέσως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αλλά περισσότεροι άνθρωποι δεν συγκεντρώθηκαν», θρηνεί η WFU. Τα μέλη της οργάνωσης το αποκαλούν αυτό ντροπή για την ουκρανική κοινωνία, την οποία κατηγορούν ότι «πηγαίνει πειθήνια στη σφαγή και τα μέλη της συμπεριφέρονταν σαν πρόβατα μπροστά στους λύκους».

Το ουκρανικό περιοδικό Liberal σημειώνει ότι η κυβέρνηση Ζελένσκι προετοιμάζεται μπροστά στην αύξηση των αυθόρμητων διαμαρτυριών και σκοπεύει να τις καταστείλει με ιδιαίτερη βία. «Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει από καιρό καθιερωθεί ως απόλυτος δικτάτορας. Θα δείξει το πραγματικό του πρόσωπο στις δύσκολες εποχές που έρχονται», γράφει το Liberal. Σύμφωνα με τις πηγές του περιοδικού, κρατούμενοι που έχουν καταδικαστεί για ποινικά αδικήματα μεταφέρονται από τις φυλακές στην περιοχή του Κιέβου. Το δημοσίευμα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτό συμβαίνει για να δημιουργηθεί χώρος για ένα επερχόμενο νέο κύμα πολιτικών κρατουμένων.

Η φιλελεύθερη αριστερή έκδοση Assembly στην πόλη του Χάρκοβο (τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας) σημειώνει ότι η εμφύλια σύγκρουση που εκτυλίσσεται στους δρόμους της Ουκρανίας μεταξύ του λαού και των κατασταλτικών δυνάμεων του κράτους συνεχίζεται αμείωτη, αν και δεν προσελκύει τόσους τίτλους στα μέσα ενημέρωσης όσο οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τον περιορισμό των εξουσιών των υπηρεσιών καταπολέμησης της διαφθοράς. (Πολλοί Ουκρανοί αποκαλούν αυτές τις συγκεντρώσεις «ανταγωνισμό μεταξύ παρασίτων».) Η Assembly αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι στο Χάρκοβο «Μια εξέγερση απελπισίας παραμένει η μοίρα των διαμαρτυρόμενων πολιτών». Αναφέρει ότι «Οι στρατιώτες που ψηφίζουν με τα πόδια τους πραγματοποιώντας μαζικές λιποταξίες έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να σταματήσουν τον “ταινιόδρομο του θανάτου” που λαμβάνει χώρα στην Ουκρανική γη, σε σύγκριση με τη διαμαρτυρία των απελπισμένων».

Στις αρχές Αυγούστου, η βουλευτής Άννα Σκορόχοντ δήλωσε ότι ο συνολικός αριθμός λιποταξιών στον ουκρανικό στρατό είχε φτάσει σχεδόν τις 400.000. Αυτό αντιστοιχεί σε ποσοστό λιποταξίας περίπου 40% των νεοσύλλεκτων του ουκρανικού στρατού (εθελοντών ή επιστρατευμένων, με ορισμένους λιποτάκτες να συλλαμβάνονται ξανά ή να επιστρέφουν με δική τους πρωτοβουλία).

Σε αυτή την κατάσταση, οι τακτικές του προελαύνοντος ρωσικού στρατού έχουν αλλάξει κάπως, όπως ανέφερε ο αρχιστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, Αλεξάντερ Σύρσκι, στις αρχές Αυγούστου. Σύμφωνα με αυτόν, υφίσταται πλέον μια «ολοκληρωτική διείσδυση» ρωσικών στρατιωτικών ομάδων στα νώτα των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας κατά μήκος των πρώτων γραμμών. Ο ουκρανικός στρατός δεν διαθέτει αρκετό προσωπικό για να καλύψει ολόκληρη την πρώτη γραμμή, επομένως οι Ρώσοι στρατιώτες συχνά παρακάμπτουν τις αραιές θέσεις του, δημιουργώντας πανικό και χάος στις επιχειρήσεις του.

Φαίνεται ότι δεν υπάρχει διέξοδος από το τέλμα για το καθεστώς του Κιέβου. Αυτό περιλαμβάνει την επερχόμενη συνάντηση στην Αλάσκα μεταξύ των προέδρων της Ρωσίας και των ΗΠΑ. Η συνάντηση υποτίθεται θα έδινε κάποια ελπίδα στο καθεστώς Τραμπ στην Ουάσινγκτον ότι θα μπορούσε να συμφωνηθεί μια εκεχειρία που θα σταματούσε την επιταχυνόμενη ρωσική στρατιωτική προέλαση. Αλλά η Ρωσία λέει ότι οι αρχικοί στόχοι της στρατιωτικής της επέμβασης στην Ουκρανία – αποστρατιωτικοποίηση και «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας – παραμένουν σε ισχύ, ενώ τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν στις 12 Αυγούστου ότι ο Λευκός Οίκος αναμένει τώρα ότι η συνάντηση στην Αλάσκα θα περιοριστεί σε «ανταλλαγές πληροφοριών».

[1] Η λέξη «λεωφορείωση» («бусифікація στα ουκρανικά, busification στα αγγλικά) και τα παράγωγά της είναι νέοι όροι που εισήχθησαν στην ουκρανική γλώσσα τα τελευταία χρόνια. Οι όροι περιγράφουν τη ζοφερή διαδικασία του σπρωξίματος βίαια επιστρατευμένων ανδρών μέσα σε λεωφορεία (μίνι βαν) για να μεταφερθούν στα πεδία εκπαίδευσης και στη συνέχεια στην πρώτη γραμμή. Το 2024, το Λεξικό Σύγχρονης Ουκρανικής Γλώσσας και Αργκό, Μυσλόβο, ανακήρυξε τη λέξη «λεωφορείωση» ως «λέξη της χρονιάς» στην Ουκρανία.’ Η ερμηνεία δίνεται από τον ίδιο τον αρθρογράφο, σε προηγούμενο άρθρο του με τίτλο «Το Ουκρανικό Κράτος Αντιτάσσεται στους Πολίτες της Χώρας». (Σ.τ.Μ.). 

* Ο Dmitri Kovalevich είναι ειδικός ανταποκριτής από την Ουκρανία για το Al Mayadeen English.

Πηγή: Al Mayadeen English