του Δημήτρη Καζάκη

Εδώ και χρόνια έχουμε καταγγείλει ότι πίσω από συγκεκριμένες «επώνυμες» ΜΚΟ κρύβεται όχι μόνο η άνωθεν κι έξωθεν πολιτική σκοπιμότητα, αλλά και το οργανωμένο έγκλημα. Άλλωστε, όλοι αυτοί που κόπτονται για τους θαλασσοπνιγμένους λαθραίους μετανάστες, όλοι αυτοί που τους βαφτίζουν «άτυπους μετανάστες» και υπογράφουν τα Μεταναστευτικά Σύμφωνα για να μας πείσουν ότι η μετανάστευση είναι στη φύση του ανθρώπου, όπως στα αποδημητικά πουλιά και τα είδη του ζωικού βασιλείου, υπηρετούν υπερεθνικά ταξικά συμφέροντα.

Στο όνομα του ανθρωπισμού βαφτίζουν «ανθρώπινο δικαίωμα» τη μετανάστευση – ειδικά την παράνομη, αυτή των κυκλωμάτων διακίνησης και λαθρεμπορίας δυστυχισμένων ανθρώπων – μόνο και μόνο για να νομιμοποιήσουν ηθικά τη σύγχρονη μορφή του δουλεμπορίου, η οποία έχει πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις. Για να νομιμοποιήσουν την κύρια μορφή του υπερεθνικού οργανωμένου εγκλήματος, δηλαδή του trafficking ανθρώπων.

Κι όλα αυτά γιατί; Για να καταργηθούν στην πράξη οι διεθνείς συμβάσεις, που ορίζουν τη λαθραία μετανάστευση ως προϊόν και μέσο ισχυροποίησης του υπερεθνικά οργανωμένου εγκλήματος. Και απαιτούν από όλες τις χώρες να την αντιμετωπίζουν ως οργανωμένο έγκλημα.

Στις μέρες μας το υπερεθνικά οργανωμένο έγκλημα έχει μεταβληθεί σ’ έναν από τους κύριους μοχλούς κατάλυσης των συνόρων, της κυριαρχίας και της αυτοδιάθεσης των λαών, αλλά και της βίαιης, είτε αναγκαστικής μετακίνησης πληθυσμών. Είναι σύμφυτο με την ελευθερία της αγοράς, αλλά και την ελευθερία της κίνησης του κεφαλαίου. Χωρίς αυτό δεν θα μπορούσαν εύκολα να εργαλειοποιηθούν οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές. Δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διάλυση κρατών και την επιβολή ασύμμετρων πολεμικών απειλών και συρράξεων σε τέτοια έκταση όπως σήμερα.

Όμως, το υπερεθνικό οργανωμένο έγκλημα δεν εκπροσωπείται μόνο από τους ιδεολόγους του κάλπικου ανθρωπισμού των ΜΚΟ, αλλά κι από εκείνους που τρομοκρατούν μόνιμα τόσο τον πληθυσμό, όσο και τα θύματα του λαθρομεταναστευτικού κυκλώματος. Όλους αυτούς που φωνάζουν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και τα κομματικά μπαλκόνια, «φάτε τους λάθρο» κι άλλα παρόμοια, θέλοντας να κρύψουν από τους αφελείς πώς δεν βρίσκονται παρά στην υπηρεσία του οργανωμένου εγκλήματος. Αυτού δηλαδή που κινεί τα νήματα των παράνομων ροών προσφύγων και μεταναστών. Είτε το ξέρουν και παίρνουν λεφτά για το σκοπό αυτό, είτε δεν το ξέρουν.

Επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν τον απλό κόσμο, ο οποίος δίκαια διαμαρτύρεται, όταν βλέπει να χρησιμοποιούνται οι μετανάστες όπως οι Φελάχοι της εποχής του Ιμπραήμ όπου ο Μέγας Πασάς ήθελε να τους φέρει στο Μοριά για να ξεριζώσει το γένος των ρωμιών. Μόνο που οι επαναστατημένοι του Μοριά εκείνης της εποχής ήξεραν ότι το πρόβλημα δεν είναι με τους Φελάχους, αλλά με τον Ιμπραήμ. Κι επομένως για να γλυτώσουν από την απειλή πρέπει να ξεμπερδέψουν με τον Πασά και το Σουλτάνο, όχι να τα βάλουν με τους Φελάχους.

Κι επειδή σήμερα ο κόσμος δεν πρέπει να σκέφτεται έτσι, έχουμε, αφενός, τους «δικαιωματιστές» που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους υπέρ των ανοικτών συνόρων για να επιτρέψουν ελεύθερα, ήσυχα και ανεμπόδιστα να κάνουν τη θεάρεστη δουλειά τους τα υπερεθνικά κυκλώματα διακινητών και trafficking. Αφετέρου, εκείνους που λυσσάνε ενάντια στους «λάθρο» προκειμένου να στρέψουν την προσοχή του κόσμου στα θύματα του κυκλώματος των αφεντικών τους.

Οι κραυγές και οι προπηλακισμοί ενάντια στους «λάθρο» είναι ένα εξαίρετο μέσο όχι μόνο αποπροσανατολισμού, αλλά και τρομοκρατίας των θυμάτων. Που να τολμήσουν τα θύματα του υπερεθνικού κυκλώματος trafficking να συνεργαστούν με τις αρχές; Που να τολμήσουν να πουν ότι αυτοί που τους χρησιμοποιούν, χρηματοδοτούν όχι μόνο ΜΚΟ, αλλά και τις συμμορίες των αγανακτισμένων εναντίον των μεταναστών; Σαν αυτές που λυμαίνονταν στη δεκαετία του 1990 την περιοχή του Άγιου Παντελεήμονα στην οδό Αχαρνών, οι οποίες έβαζαν πακιστανούς, ή άλλης εθνικότητας παράνομους μετανάστες από την μουσουλμανική Ασία, να χτυπάνε τα μαγαζιά της γειτονιάς κι ύστερα να πουλάνε προστασία. Χωρίς βέβαια να είναι τυχαίο το γεγονός ότι χρησιμοποιούσαν ξένους από μουσουλμανικές χώρες. Με τον τρόπο αυτό ήθελαν να καλλιεργήσουν την εχθρότητα κατά του μουσουλμανισμού γενικά, κατά τα πρότυπα της τότε εκστρατείας των ΗΠΑ και της ευαγγελικής Δύσης κατά των «απολίτιστων, φονταμενταλιστών και τζιχαδιστών» μουσουλμάνων.

Κι έτσι οι Έλληνες, ο απλός κόσμος, να ξεχάσει – με τη βοήθεια βέβαια της αγραμματοσύνης που καλλιεργεί συστηματικά η εκπαίδευση, αλλά κι η επίσημη διανόηση της χώρας – ότι ο φυσικός χώρος του ελληνισμού πολιτιστικά, αλλά και εθνικά, βρίσκεται στην Ανατολή. Να ξεχάσει πώς η μεγαλύτερη απειλή βίαιης αφομοίωσης του ελληνισμού, του εθνισμού και της θρησκευτικής του ταυτότητας, δεν προήλθε από την μουσουλμανική Ανατολή, ούτε καν επί 400 χρόνων Οθωμανικής δουλείας, αλλά από την καθολική και προτεσταντική Δύση.

Γι’ αυτό και στην ελληνική γλώσσα έχει καταγραφεί ο φραγκολεβαντίνος όχι μόνο ως Ευρωπαίος γέννημα θρέμμα της Ανατολής, αλλά ως «άνθρωπος χωρίς εθνισμό, προσηλωμένος στο συμφέρον του» (βλ. Σύγχρονον ορθογραφικόν-ερμηνευτικόν λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης, εκδοτικός οργανισμός Διαγόρας, 1961, σ. 2227.)

Οι κάτοικοι – κι αυτό το έζησα προσωπικά – ξεσηκώθηκαν όταν είδαν ότι στο κόλπο ήταν κι ο διοικητής του οικείου αστυνομικού τμήματος, ο οποίος κάθε φορά που δεχόταν μια καταγγελία, παρέπεμπε όσους διαμαρτύρονταν στην τοπική οργάνωση της Χρυσής Αυγής για να βρουν το δίκιο τους! Ο ξεσηκωμός των κατοίκων εξανάγκασε το υπουργείο να παρέμβει και να απαλλάξει την περιοχή τόσο από τον συγκεκριμένο διοικητή – ο οποίος απλά πήρε μετάθεση προς άγνωστη κατεύθυνση. Όσο και από τους συγκεκριμένους επώνυμους συμμορίτες, οι οποίοι με την κάλυψη του υπουργείου, απλά μετέφεραν το θεάρεστο έργο τους σε άλλες γειτονιές της Αθήνας.

Δείτε πώς επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο σε επίπεδο ολόκληρης χώρας, της Ιταλίας. Η βασική προεκλογική υπόσχεση που έφερε την Τζόρτζια Μελόνι και τον ακροδεξιό συνασπισμό της στην εξουσία με μια συντριπτική νίκη στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου ήταν να κάνει ό,τι κανείς άλλος δεν είχε κάνει πριν: να μπλοκάρει εντελώς τα σκάφη με τους μετανάστες, που χρησιμοποιούν την Ιταλία ως πύλη εισόδου στην Ευρώπη.

Πίσω από αυτή την υπόσχεση η κ. Μελόνι έκρυψε τις στενότατες υπόγειες σχέσεις της με το βαθύ κράτος της Ιταλίας, τη μαφία, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Έτσι μπόρεσε να σχηματίσει την πιο φιλονατοϊκή κυβέρνηση της Ιταλίας από την εποχή που ο Νταλέμα της πρώτης φορά αριστεράς – ή αλλιώς ο Ιταλός Τσίπρας, όπως τον ονομάζουν σήμερα πολλοί συμπατριώτες του – βομβάρδιζε τη Σερβία για λογαριασμό του ΝΑΤΟ.

Η κ. Μελόνι τα βρήκε άριστα με τον ομοϊδεάτη της Ζελένσκι, έτσι ώστε η Ιταλία να γίνει ένας από τους βασικούς τροφοδότες της Νατοϊκής πολεμικής προσπάθειας εναντίον της Ρωσίας. Το ίδιο συνέβη και με την ΕΕ, όπου η κυβέρνηση του ακροδεξιού «ευρωσκεπτικιστού» συνασπισμού έχει εξελιχθεί στην πιο πιστή σύμμαχό της Κομισιόν στην επιβολή καθεστώτος διάσωσης του τραπεζικού καρτέλ της ευρωζώνης.

Μήπως, όμως, η κ. Μελόνι πέταξε τους «λάθρο» στη θάλασσα, όπως υποσχόταν; Μήπως μπλόκαρε τα σκάφη των διακινητών με τους λαθρομετανάστες; Αντίθετα, επί πρωθυπουργίας της οι αφίξεις μεταναστών στις ιταλικές ακτές έχουν εκτιναχθεί στα ύψη. Ειδικά τους τελευταίους μήνες. «Blocco navale» («Ναυτικός αποκλεισμός!) φωνάζουν τα φιλικά προς την Μελόνι μέσα κοινωνικής δικτύωσης με φωτογραφίες από πλοιάρια διακινητών γεμάτα μετανάστες.

Όμως, η αλήθεια είναι άλλη. Ποτέ ξανά οι μπίζνες των κυκλωμάτων διακίνησης της μαφίας δεν γνώρισαν τέτοια κερδοφορία όσο επί εποχής Μελόνι. Η κυβέρνηση της αδυσώπητης κυνηγού «λάθρο» αποδεικνύεται ότι είναι ο καλύτερος και ο πιο αποτελεσματικός διακινητής της μαφίας. Χρυσές δουλειές για το οργανωμένο έγκλημα. Χρυσές δουλειές και για τα κομματικά ταμεία του ακροδεξιού συνασπισμού των «λαθροφάγων». Με τις διωκτικές αρχές να μην μπορούν να κάνουν τίποτε. Καθότι το έργο τους το έχει παροπλίσει η κ. Μελόνι, επιτρέποντας μόνο το σαφάρι μεταναστών.

Μάλιστα, ενώ η κ. Μελόνι βάζει τα τσιράκια της να ουρλιάζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι πρόκειται για σκοτεινές δυνάμεις που απεργάζονται τη φθορά της κυβέρνησης – για να ξεγελάσει τους πιο ηλίθιους από τους ψηφοφόρους της – ταυτόχρονα αρνήθηκε τη συνδρομή της Αφρικανικής Ένωσης. Η Αφρικανική Ένωση τα τελευταία χρόνια του μεγάλου κύματος παράνομης μετανάστευσης από την Αφρική, έχει προσφερθεί να συνεργαστεί με την Λιβύη, την Ιταλία και την Ελλάδα, προκειμένου να αποτραπεί η τεράστια αιμορραγία κυρίως νέων ανθρώπων από τις χώρες της.

Φυσικά, οι εκκλήσεις της Αφρικανικής Ένωσης πέφτουν σε ώτα μη ακουόντων διότι η μπίζνα της λαθραίας μετανάστευσης είναι μια αληθινή υπερεθνική βιομηχανία εκατοντάδων δισεκατομμυρίων από την οποία επωφελούνται κυβερνώντες, κόμματα και συνασπισμοί. Όπως και το τραπεζικό καρτέλ το οποίο διαμέσου της Ιταλίας και της Ελλάδας ξεπλένει τον κύριο όγκο του μαύρου εγκληματικού και πολιτικού χρήματος, που γεννά το trafficking.

Γι’ αυτό και όσοι αρματώνονται για να κάνουν σαφάρι προσφύγων και μεταναστών, είτε ως «ανθρωπιστές» των ΜΚΟ, είτε ως «λαθροφάγοι» σαν την κ. Μελόνι και τους ομοϊδεάτες της στην Ελλάδα, να ξέρετε ότι δεν είναι παρά οι όψεις του ίδιου νομίσματος. Υπηρετούν τα ίδια υπερεθνικά αφεντικά κι αμείβονται από τον ίδιο προϋπολογισμό του «βαθέως κράτους», αλλά και του οργανωμένου εγκλήματος.

Αν θέλετε να υποστούμε τα ίδια με την Ιταλία και πολύ χειρότερα, τότε δεν έχετε παρά να αφήσετε το νου, τη ψυχή, την αγανάκτηση ή την οργή σας να γίνει βορά όσων κηρύττουν το ευαγγέλιο μίσους προς τον συνάνθρωπο και κυρίως τον πιο αδύναμο, κατατρεγμένο και δυστυχή που βρίσκεται στα χέρια των διακινητών του σύγχρονου δουλεμπορίου. Βορά όλων εκείνων που κάνουν το σταυρό τους και ονειρεύονται νέες σταυροφορίες σαν εκείνες του τρισάθλιου εγκληματία Πάπα Ουρβανού κατά της μουσουλμανικής ανατολής.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πώς όλοι αυτοί, όπως ακριβώς και η κ. Μελόνι, δεν αρθρώνουν κουβέντα ρήξης με το τραπεζικό καρτέλ και την εκστρατεία παγκόσμιου πολέμου, που έχουν ήδη ξεκινήσει οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ με τη συνδρομή του υπερεθνικού εγκλήματος και τις ορδές τζιχαδιστών με χρηματοδότηση, εκπαίδευση και εξοπλισμό από τη Δύση.

Ο Δημήτρης Καζάκης είναι Πρόεδρος του ΕΠΑΜ και επικεφαλής της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.
Πρώτη δημοσίευση του άρθρου στο ιστολόγιο του Δ. Καζάκη dimitriskazakis.blogspot στις 24/4/2023.