Γερμανία: Δηλητήριο και χολή αντί για ψύχραιμη λογική και διπλωματία

Από τους Friedhelm Klinkhammer και Volker Bräutigam

Δημοσιεύθηκε στις 2 Μαρτίου 2022 στο publikumskonferenz από την Maren Müller

Μετάφραση για την Ξαστεριά, φωτο και λεζάντες: Hans Drager.

Η Βουλή και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ομολόγησαν την γενική τους αποτυχία της πολιτιστικής και ειρηνευτικής πολιτικής / Για το αστρονομικό επακόλουθο, το κόστος θα το πληρώσουν όλοι, εκτός από τους υπερπλούσιους.

Ο Ομοσπονδιακός καγκελάριος Όλαφ Σολτς: “να θέσουμε όρια σε πολεμοκάπηλους όπως ο Πούτιν”. Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Friedrich Merz: “επιτέλους και για να δει όλος ο κόσμος έναν εγκληματία πολέμου”. Θερμά χειροκροτήματα στη Γερμανική Βουλή. Τόλμησαν ποτέ οι δύο αυτοί ομιλητές να αναφερθούν με αυτόν τον τρόπο κατά των προέδρων των ΗΠΑ και των εγκληματιών πολέμου; Κατά του Μπους του πρεσβύτερου (πόλεμος στο Ιράκ το 1991), του Κλίντον (πόλεμος στο Κοσσυφοπέδιο το 1998), του Μπους του νεότερου (πόλεμος στο Αφγανιστάν το 2001) και του Ομπάμα (πόλεμος στη Συρία το 2011, πόλεμος στη Λιβύη το 2011); Το να είσαι ενάντια σε κάθε πόλεμο είναι αυτονόητο. Σε όλο τον κόσμο, λοιπόν, υπάρχουν εκκλήσεις για την καταδίκη της ρωσικής επίθεσης στην Ουκρανία. Σχεδόν κανείς δεν αναζητά απαντήσεις σχετικά με το γιατί οι κυβερνήσεις των χωρών που διεξάγουν ή υποστηρίζουν οι ίδιες πολυάριθμους επιθετικούς πολέμους, κάνουν επίδειξη με αυτόν τον τρόπο. Αυτό ισχύει ρητά και για την Γερμανία.

Το δελτίο ειδήσεων της δημόσιας τηλεόρασης (ARD Tagesschau) αποκαλεί την ομιλία του Scholz “ιστορική στιγμή”. Ο δημοσιογράφος Tilo Gräser, από την άλλη πλευρά, θεωρεί ότι επρόκειτο για “μια ομιλία ντροπής ιστορικών διαστάσεων”. Πράγματι, οι ΗΠΑ νίκησαν την Γερμανία για τρίτη φορά, πλέον με τη δική της πρωτοβουλία, και ο καγκελάριος Σολτς διάβασε το κείμενο του εγγράφου παράδοσης της Γερμανίας με τη μορφή κυβερνητικής δήλωσης.

Ο Σολτς υποκλίθηκε, έτσι, στις τρεις ολιγαρχίες των ΗΠΑ: το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, τον τομέα του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και των ορυχείων και τον τομέα των χρηματοοικονομικών, των ασφαλειών και των ακινήτων. Όποιος θέλει να το διαπιστώσει αυτό με τα μάτια του, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στις εν λόγω χρηματιστηριακές τιμές στη Wall Street. Η Γερμανία θα βοηθήσει άμεσα – και ενάντια στην τάση ενός χρηματιστηριακού κραχ – επιπλέον στις μετοχές αυτές να φτάσουν σε νέα ύψη. Το όργανο εξουσίας το οποίο οι πολυεθνικές εταιρείες έχουν κάνει του χεριού τους ονομάζεται ΝΑΤΟ. Παρεμπιπτόντως, το NATO είχε ήδη στρατιωτική παρουσία στην Ουκρανία εδώ και χρόνια – δεν χρειαζόταν καν την αμφιλεγόμενη ένταξη αυτού του κράτους, το οποίο βρίσκεται στο σταγονόμετρο της δυτικής κοινότητας αξιών μετά το πραξικόπημα του Μεϊντάν. Περισσότερα σχετικά με αυτό παρακάτω.

Επιτιθέμενη στην Ουκρανία χωρίς προηγούμενη έγκριση του ΟΗΕ, η Ρωσία υιοθέτησε για πρώτη φορά μια πορεία δράσης που μέχρι πρότινος επιφυλάσσονταν μόνο για τις ΗΠΑ. Ο 20ετής πόλεμός τους κατά του Αφγανιστάν στοίχισε τουλάχιστον 240.000 ζωές, και ο δεύτερος πόλεμος τους στο Ιράκ έληξε με τουλάχιστον 220.000 απώλειες μεταξύ των αμάχων. Παρεμπιπτόντως, η Bundeswehr (ο Ομοσπονδιακό Στράτος) συμμετείχε επίσης σε αυτόν τον πόλεμο. Το Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο της Λειψίας έκρινε ότι αυτό ήταν παράνομο, αλλά τέτοιες γνωμοδοτήσεις ανώτατων δικαστηρίων ποτέ δεν προκάλεσαν ιδιαίτερη ενόχληση στην κυβέρνηση. Σχετικά με την ακύρωση του διεθνούς δικαίου, στην οποία συμβάλλει τώρα και η Ρωσία, έχουν ήδη γραφτεί πολλά σημαντικά, άξια ανάγνωσης και προβληματισμού, καθώς και σχετικά με τους αντικειμενικούς λόγους που επικαλείται η Μόσχα. Για το λόγο αυτό, θα στραφούμε σε μια άλλη πτυχή.

Ένας από τους διακηρυγμένους στόχους της ρωσικής επίθεσης είναι η αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας. Σίγουρα δεν θα επιτευχθεί. Όχι επειδή η “κατηγορία του ναζισμού” είναι ένα “παράλογο, βάναυσο ψέμα”, όπως αναφέρει η Tagesschau. Ο “πραγματογνώμονας” της Tagesschau ισχυρίζεται επίσης, επικαλούμενος τους ελαιοπράσινους μάρτυρες του ΝΑΤΟ, ότι πρόκειται για καθαρή ρωσική προπαγάνδα. Πρόκειται για μια άρνηση της πραγματικότητας που είναι εδώ και καιρό ευρέως διαδεδομένη: πάρα πολλοί νεοναζί επιδίδονται σε δολοφονικές πρακτικές στην Ουκρανία, πάρα πολλοί ακροδεξιοί εξτρεμιστές έχουν καθοριστική επιρροή σε αυτό το κράτος, και αυτός είναι και ο λόγος γιατί ο στόχος της αποναζιστικοποίησης δεν θα μπορέσει να επιτευχθεί.

Ναζιστική Καθημερινότητα στην Ουκρανία

Η αγνόηση ή ακόμη και η άρνηση των δραστηριοτήτων των νεοναζί στην Ουκρανία από τη λεγόμενη “ποιοτική δημοσιογραφία”, είναι απολύτως στο επίπεδο της επιχειρηματολογίας της γερμανικής κυβέρνησης. Γνωρίζει πολύ καλά ότι μετά τη δολοφονική εκστρατεία τρόμου του προέδρου Ποροσένκο κατά του φιλορωσικού πληθυσμού της ανατολικής Ουκρανίας, οι νεοναζί αλωνίζουν εκεί με τη δύναμη ενός συντάγματος. Το σύνταγμα “Αζόφ” είναι διαβόητο γι αυτό. Σημαδεύει επιδεικτικά τις στολές της με ναζιστικά σύμβολα και σύμβολα των SS, όπως το “Wolfsangel” [«αγκίστρι του λύκου» – Στη Ναζιστική Γερμανία το Wolfsangel χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Werwolf», που συγκρότησε το 1944 ο αρχηγός των SS, Χάινριχ Χίμλερ. Το ίδιο σύμβολο έφερε και η 4η Μηχανοκίνητη Μεραρχία SS “Polizei”, που στάλθηκε στην Ελλάδα το 1943 για να πολεμήσει την εθνική Αντίσταση και διέπραξε τις σφαγές στην Κλεισούρα και στο Δίστομο, Σημείωση του μεταφραστή] Η γερμανική κυβέρνηση είναι όχι μόνο συνένοχη αλλά και συνυπεύθυνη για τις φρικαλεότητες: Οι νεοναζιστικές μονάδες ενσωματώθηκαν στον τακτικό ουκρανικό στρατό, και ο στρατός αυτός εκπαιδεύτηκε από περίπου 4.000 στρατιώτες του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Bundeswehr.

Το ίδρυμα “Stiftung Wissenschaft und Politik (SWP)”, μια “δεξαμενή σκέψης” της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης, σχολίασε την εκτεταμένη πολιτική επιρροή των ακροδεξιών εξτρεμιστών στην πολιτική της Ουκρανίας:
“Ακόμη και αν τα δεξιά και ακροδεξιά κόμματα δεν έχουν καταφέρει να σημειώσουν αξιοσημείωτες επιτυχίες στις εκλογές από το 2014 και μετά, οι εθνικιστικές ιδέες έχουν σημαντική επιρροή στην κοινωνική συζήτηση για τη σύγκρουση στα ανατολικά (καθώς και για άλλα ζητήματα). Ξανά και ξανά, οι εθνικιστικοί φορείς καταφέρνουν να αναγκάσουν την πολιτική ηγεσία να προσαρμόσει τις πολιτικές της“.

Το ότι δεν υπάρχει ναζιστικό πρόβλημα στην Ουκρανία, όπως επανειλημμένα υποστήριξε, για παράδειγμα, ο ανταποκριτής του ARD-aktuell Demian von Osten, διαπιστευμένος στη Μόσχα, είναι επομένως προφανώς ένα ψέμα. Εξυπηρετεί το αφήγημα περί άψογων φιλελεύθερων-δημοκρατικών συνθηκών στην Ουκρανία που επικρατεί σήμερα στη γερμανική κοινή γνώμη.

Η δημοσιογραφική κάλυψη των ειδήσεων της Tagesschau από τα μέσα ενημέρωσης για τις ναζιστικές δομές είναι αποδεδειγμένη σε όλη τη μετα-Μεϊντάν περίοδο. Είτε δεν δόθηκε καμία σημασία στους καφέ λεκέδες είτε υποβαθμίστηκαν. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: Η ωραιοποιημένη κάλυψη της σφαγής από τους νεοναζί στην Οδησσό, όπου 45 άτομα περικυκλώθηκαν στο κτίριο του συνδικάτου και όπου κατόπιν ναζιστές κακοποιοί εισέβαλαν και έκαψαν το κτίριο. Η συνειδητή παράλειψη πληροφοριών σχετικά με την εκλογή του Andrij Parubij, συνιδρυτή της παραστρατιωτικής ομάδας κακοποιών “Πατριώτης του Μεϊντάν”, ως προέδρου του ουκρανικού κοινοβουλίου. Η σκηνή αδελφοποίησης στην οποία δέχτηκε να συμμετάσχει ο πρώην πρόεδρος της Γερμανίας Joachim Gauck με τον Parubij, από όλα τα μέρη, στο Μπάμπι-Γιαρ, στο σημείο όπου οι Γερμανοί δολοφόνοι και οι Ουκρανοί βοηθοί τους είχαν σκοτώσει 33.000 Εβραίους το 1941.

Γκρίζα ζώνη για υποκίνηση του λαού σε μίσος

Η Tagesschau ήταν επίσης ένας αξιόπιστος προπαγανδιστής όσον αφορά τις εξελίξεις στην Ουκρανία, όπου η συνεχής διασπορά συχνά παραπλανητικών και ελλιπών πληροφοριών εκπλήρωνε τον σκοπό της: να εμφανίσει την υποβαθμισμένη χώρα, που μαστίζεται από τη διαφθορά και τις υπερεθνικιστικές δυνάμεις, ως μια δημοκρατική οντότητα, για την εμφυλιοπολεμική δυστυχία της οποίας, ήταν αποκλειστικά υπεύθυνη η Ρωσία. Το ARD-aktuell μπορεί να θεωρήσει ως δημοσιογραφική του επιτυχία το γεγονός ότι κατάφερε να στρέψει σε τόσο μεγάλο βαθμό την γερμανική κοινή γνώμη εναντίον της Ρωσίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, η γερμανική κυβέρνηση μπόρεσε να διαμορφώσει την πολιτική κυρώσεων της ΕΕ, η οποία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, και η πρόεδρος της ΕΕ von der Leyen μπόρεσε ακόμη και να ανακοινώσει απαγορεύσεις κατά των ρωσικών μέσων ενημέρωσης που παραβιάζουν τον βασικό νόμο. Τι Gesinnungsterror (Κράτος τρόμου, κυριολεκτικά: τρομοκρατία κατά του φρονήματος)! Ο δήμαρχος του Μονάχου, Ράιτερ, απέλυσε τον παγκοσμίου φήμης μαέστρο της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Μονάχου, Βαλέρι Γκέργκιεφ, επειδή δεν συμφώνησε αμέσως με την απόλυτη απαίτηση να πάρει δημόσια αποστάσεις από τον Πούτιν. Η διάσημη σοπράνο σταρ, Άννα Νετρέμπκο, βρίσκεται υπό παρόμοια πίεση. Ο πρώην καγκελάριος Σρέντερ χάνει το προσωπικό του γραφείου του. Δεν έδωσαν κανέναν λόγο γι’ αυτό. Απλώς αφήνεται να εννοηθεί ότι η άρνηση του Σρέντερ να αποστασιοποιηθεί από τη φιλία του με τον Πούτιν ήταν η αφορμή.

Πληθαίνουν επίσης οι αναφορές ότι Ρώσοι οδηγοί φορτηγών που ταξιδεύουν στους γερμανικούς αυτοκινητόδρομους δέχονται προσβολές και παρενοχλήσεις. Το γεγονός ότι το μίσος κατά των Ρώσων είναι μεταδοτικό δεν μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί.

Σε αυτή την ατμόσφαιρα εντάσσεται το γεγονός ότι ο καγκελάριος Σολτς δρομολόγησε ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα πολεμικών εξοπλισμών στην Ομοσπονδιακή Βουλή:
“Κορυφαία προτεραιότητα: Θα κατασκευάσουμε την επόμενη γενιά μαχητικών αεροσκαφών μαζί με την Γαλλία. Οι συμβάσεις για το Euro-drone έχουν επιτέλους υπογραφεί- προωθούμε επίσης την απόκτηση του οπλισμένου μη επανδρωμένου αεροσκάφους Heron από το Ισραήλ. Το άρμα μάχης Euro θα είναι ικανό για ηλεκτρονικό πόλεμο, το μαχητικό αεροσκάφος F-35 θα θεωρηθεί ως αεροσκάφος-φορέας. … Για τον πυρηνικό διαμοιρασμό, θα προμηθευτούμε εγκαίρως αντικαταστάτες για τα απαρχαιωμένα Tornados … Ειδικά περιουσιακά στοιχεία για την Bundeswehr ύψους 100 δισεκατομμυρίων ευρώ … που θα κατοχυρωθούν στον Βασικό Νόμο … Δαπάνες για την Bundeswehr άνω του 2% (του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος) ήδη από φέτος …”.

Πρόκειται για τη νέα έκδοση της σοσιαλδημοκρατικής έγκρισης των πολεμικών δανείων για τον Κάιζερ Γουλιέλμο Β΄ πριν από εκατό και πλέον χρόνια. Φυσικά, αυτή τη φορά “μόνο” για να διασφαλιστεί η ελευθερία μας, χωρίς τις φαντασιώσεις της Αυτοκρατορίας για παγκόσμια κυριαρχία. Αλλά συμπληρώνεται από καταστροφικές παραδόσεις όπλων στο Κίεβο, οι οποίες -αν η Ρωσία δεν μπορέσει να τις καταστρέψει πριν φτάσουν στον προορισμό τους- θα παρατείνουν τα δεινά του ουκρανικού πληθυσμού και θα αυξήσουν τον αριθμό των θυμάτων και στις δύο πλευρές. Επιπλέον, αποστέλλονται διαρκώς μηνύματα μίσους στους Ρώσους πολιτικούς από τον Ύπατο Οίκο του Βερολίνου – δεν υπάρχει πλέον κανένα ίχνος της απαραίτητης προθυμίας για διαμεσολάβηση, για την προώθηση της ειρήνης και της κατανόησης.

Δημοσιογραφική αμβλύνοια

Η ιστορική λήθη, για την οποία ευθύνονται το ARD-aktuell και το ZDF-heute και η οποία καταδείχθηκε συντριπτικά και χωρίς δισταγμό στις 24 Φεβρουαρίου, το κατέστησε δυνατό:
“Είναι μια μέρα που συγκλονίζει την Ευρώπη. … Ο Ρώσος πρόεδρος … διεξάγει επιθετικό πόλεμο κατά της Ουκρανίας στην καρδιά της Ευρώπης. ” Ένας τέτοιος επιθετικός πόλεμος στην Ευρώπη έχει να γίνει πάνω από 80 χρόνια…“

Ήταν λοιπόν ο επιθετικός πόλεμος του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας τον Μάρτιο του 1999, απλώς ένας βομβαρδισμός 78 ημερών που έληξε με παράπλευρες απώλειες άνω των 20.000 νεκρών και αμέτρητων τραυματιών; Δεν ήταν αυτός ένας ειδεχθής επιθετικός πόλεμος επειδή, αντί ενός Ρώσου, υπεύθυνη ήταν η υπερατλαντική συμμαχία του Αμερικανού Κλίντον και του Ομοσπονδιακού Σρέντερ/Φίσερ;

Ιστορική λήθη: Στις 28 Φεβρουαρίου, η πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Βουλής Bärbel Bas καλωσόρισε τον Ουκρανό πρέσβη Andrij Melnyk, ο οποίος καθόταν στη γαλαρία των επισήμων. Οι βουλευτές αποθέωσαν τον ταραχοποιό, ο οποίος είχε προηγουμένως επιτεθεί και υποτιμήσει την γερμανική κυβέρνηση επί εβδομάδες, με χειροκροτήματα διάρκειας λεπτών και “standing ovations”. Στο τέλος αυτής της θλιβερής πράξης, ο άνδρας αγκαλιάστηκε και από τον πρώην ομοσπονδιακό πρόεδρο Gauck. ‘Ομοιος ομοίω αεί αγκαλιάζει… Ο πολεμοκάπηλος Melnyk μπορεί επίσης να καταγράψει ως επιτυχία του ότι ο καγκελάριος Scholz, εγκατέλειψε τελικά τον μέχρι τώρα μετριοπαθή ρόλο του (αποποίηση της απαίτησης να παραιτηθεί από τον Nord Stream 2, απόρριψη των παραδόσεων όπλων στην Ουκρανία, καθώς και απαίτηση να αποκλειστεί η Ρωσία από το παγκόσμιο σύστημα οικονομικών συναλλαγών SWIFT).

Ένας αμφισβητήσιμος πρεσβευτής

Ποιος είναι αυτός ο Andrij Melnyk, τον οποίο επίσης φλερτάρει η Tagesschau με πολλές συνεντεύξεις σε υπερβολική διάρκεια; Πριν από σχεδόν επτά χρόνια είχε ήδη προσελκύσει την προσοχή της Ομοσπονδιακής Βουλής. Τότε, ο Dağdelen, μέλος του Αριστερού Κόμματος, ήθελε να μάθει:
“Κατά πόσο η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση γνωρίζει αν ο Ουκρανός Πρέσβης στη Γερμανία, Andrij Melnyk, κατέθεσε λουλούδια στον τάφο του αντισημίτη και συνεργάτη των Ναζί Stepan Bandera κατά την επίσκεψή του στο Μόναχο στις 27 Απριλίου 2015 και κατά πόσο, εξ όσων γνωρίζει η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, αληθεύει, σύμφωνα με τον Πολωνό Πρόεδρο Bronisław Komorowski, ότι ο νόμος που ψηφίστηκε από το ουκρανικό κοινοβούλιο στις 9 Απριλίου 2015, ο οποίος χαρακτήρισε τα πρώην μέλη της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών (OUN) και του εθνικιστικού αντάρτικου στρατού UPA – που διέπραξαν τις σφαγές του πολωνικού πληθυσμού στη Βολυνία το 1943 – ως μαχητές της ανεξαρτησίας και τους χορήγησε με νόμο ευρείες κοινωνικές προτιμήσεις, εμποδίζει τον διάλογο με την Ουκρανία για την πολωνο-ουκρανική ιστορία (www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/bronislaw-komorowski-gosciem-kropki-nad-i,535828.html);”

Η απάντηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης δόθηκε τότε από τον υφυπουργό Michael Roth (SPD):
Η δήλωση του Πολωνού προέδρου είναι γνωστή στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Ο νόμος “Σχετικά με το νομικό καθεστώς και τη μνήμη των συμμετεχόντων στον αγώνα για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας τον 20ό αιώνα” που ψηφίστηκε από τη Ράντα στις 9 Απριλίου δεν έχει ακόμη τεθεί σε ισχύ, έτσι ώστε οι πιθανές επιπτώσεις του στον πολωνο-ουκρανικό διάλογο για ιστορικά θέματα δεν μπορούν να εκτιμηθούν επί του παρόντος. Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση καταδικάζει τα εγκλήματα που διέπραξε η Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών (OUN), εν μέρει υπό την ηγεσία του Μπαντέρα, εναντίον Πολωνών, Εβραίων και Ουκρανών πολιτών και αξιωματούχων. Γνωρίζει ότι ένα σημαντικό ποσοστό αυτών των εγκλημάτων διαπράχθηκε σε συνεργασία με τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής.

Αυτός ο Melnyk είχε ήδη επιπλήξει δημοσίως πολλές φορές την γερμανική κυβέρνηση για την αρχική της διστακτικότητα και την κατηγόρησε ότι ήταν κοντά σε τυπική ναζιστική συμπεριφορά: “Με αυτή την απαξιωτική στάση, οι Ουκρανοί αισθάνθηκαν επίσης να θυμούνται ασυνείδητα τη φρίκη της ναζιστικής κατοχής, όταν οι Ουκρανοί αντιμετωπίζονταν ως υπάνθρωποι“. Επιπλέον, είχε κατηγορήσει την ομάδα Scholz για ” γερμανική αλαζονεία καιμεγαλομανία“. Σε ένα δημόσιο μήνυμα προς τον βουλευτή του FDP Strack-Zimmermann, ο Melnyk έγραψε ότι “η Γερμανία θα αποδεχόταν πολύ απλά τη δολοφονία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων“.

Για ένα τέτοιο θράσος, ο υπουργός Εξωτερικών οποιασδήποτε πολιτισμένης χώρας θα κήρυττε αμέσως τον εν λόγω πρέσβη ανεπιθύμητο πρόσωπο και θα τον έστελνε σπίτι του. Η υπουργός Μπάερμποκ, και πάλι πειθήνια υπηρέτρια της αμερικανικής κυβέρνησης, άφησε να συνεχιστεί επί μήνες ο τραμπουκισμός του Μέλνικ. Κάποιοι άνθρωποι τα πάνε περίφημα μεταξύ τους:

Όταν την 16η Δεκεμβρίου 2021 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το ψήφισμα: “Καταπολέμηση της εξύμνησης του ναζισμού, του νεοναζισμού και άλλων πρακτικών που συμβάλλουν στην προώθηση σύγχρονων μορφών ρατσισμού, φυλετικών διακρίσεων, ξενοφοβίας και συναφούς μισαλλοδοξίας”, μόνο δύο έθνη ψήφισαν κατά: οι ΗΠΑ και η Ουκρανία. Και η Γερμανία; Απείχε από την ψηφοφορία. Αυτά για την “αντιμετώπιση των (ουκρανικών) νεοναζί” και την πολιτική ευπρέπεια.

Μόνο καταστροφικά πολιτικά αποτελέσματα μπορούν να αναμένονται από μια τέτοια καιροσκοπική ομοσπονδιακή κυβέρνηση, υποταγμένη στις ΗΠΑ και υπάκουη στα ρωσοφοβικά γερμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Οι Γερμανοί ολιγάρχες μας δεν θα χρειαστεί να πληρώσουν ούτε ένα σεντ (περιουσίας) φόρου για τις βλαβερές συνέπειες των πολεμικών εξοπλισμών και της άκρως επιθετικής ανατολικής πολιτικής. Αντίθετα, θα ματώσουν οι απλοί άνθρωποι για τα τεράστια νέα εθνικά χρέη και τα επακόλουθα έξοδα της πολιτικής κυρώσεων, ενώ το εναπομείναν κοινωνικό κράτος θα περιθωριοποιηθεί. Ταυτόχρονα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση επιτρέπει στον εαυτό της να επαινείται από τον εκπρόσωπό της, Steffen Hebestreit, ως υπέρμαχος της ειρηνικής επίλυσης των συγκρούσεων:
“Η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση χαιρέτισε κατ’ αρχήν τις συνομιλίες μεταξύ αντιπροσωπειών της Ρωσίας και της Ουκρανίας. … Οι διπλωματικές λύσεις … είναι πάντα οι μόνες λογικές“.

Καθαρή υποκρισία. Ο ίδιος και οι υπουργοί εντολείς του γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι διαπραγματεύσεις από την ουκρανική πλευρά, κατ’ εντολή της Ουάσινγκτον, είναι σχεδιασμένες για να αποτύχουν. Εξάλλου, και οι ίδιοι είχαν αρνηθεί να συμφωνήσουν ως προς τις ρωσικές ανάγκες ασφαλείας.

Ο ψυχρός πόλεμος αναβιώνει

Στις 4 Φεβρουαρίου, λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες πριν, η Ρωσία και η Κίνα είχαν ανακηρύξει τον πολυπολικό κόσμο, στον οποίο οι ίδιες και άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν και της Ινδίας, είναι εταίροι και σύμμαχοι αντίστοιχα. Είναι ισχυρότεροι από τον αντίπαλό τους, τον πρώην κυρίαρχο του κόσμου, τις ΗΠΑ. Η απομάκρυνση της Γερμανίας από τη Ρωσία, όμως, δείχνει τώρα ότι η κυβέρνησή μας έχει υποκύψει πλήρως στην αμερικανική ιδέα της αναβίωσης του Ψυχρού Πολέμου, η οποία επιδιώκεται εδώ και χρόνια.

Τα συνθήματα της Baerbock “Εμείς οι ίδιοι ως Γερμανία είμαστε έτοιμοι να πληρώσουμε ένα υψηλό οικονομικό τίμημα γι’ αυτό” και “Αυτό θα καταστρέψει τη Ρωσία” είναι τερατώδεις ανοησίες – εις βάρος των ενδιαφερόμενων λαών. Για να παραφράσουμε μία παγκοσμίως διαβόητη ομιλία του Υπουργού προπαγάνδας Γκαίμπελς στο Sports Palace του Βερολίνο: “Θέλετε ολοκληρωτικό πόλεμο με κυρώσεις κατά της Ρωσίας; Το θέλετε -αν χρειαστεί- πιο ολοκληρωτικό και ριζοσπαστικό από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε σήμερα;”

Τι ανεύθυνες αοριστολογίες! Το πόσο υψηλό θα είναι πραγματικά το τίμημα που θα πρέπει να πληρώσουμε για τα λάθη τους και τα λάθη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, δεν είναι ακόμη καν προβλέψιμο. Μόνο που το ότι θα είναι αστρονομικό, είναι ήδη βέβαιο.

Το team των συντακτών:

Friedhelm Klinkhammer, δικηγόρος, γεννηθείς το 1944. 1975 έως 2008 υπάλληλος του NDR (Norddeutscher Rundfunk), κατά καιρούς πρόεδρος του γενικού συμβουλίου προσωπικού του NDR και της ένωσης προσωπικού ver.di, καθώς και σύμβουλος ενός διευθυντή ραδιοφωνικού σταθμού.

Volker Bräutigam, συντάκτης, γεννημένος το 1941. Από το 1975 έως το 1996 εργάστηκε για το NDR (Ραδιοφωνία της Βόρειας Γερμανίας), αρχικά στο τμήμα ειδήσεων, και στη συνέχεια, από το 1992, στο τμήμα πολιτισμού του N3. Στη συνέχεια λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Fu-Jen στην Ταϊπέι.