της Ειρήνης Ζαχάρου

 

“Κατακτάει την ελευθερία των ανθρώπων, μόνο εκείνος που καταφέρει να αναπαύσει τη συνείδησή τους.”

Ντοστογιέφσκυ,  “Ο Μέγας Ιεροεξεταστής”

 

Κλειστήκαμε. Στο μικρόκοσμο του φόβου και της ασυνειδησίας. Μικρύναμε ως το μέγεθος των προσωπικών, οικογενειακών βιοτικών μας προβλημάτων. Κι εκείνα τα ανθρώπινα και πανανθρώπινα προβλήματα, παραμένουν άλυτα κι επιδεινούμενα. Εκείνος που κινεί τα πιόνια στη σκακιέρα χαράζοντας με αίμα τη τετραγωνισμένη πορεία τους, χαιρέκακα παίζει τη μια παρτίδα μετά την άλλη.

Πολλοί από εμάς, θεώρησαν (ίσως και με κάποια ανακούφιση) ότι όπως έγιναν όλα ψηφιακά – η εργασία, η εκπαίδευση, η διασκέδαση, η επικοινωνία, η ζωή – έτσι απρόσωπος, αναίμακτος και εικονικός θα είναι πια και ο όποιος αγώνας. Η “παγκόσμια επιχείρηση” της “Covid-πανδημίας” άλλωστε, απέδειξε ότι ο πόλεμος είναι περιττός: η ανθρωπότητα, σύσσωμη σχεδόν, παραδόθηκε άνευ όρων και ηττήθηκε χωρίς μάχη, υποκύπτοντας σε έναν πρωτοφανή φασισμό της παράνοιας. Τότε, γιατί ο πόλεμος; Υπάρχει κάτι που να αντιστέκεται ακόμη; Ίσως ναι. Πολλοί αναλυτές, δεν βλέπουν τόσο απόλυτα ψηφιακά και αναίμακτα τα σχέδια της πολεμικής στρατηγικής…

Ίσως κάτι να αντιστέκεται ακόμη. Ίσως και να είναι απλά ένα ακόμη μακάβριο παιχνίδι, σαν αιματηρό “σαφάρι”, με θύμα και στόχο τον άνθρωπο, τη φύση, την ίδια τη ζωή…

Η άγνοια μας, μια σφαίρα στο όπλο του εχθρού. Και ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα του φόβου και της αβεβαιότητάς μας…

Παραθέτω την στρατιωτική ανάλυση με τίτλο “Οι ΗΠΑ ετοιμάζουν πυρηνικό πόλεμο στην Ευρώπη” που δημοσιεύθηκε στο φ. 302 (Οκτώβρης 2020) της βουλγαρικής εφημερίδας “Strogo Sekretno” (“Άκρως απόρρητο”), σε άρθρο του αρχισυντάκτη της και εκδότη, Krassimir Ivandjiisky:

«Τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο, ο πόλεμος εντάθηκε σε πολλά μέτωπα, κυρίως στο ευρωπαϊκό.

Ταυτόχρονα, άλλα γεγονότα έλαβαν χώρα, αόρατα με “γυμνό” μάτι.

Στις 4 Αυγούστου, το Ισραήλ επέφερε πυρηνικό χτύπημα στη Βηρυτό.

Στις 4 Σεπτεμβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν τέσσερα βομβαρδιστικά αεροσκάφη Β-52, ικανά να μεταφέρουν πυρηνικά όπλα στην Κριμαία. Έφτασαν μόλις 20 λεπτά από τα σύνορα της Κριμαίας κάνοντας κύκλους πάνω από την Αζοφική θάλασσα.

Σε απάντηση των B-52 των ΗΠΑ, η Ρωσία ανέβασε στον αέρα τα δικά της πυρηνικά βομβαρδιστικά.

Τα αμερικανικά βομβαρδιστικά εισήλθαν από την Ουκρανία, κάτι που δεν το είχαν κάνει ποτέ πριν, πόσο μάλλον τόσο κοντά στην Κριμαία.

Οι ειδικοί ήταν ομόφωνοι – οι Αμερικανοί προετοίμαζαν πυρηνική επίθεση στο Σότσι. Αυτό σημείωσε επίσης ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Shoygu: «Καταλαβαίνουμε τί σημαίνει αυτή η δραστηριότητα και γνωρίζουμε με τί συνδέεται».

Αυτό βέβαια δεν είναι και τόσο παράξενο, αν λάβουμε υπόψη κάποια άλλα γεγονότα που παίχτηκαν στην ευρωπαϊκή αλλά και παγκόσμια σκακιέρα:

  • Στη Λευκορωσία, η απόπειρα διεξαγωγής μιας έγχρωμης επανάστασης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Πολωνία και τη Γερμανία απέτυχε. Τα επερχόμενα γεγονότα εκεί σίγουρα δεν θα τους ικανοποιήσουν, ειδικά μετά τη συνάντηση του Πούτιν με τον Λουκασένκο.
  • Οι εντάσεις συνεχίζουν να κλιμακώνονται μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας, με διεξαγωγές προσποιητών αερομαχιών και με συγκέντρωση εξοπλισμού και στρατιωτικών δυνάμεων στη κοινή συνοριακή γραμμή τους και στις διαφιλονικούμενες περιοχές γύρω από την Κύπρο.
  • οι εντάσεις μεταξύ Κίνας και Ινδίας κλιμακώνονται και πάλι.
  • ξαναπαίχτηκε ένα γνωστό τσίρκο με τη “δηλητηρίαση”, αυτή τη φορά του Ρώσου αντιπολιτευόμενου μπλόγκερ Navalny, που χρησιμοποιήθηκε από τις ΗΠΑ, την Ουάσιγκτον και το ΝΑΤΟ για να ασκήσουν πίεση στο Βερολίνο να σταματήσει την κατασκευή του Nord Stream – 2.
  • η αντι-ρωσική υστερία κλιμακώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες την παραμονή των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου.
  • Οι Ηνωμένες Πολιτείες εκμεταλεύτηκαν την κατάσταση με το Turkish Stream 2 και τον EastMed για να αναγκάσουν το Βελιγράδι να υπογράψει συμφωνία με το Κοσσυφοπέδιο, αφού το Ισραήλ εδραίωσε διπλωματικές σχέσεις με την Πρίστινα, εξοργίζοντας έτσι την Άγκυρα. Το Βελιγράδι αναγκάστηκε να αναγνωρίσει τη Χεζμπολά ως «τρομοκρατική οργάνωση» και να υποσχεθεί να μεταφέρει την πρεσβεία του από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, κάτι που προκάλεσε διαμαρτυρίες όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά και στις Βρυξέλλες.
  • Συνεχίστηκαν οι προκλήσεις των ΗΠΑ εναντίον της Κίνας στα στενά της Ταϊβάν και στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Μετά την απόφαση του Πενταγώνου να αποσύρει 11.900 στρατιωτικούς από τη Γερμανία και να μετακινήσει την έδρα της στρατιωτικής διοίκησης των ΗΠΑ στην Ευρώπη, από τη Στουτγκάρδη της Γερμανίας στο Μονς του Βελγίου, ξεκίνησε μια νέα σημαντική μετεγκατάσταση δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη. 6.400 στρατιωτικοί (περισσότεροι από τους μισούς) θα επιστρέψουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένης σχεδόν ολόκληρης της ταξιαρχίας από τη Βαυαρία. Οι υπόλοιποι θα διανεμηθούν κυρίως μεταξύ Βελγίου (διοίκηση) και Ιταλίας (μοίρα F-16).

Ορισμένες από τις μονάδες που αποσύρονται από την Ευρώπη θα συνεχίσουν να αποστέλλονται σε κράτη μέλη, όπως στην Πολωνία, τη Ρουμανία ή στα κράτη της Βαλτικής, σε περιορισμένες χρονικά αποστολές.

Με μια λέξη, ένα νέο Drang Nach Osten – προέλαση προς την Ανατολή, στην Ευρώπη, σε ξένο έδαφος με ξένα χέρια και ξένο αίμα.

Στην πραγματικότητα, η ιδέα της καταστροφής της Ανατολικής Ευρώπης από τις Ηνωμένες Πολιτείες χρονολογείται πριν από τον Ψυχρό Πόλεμο. Αλλά τότε αυτό θα έπρεπε να συμβεί με την ανατίναξη εκατοντάδων πόλεων της ΕΣΣΔ και της Ανατολικής Ευρώπης από τις ΗΠΑ. Τώρα οι συνθήκες είναι ευνοϊκότερες για τις Ηνωμένες Πολιτείες – πιθανώς να πετύχουν την καταστροφή της Ανατολικής Ευρώπης από τη Ρωσία.

Αυτός είναι ο στόχος της Ουάσιγκτον, ένας νέος πόλεμος στην Ευρώπη, με ξένη σάρκα και ξένο αίμα.

Θα υπενθυμίσουμε ότι στις 30 Αυγούστου 1945, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο στρατηγός Νόρσταντ έστειλε ένα έγγραφο στο Πεντάγωνο επισημαίνοντας τις 15 “βασικές σοβιετικές πόλεις” που έπρεπε να χτυπηθούν με αμερικανικά πυρηνικά όπλα, με πρώτη στον κατάλογο τη Μόσχα.

(…)

Από το 1950, το πρόγραμμα των ΗΠΑ επεκτάθηκε, προκειμένου να συμπεριλάβει την Κίνα και όλες τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (και την Βουλγαρία).

Μέχρι το 1960, στο πυρηνικό στόχαστρο των ΗΠΑ είχε μπει κάθε πόλη της ΕΣΣΔ και της Κίνας. Εκατοντάδες πόλεις, κάθε οικισμός στη Σοβιετική Ένωση των 25.000 κατοίκων και άνω, είχε προγραμματιστεί να δεχτεί πυρηνικό χτύπημα, από τα νέα αεροσκάφη B-52 και B-58. Αυτό ίσχυε επίσης για όλες τις μεγάλες πόλεις της Βουλγαρίας.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, το πυρηνικό δυναμικό του Πενταγώνου έφτασε τις 18.000 βόμβες. Η Μόσχα έπρεπε να χτυπηθεί με βόμβα 40 μεγατόνων, περίπου 4.000 φορές πιο ισχυρή από τη βόμβα της Χιροσίμα.

Κράτη- σύμμαχοι του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Κεντρική και Νότια Ευρώπη προορίζονταν επίσης για καταστροφή – Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Πολωνία, Ρουμανία, Βουλγαρία και Αλβανία.

Σήμερα, αυτές οι χώρες είναι μέλη του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, δηλαδή πάλι βρίσκονται στο στόχαστρο των πυρών, αυτή τη φορά των αμυντικών πυρών της Ρωσίας. Αυτός είναι ο στόχος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το 1961, οι προγραμματιζόμενες πυρηνικές επιθέσεις στην ΕΣΣΔ, την Κίνα και τις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας, έπρεπε να σκοτώσουν περίπου 600 εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτή ήταν μια συντηρητική εκτίμηση. Δεν είχε σημασία για τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι η ραδιενέργεια από τις πυρηνικές επιθέσεις στη Ρωσία και την Ανατολική Ευρώπη θα έφτανε με τον άνεμο στον Ατλαντικό Ωκεανό και θα κατέστρεφε και τη Δυτική Ευρώπη – Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Φινλανδία, Νορβηγία κλπ.

Η ραδιενεργή μόλυνση αναμενόταν να εξαπλωθεί και νότια στην Ινδία, η οποία είχε πληθυσμό 450 εκατομμυρίων το 1960, καθώς και στην Ιαπωνία, η οποία απέχει μόλις μερικές εκατοντάδες μίλια από την Κίνα.

Αυτό το σενάριο εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα, και με ακόμη χειρότερες προοπτικές.

Με την απόφαση των ΗΠΑ να τοποθετήσουν πυρηνικά όπλα στην Ευρώπη, που ανακοινώθηκε πριν από λίγα χρόνια, η κατάσταση στην ήπειρο έγινε πάλι εξαιρετικά επίφοβη. Πολύ πιο σοβαρή από την περίφημη κρίση της δεκαετίας του 1980, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να τοποθετήσουν πυραύλους Pershing-2 στην τότε Δυτική Γερμανία.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες προετοιμάζουν για την Ευρώπη την τύχη μιας θεατρικής σκηνής πυρηνικού πολέμου προκειμένου να ανακατευθύνουν μέρος του πυρηνικού δυναμικού της Ρωσίας (σε περίπτωση μιας επικείμενης αντεπίθεσης) από το έδαφος των ΗΠΑ.

(…)

Υπάρχουν συστηματικές προετοιμασίες για έναν πυρηνικό πόλεμο με τη Ρωσία. Η απόσυρση των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Συνθήκη Απαγόρευσης Πυραύλων Μικρού και Μεσαίου Βεληνεκούς (συνθήκη INF), είναι μόνο ένα σημάδι αυτής της προετοιμασίας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι έτοιμες να θυσιάσουν την Ευρώπη χωρίς τύψεις, μετατρέποντάς την σε σκηνή πυρηνικού πολέμου, στοχεύοντας όπως πάντα στην ήττα της Ρωσίας και στην παγκόσμια κυριαρχία τους.

(…)

Στην Ευρώπη, είναι καιρός να σκεφτούμε αν θέλουμε κάτι τέτοιο. Υπόψιν: στις 4 Σεπτεμβρίου, για πρώτη φορά από πριν και μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, μέσω της Ουκρανίας, τέσσερα αμερικανικά πυρηνικά βομβαρδιστικά αεροσκάφη εισήλθαν στην Κριμαία, κάνοντας πρόβα επίθεσης στο Σότσι. Και σ’ απάντηση, η Ρωσία σήκωσε τα πυρηνικά της βομβαρδιστικά να τους προϋπαντήσει…».

 

Η Ειρήνη Ζαχάρου είναι μέλος της Τ.Ο. ΕΠΑΜ Βόλου.