Ανακοίνωση της Π.Γ. του ΕΠΑΜ  

Η πρόσφατη επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη στο Τελ Αβίβ και η συμφωνία συνεργασίας Ελλάδας – Ισραήλ, αποτελεί την απόλυτη επιβεβαίωση ότι οι κυβερνώντες μας έχουν αποφασίσει ότι η θέση της Ελλάδας στο διεθνές σκηνικό είναι αυτή του «κολαούζου» ή του παρατρεχάμενου των «μεγάλων τραμπούκων», μια χώρα που το καλύτερο που έχει να ελπίζει είναι να εξαρτά την ύπαρξή της από τα κέφια των ισχυρών της περιοχής.

Τι ακριβώς πήγε να κάνει ο Πρωθυπουργός μας στο Ισραήλ; Από τις επίσημες ανακοινώσεις του Γραφείου του Πρωθυπουργού, δεν φαίνεται να υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος, παρά μόνο γενικόλογες διατυπώσεις για τους «δεσμούς» των δύο λαών και τα «οφέλη» από τη συνεργασία τους. Ο κ. Νετανιάχου φρόντισε να μας υπενθυμίσει ότι ήταν ο πατέρας Μητσοτάκης, που πριν ακριβώς 30 χρόνια, το 1990, αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ. Μόλις το 1990! Όλοι, βέβαια, φροντίζουν να ξεχάσουμε για ποιον λόγο, τόσα χρόνια μετά την ίδρυσή του, η Ελλάδα και όχι μόνο, δεν αναγνώριζε αυτό το υβριδικό κράτος, το οποίο γεννήθηκε με ένα έγκλημα και στη συνέχιση αυτού του εγκλήματος βασίζει την ύπαρξή του!

Μεταξύ των συναντήσεων του κ. Μητσοτάκη, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι «επενδυτές», κατά κύριο λόγο εκπρόσωποι Ισραηλινών fund και εταιρειών διαχείρισης χρηματοπιστωτικών κεφαλαίων, τα γνωστά «κοράκια», που βλέπουν ότι η Ελλάδα είναι προϊόν προς ξεπούλημα και θέλουν να έχουν μερίδιο σ’ αυτό! Αυτό φάνηκε και από τις δηλώσεις των δύο πρωθυπουργών, που περιελάμβαναν, πέρα από την ανταλλαγή  συγχαρητηρίων για την «επιτυχία» τους στην καταπολέμηση του κορωνοϊού, τους βασικούς τομείς που η Ελλάδα έχει βγάλει «στο σφυρί» μέσω του υπερταμείου: ενέργεια και φυσικούς πόρους, και, φυσικά, τον τομέα της «κυβερνοασφάλειας», ήτοι, ηλεκτρονικές παρακολουθήσεις και λογοκρισία στο διαδίκτυο.

Όσο για την «αμυντική» μας συνεργασία, όπως πληροφορούμαστε από δημοσιεύματα του Τύπου, αυτή περιλαμβάνει το ενδιαφέρον του Ισραήλ για συμμετοχή στο ξεπούλημα της ΕΛΒΟ και την αγορά από την Ελλάδα Ισραηλινών drones, τα οποία έχουν δοκιμαστεί παράνομα για την παρακολούθηση και καταστολή αμάχων, κάτι που καθιστά την αγορά τους παράνομη, με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Και, όπως μας δείχνει η εμπειρία μας από τις σύγχρονες μεθόδους καταστολής κινητοποιήσεων, αλλά και από την παρακολούθηση που υποστήκαμε στη διάρκεια της καραντίνας, για τους ίδιους λόγους σκοπεύει να τα χρησιμοποιήσει και η ελληνική κυβέρνηση! Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως για το Ισραήλ, αυτό που δεν ειπώθηκε στις κοινές ανακοινώσεις, είναι οι στρατιωτικές του βάσεις στα νησιά μας και ειδικά στην Κρήτη, όπου έχει ήδη τοποθετηθεί ένα ισχυρότατο, ισραηλινό ραντάρ, ικανό να ελέγχει όλη την περιοχή, αλλά και να παρεμβαίνει και να ακυρώνει τα αντίστοιχα μέσα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων!

Η κυβερνητική προπαγάνδα, με τη βοήθεια των διαπλεκόμενων ΜΜΕ, προκειμένου να κάνει αποδεκτή από την κοινή γνώμη αυτήν τη συμμαχία, προβάλλει το επιχείρημα ότι θα αποτελέσει «ασπίδα» απέναντι στα επεκτατικά και αποσταθεροποιητικά σχέδια της Τουρκίας στην περιοχή. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία και το Ισραήλ είναι οι δύο χώρες που «διαγωνίζονται» για την πρώτη θέση ως αποσταθεροποιητικοί παράγοντες στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. Το γεγονός ότι η Τουρκία αυτή τη στιγμή φαίνεται να παίρνει την πρωτιά σ’ αυτόν τον τομέα, σε καμία περίπτωση δεν μετατρέπει το Ισραήλ σε «παράγοντα σταθερότητας»!

Πώς είναι δυνατόν να είναι παράγοντας σταθερότητας ένα τεχνητό κράτος, το οποίο υπάρχει μόνο επειδή κατέλαβε δια της βίας τη γη ενός άλλου λαού και καταπατά απροκάλυπτα τα δικαιώματά του; Πώς είναι δυνατόν να δηλώνει ο κ. Μητσοτάκης ότι «επιδιώκουμε την ειρήνη, σεβόμενοι το Διεθνές Δίκαιο» όταν συνεργάζεται με ένα κράτος το οποίο αρνείται να ορίσει συγκεκριμένα σύνορα για να μπορεί να επεκτείνεται διαρκώς εις βάρος της Παλαιστίνης και των γειτονικών λαών του; Το Ισραήλ απειλεί το Ιράν, επιτίθεται στη Συρία χρησιμοποιώντας παράνομα τον εναέριο χώρο του Λιβάνου, κατέχει παράνομα τα υψίπεδα του Γκολάν που ανήκουν στη Συρία. Ο μόνος λόγος για τον οποίο η Ελλάδα δεν έχει προστριβές με το Ισραήλ είναι επειδή έχει την τύχη να μην έχει κοινά σύνορα μαζί του! Όταν, δε, πρόκειται για την προώθηση των συμφερόντων του, το Ισραήλ με μεγάλη ευκολία αναπτύσσει σχέσεις με την Τουρκία, από την οποία υποτίθεται ότι θα μας προστατεύσει μέσω της Ελληνο-Ισραηλινής συμφωνίας! Προφανώς γι’ αυτό και ο κ. Νετανιάχου δεν βρήκε ούτε μισή λέξη να πει για την Τουρκία και τις προκλητικές κινήσεις της στην περιοχή το τελευταίο διάστημα.

Ποιοι είναι, λοιπόν, οι «κοινοί στόχοι», ποιες είναι ακριβώς οι «κοινές προκλήσεις», για τις οποίες μας μίλησαν οι δυο πρωθυπουργοί στις δηλώσεις τους; Τι «κοινό» μπορεί να έχει μια κατεχόμενη χώρα, όπως η Ελλάδα, με ένα κράτος που ασκεί κατοχή και επιθετική, επεκτατική πολιτική, όπως το Ισραήλ; Ο ρόλος που επιφυλάσσουν για την Ελλάδα είναι να διευκολύνει το Ισραήλ και τους Αμερικανο-Νατοϊκούς «συμμάχους» στους επιθετικούς τους σχεδιασμούς, προσφέροντας έδαφος για τις βάσεις του Ισραήλ, παραδίδοντας στον απόλυτο έλεγχό του την Κρήτη, ώστε να έχει το απαραίτητο «βάθος πεδίου» για να μπορεί να υλοποιήσει τα τυχοδιωκτικά του σχέδια! Και τελικά, να θυσιαστεί ως άλλη «Ιφιγένεια» για να φυσήξει «ούριος άνεμος» για τα άνομα συμφέροντα των ισχυρών και για τα κέρδη των ξένων και ντόπιων ολιγαρχών.

Το ΕΠΑΜ έχει τονίσει πολλές φορές ότι τέτοιου είδους «συμμαχίες» είναι ηθικά και δικαιακά απαράδεκτες, αλλά παράλληλα είναι και επικίνδυνες και εθνικά επιζήμιες, όπως έχουμε αναλύσει στη σχετική ανακοίνωσή μας ενάντια στη συμφωνία για τον αγωγό East Med. Καθώς διανύουμε τον δέκατο χρόνο της κατοχής μας από τους «θεσμούς», καλούμε τον ελληνικό λαό να αναλογιστεί ότι σε μια τέτοια κατάσταση το μόνο «συμφέρον» του είναι η εθνική απελευθέρωση. Και στην κατεύθυνση αυτή, οι μόνες πραγματικά συμφέρουσες συμμαχίες θα ήταν με χώρες που αγωνίζονται για την εθνική τους ανεξαρτησία και ακεραιότητα και όχι με αυτές που «αγωνίζονται» για να υπονομεύσουν την ακεραιότητα και την κυριαρχία των άλλων χωρών. Μόνο έτσι νοείται η συνεργασία των λαών, μόνο έτσι διασφαλίζεται η ειρήνη, η σταθερότητα και η ασφάλειά τους!

Αθήνα, 18 Ιουνίου 2020
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ