Τα χρόνια τα παλιά

Τα παλιά τα χρόνια, απομονώναμε τους αρρώστους από τους υγιείς. Τώρα κλείνουμε τους υγιείς για να προστατεύσουμε τους ευπαθείς.

Τα παλιά τα χρόνια, κλείναμε τους εγκληματίες μέσα. Τώρα κλείνουμε τους νομοταγείς.

Τα παλιά τα χρόνια, οι μεγάλοι θυσιάζαν τις ζωές τους για το μέλλον των παιδιών τους. Τώρα θυσιάζουμε το μέλλον των παιδιών μας για μερικούς μήνες ζωής των μεγαλυτέρων.

Τα όχι και τόσο παλιά χρόνια λέγαμε στα παιδιά μας να ξεκολλήσουν απο τον υπολογίστη να βγουν έξω να πάρουν αέρα, να γνωρίσουν καμιά κοπέλλα. Τώρα μέσα και “τηλεκπαίδευση” και θα σε κλείσουν και μέσα αν παραινέσεις το παιδί σου να βγει έξω.

Τα παλιά τα χρόνια λέγαμε με τι πρόσωπο θα βγεις στην κοινωνία. Τώρα μάσκες παντού.

Τα παλιά τα χρόνια, ξορκίζαμε τον θάνατο ρουφούντως την ζωή μέχρι το μεδούλι. Τώρα τον ξορκίζουμε με το να κρυβόμαστε από αυτόν, φυτοζωόντας.

Τα παλιά τα χρόνια, επιζητούσαμε την συντροφιά των ανθρώπων. Τώρα, είσαι αντικοινωνικός αν το πράξεις.

Τα παλιά τα χρόνια ήσουν υπεύθυνος αν αναλάμβανες τις ευθύνες των πράξεων σου. Τώρα είσαι υπεύθυνος όταν αναλαμβάνεις τις απαγορεύσεις τους στις πράξεις σου.

Τα παλιά τα χρόνια μπορούσες να πεις την γνώμη σου. Τώρα σε τιμωρούν για αυτό αν δεν συμφωνεί με την δικιά τους.

Τα παλιά τα χρόνια, το σύνταγμα ήταν ο πυλώνας της δημοκρατίας. Τώρα ξεμείναμε από κωλόχαρτα και το βρήκαμε πρόχειρο.

Τα παλιά τα χρόνια η δημοκρατία ήταν φτιαγμένη από δικαιώματα και υποχρεώσεις. Κάποιος έκλεψε τα δικαιώματα και παρουσιάζει τις υποχρεώσεις ώς τα μόνα δικαιώματα.

Τα παλιά τα χρόνια, είχες κάθε δικαίωμα να διαδηλώσεις απέναντι σε ότι στερούσε τις ελευθερίες σου. Τώρα αν το κάνεις είσαι δημόσιος κίνδυνος.

Τα παλιά τα χρόνια δεν ήσουν άνθρωπος αν δεν άγγιζες, δεν φιλούσες, δεν χάιδευες άλλους, αν δεν ερωτευόσουν άλλους ανθρώπους. Τώρα δεν είσαι άνθρωπος αν το κάνεις.

Τα παλιά τα χρόνια, ήσουν ήρωας αν αντιστεκόσουν στον φασισμό. Τώρα είσαι κάθαρμα.

Τα παλιά τα χρόνια, οι άνθρωποι μισούσαν τους κουκουλοφόρους. τώρα τους έχουν για υπόδειγμα υπευθυνότητας.

Τα παλιά τα χρόνια οι λίγοι θυσιάζαν την ζωή τους για την ελευθερία των πολλών. Τώρα οι πολλοί θυσιάζουν την ελευθερία τους για τις ζωές των λίγων. Ελευθερία ή θάνατος φωνάζαμε και τώρα αλυχτάμε το σκλαβιά ή θάνατος.

Τα παλιά τα χρόνια, βγάζαμε τους σκύλους βόλτα. Τώρα μας βγάζουν αυτοί βόλτα.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΑΠΟΔΑ.

Και μας μάθαν να το λέμε πρόοδο.